Scripta ascetica ab Abramio et Patricio graece conversa
Pap. — 221 Bll. — 29½ × 23 cm — 14. Jahrh.
von denen die beiden letzten keinen Text, sondern nur mancherlei Notizen aufweisen. Die letzten 1½ Seiten ausgenommen, von einer Hand. Mit roten Überschriften und Initialen.
Wie 4188.
Herkunft: f. 220-221 mehrere belanglose Inscriptionen des 15. Jahr.; bemerkenswert nur die auf f. 221', die mit den Worten schließt: Ἔτει ἑξακησχηλιοστῷ ϡνγ΄.
1-10 › ((rot) ) Ἀρχὴ σὺν θεῷ περὶ σιωπῆς καὶ ἡσυχίας καὶ βίου ἠρεμίου τοῦ συνίστασθαι δυναμένου πρὸ παντὸς ἑτέρου ἀπὸ ἐποχῆς γλώττης καὶ πραείας καρδίας ἐν ᾧ καὶ μοκρὸς ἔπαινος ὡς ἀπὸ ἰδιωτικῶν χειλέων προσφερόμενος τῷ ὁσίῳ πατρὶ Ἰσαὰκ τῷ Σύρῳ.‹ Μέγιστα ἁμαρτήματα καὶ πάνυ δυσίατα. … — … ἐπιγράμματα τῶν λόγων ταύτης τῆς βίβλου ἔχουσιν οὕτως ὡς ἐν πίνακι προτιθέμενα.
10 › ((rot) ) Τοῦ έν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν ἀββᾶ Ἰσαὰκ τοῦ Σύρου καὶ ἀναχωρητοῦ τοῦ γενομένου έπισκόπου τῆς φιλοχρίστου πόλεως Νινευῒ λόγοι ἀσκητικοὶ, ἑρμηνευθέντες ὑπὸ τῶν ὁσίων πατέρων ἡμῶν τοῦ ἀββᾶ Ἀβραμίου, καὶ τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Σάβα.‹ (10-13') › ((rot) ) Λόγος α΄. Περὶ ἀποταγῆς καὶ μοναχικῆς πολιτείας.‹ Φόβος τοῦ θεοῦ ἀρχὴ τῆς ἀρετῆς. (13'-17) › ((rot) ) Τοῦ αὐτοῦ λόγος β΄.‹ Ἡ εὐχαριστία τοῦ λαμβάνοντος ἐρεθίζει. (17-20) › ((rot) ) Τοῦ αὐτοῦ λόγος γ΄.‹ Ὅταν μὴ εἰσέλθωσιν ἔξωθεν μέριμναι βιωτικαί. (20-22') › ((rot) ) Λόγος δ΄. Περὶ τῶν αἰσθήσεων.‹ Αἱ αἰσθήσεις αἱ σώφρονες. (22'-24) › ((rot) ) Λόγος ε΄. Περὶ τῆς εὐσπλαγχνίας τοῦ δεσπότου, δι΄ ἧς ἐκ τοῦ ὕψους τῆς μεγαλοσύνης αὐτοῦ πρὸς τὴν ἀσθένειαν τῶν ἀνθρώπων συγκατέβη.‹ Καὶ πάλιν ὁ κύριος ἡμῶν κατὰ τὸν τρόπον. (24-30') › ((rot) ) Λόγος ϛ. Περὶ ἀγάπης θεοῦ καὶ τῆς ἐν αὐτῷ ἀναπαύσεως.‹ Ψυχὴ ἡ τὸν θεὸν ἀγαπῶσα. (30'-35) › ((rot) ) Λόγος ζ΄. Περὶ τοῦ μακρύνεσθαι τοῦ κόσμου καὶ πάντων τῶν θολούντων τὸν νοῦν.‹ Πολλὴν ὁ θεὸς δέδωκε τοῖς ἀνθρώποις τὴν τιμήν. (35-36) › ((rot) ) Λόγος η΄. Περὶ μνήμης θεοῦ καὶ ἐξαγορεύσεως καὶ μετανοίας καὶ βίου διορθώσεως.‹ Μνημόνευε τοῦ θεοῦ, ἵνα σου καὶ αὐτός. (36-36') › ((rot) ) Λόγος θ΄ Περὶ ψεθδωνύμων μοναστῶν καὶ τῶν ἀληθῶς νεκρωθέντων τῷ κόσμῳ σὺν τοῖς παθήμασι καὶ ταῖς ἐπιθυμίας καὶ πάσῃ ματαίᾳ ἡδονῇ, καὶ τὴν ταπείνωσιν ἀγαπησάντων.‹ Οἷσ ὁ κόσμος ἐνέκρωται. (36'-38) › ((rot) ) Λόγος ι΄ Περὶ τιμῆς θεοῦ καὶ δόξης, καὶ τιμῆς ἀνθρώπων καὶ δόξης, καὶ ὅτι ἡ ταπείνωσις ἕλκει πρὸς ἑαυτὴν πᾶσαν δόξαν ἤγουν θείαν καὶ ἀνθρωπίνην.‹ Σπούδασον καταφρονηθῆναι. (38-44) › ((rot) ) Λόγος ια΄. Ὅτι συμφερόντως συνεχώρησεν ὁ θεὸς τὴν ψυχὴν δεκτικὴν εἶναι τῶν παθῶν.‹ Τὸ ἔν τινι συμπτώματι τῆς ἁμαρτίας ὀλισθαίνειν. (44-45) › ((rot) ) Λόγος (ιβ΄). Κεφάλαιον διδάσκον ὑπὸ τίνος ὠφελεῖται ἄνθρωπος εἰς τὸ προσεγγίσαι τῷ θεῷ έν τῇ καρδιᾷ αὐτοῦ, καὶ τίς ἡ ἀληθὴς αἰτία ἡ προσεγγίζουσα αὐτῷ κρυπτῶς τὴν βοήθειαν καὶ τίς πάλιν ἡ αἰτία ἡ ἄγουσα τὸν ἄνθρωπον εἰς ταπείνωσιν.‹ Μακάριος ἄνθρωπος, ὅτι νώσκων τὴν ἑαυτοῦ ἀσθένειαν. (45-46') › ((rot) ) Λόγος ιϛ΄. Περὶ ταπεινώσεως καὶ πειρασμῶν καὶ τοῦ μέμφεσθαι ἑαυτὸν καὶ πῶς πτωματίζεται ὁ μὴ ταπεινούμενος.‹ Διὰ τοῦτο δὲ ὁ οἰκτίρμων θεός. (46'-48) › ((rot) ) Λόγος ιζ΄. Περὶ ἁμαρτιῶν τῶν γινομένων ἀπὸ τινος συμβεβηκότος. καὶ περὶ ἀκουσίων καὶ ἑκοθσίων.‹ Ἔστιν ἁμαρτία ἀπὸ ἀσθενείας γινομένη. (48'-49') › ((rot) ) Λόγος ιη'. Περὶ τῶν λόγων τῆς θείας γραφῆς τῶν πρὸς μετάνοιαν ἐρεθιζόντων, ὅτι πρὸς τὴν ἀσθένειαν τῶν ἀνθρώπων ἐρρέθησαν, ἵνα μὴ ἀπόλλυνται ἀπὸ θεοῦ ζῶντος, καὶ ὅτι οὐ δεῖ πρὸς ἀφορμὴν τοῦ'ἁμαρτάνειν ἐκλαμβάνειν ταῦτα.‹ Τὴν ἀνδρείαν ἣν οἱ πατέρες. (49'-50') › ((rot) ) Λόγος ιθ΄. Ἐν τίνι διαφυλλάττεται τὸ κάλλος τῆς μοναχικῆς πολιτείας καὶ τίς ὁ τρόπος τῆς τοῦ θεοῦ δοξολογίας.‹ Δεῖ τὸν μοναχὸν εἶναι ἐν πᾶσι τοῖς ἑαυτοῦ σχήμασι. (50'-51) › ((rot) ) Λόγος κ΄. Περὶ τῆς ἐναλλαγῆς καὶ τροπῆς τῆς γινομένης τοῖς ὀδεύουσιν ἐν τῇ ὁδῷ τῆς ἡσυχίας τῇ ὑπὸ θεοῦ τεταγμένῃ, συμβαίνει γὰρ σκυθρωπότης καὶ ψυχικὸς πνιγμὸς καὶ ἐξαίφνης χαρὰ καὶ ἀσυνήθης θερμότης· δόξα τῷ εὐθετοῦντι τὰς ὁδοὺς ἡμῶν ἀμήν.‹ Ὁ συνελθὼν ἐν τῷ νοῒ. (51-52) › ((rot) ) Λόγος κα΄. Τοῦ αὐτοῦ περὶ τῶν ἡσυχαζόντων πότε ἄρχονται νοεῖν ποῦ ἔφθασαν ἐν τοῖς ἔργοις αὐτῶν ἐν τῇ ἀπεράντῳ θαλάσσῃ, ἤτοι τῇ διαγωγῇ τῆς ἡσυχίας· καὶ πότε δύνανται ἐλπίσαι μικρόν, ὅτι ἤρξαντο δοῦναι αὐτοῖς οἱ κόποι καρπόν.‹ Λέγω σοι πρᾶγμα καὶ μὴ διστάσης. (52-53) › ((rot) ) Λόγος κβ΄. Περὶ τοῦ μηδένα τὸν δοῦλον τοῦ θεοῦ τὸν πτωχεύσαντα ἀπὸ τῶν κοσμικῶν καὶ ἐξεληλωθότα εἰς ἀναζήτησιν ἑαυτοῦ διὰ τὸ μὴ ἐφθακέναι τὴν κατάλειψιν τῆς ἀληθείας φόβῳ τούτου παύσασθαι τῆς ἀναζητήσεως καὶ ψυχρανθῆναι τῆς θέρμης τῆς τικτομένης ἀπὸ τοῦ πόθου τῶν θείων καὶ τῆς ἐρεύνης τῶν μυστηρίων αὐτῶν, καὶ δἰ ᾧν τρόπων πέφυκεν ὁ νούς φύρεσθαι ἐν τῇ μνήμῃ τῶν παθῶν.‹ Τρεῖς εἰσι τάξεις ἐν α῟ις προκόπτει. (53-54') › ((rot) ) Λόγος κγ΄. Περὶ τῶν τρόπων τῆς εἰς θεὸν ἐλπίδος καὶ τίνα δεῖ ἐλπίζειν ἐπὶ τὸν θεόν, καί τίς ἐστι ὁ ἀσυνέτως καὶ ἀφρόνως ἔχων τὴν ἐλπίδα ‹. Τίνεται ἐλπὶς ἐπὶ τῷ θεῷ. (54'-58') › ((rot) ) Λόγος κδ΄. Περὶ φυλακῆς καὶ τηρήσεως τῆς ἐκ τῶν χαύνων καὶ ἀμελῶν, καὶ ὅτι ἐκ τοῦ πλησιασμοῦ αὐτῶν βασιλεύει ἐπὶ τῷ ἀνθρώπῳ ἡ ἀμέλεια καὶ ἡ χαυνότης, καὶ πληροῦται ἀπὸ παντὸς πάθους ἀκαθάρτου, καὶ περὶ τοῦ φυλάξασθαι ἑαυτὸν ἀπὸ τῆς ἐγγύτητος τῶν νεωτέρων καὶ ἀγενείων, ἵνα μὴ μολυνθῇ ὁ νοῦς ἐν τοῖς ἀκoλάστoις λογισμοῖς.‹ Ὁ κωλύων τὸ στόμα αὐτοῦ. (58'-59) › ((rot) ) Λόγος κε΄. Περὶ ἀποταγῆς κόσμου καὶ ἀποχῆς τῆς πρὸς ἀνθρώπους παρρησίας.‹ Ὅταν ἀγαπήσωμεν φυγεῖν. (59–60) › ((Ohne Überschrift)) Λὀγος κϛ΄‹. Ἁγιάσω μὲν αὐτὸν, ὡς καὶ αὐτός. (60-62) › ((rot) ) Λόγος κζ΄. Περὶ τάξεως ἀρχαρίων.‹ Αὕτη ἐστὶν ἡ τάξις ἡ σώφρων. (62-62') › ((rot) ) Λόγος κη΄. Τοῦ αὐτοῦ περὶ τάξεως τῆς μοναχικῆς πολητείας [!] καὶ συντομίας καὶ διαφορᾶς καὶ πῶς καὶ ποίῳ τρόπῳ τίκτoνται αἱ ἀρεταὶ ἐξ ἀλλήλων.‹ Ἐκ τῆς ἐργασίας τῆς βιαίας. (62'-64) › ((rot) ) Λόγος κθ'. Ὅτι ὠφέλημον [!] τοῖς ἡσυχασταῖς ἡ ἀργία ἀπὸ τῶν φροντίδων καὶ ἐπιζήμιος ἡ εἴσοδος καὶ ἔξοδος καὶ ὁ περισπασμός.‹ Ἄνθρωπος πολυμέριμνος, πρᾷος καὶ ἡσύχιος. (64-64') › ((rot) ) Λόγος λ΄. Περὶ τῶν ὁδῶν τῶν πλησιάζειν τῷ θεῷ ποιουσῶν, φανερουμένων τῶν ἀνθρώπων τῷ πλήθει ἐκ τῶν ἡδέων ἔργων τῆς νυκτερινῆς ἀγρυπνίας, καὶ ὅτι οἱ ἐν τῇ διαγωγῇ ταύτῃ ἐργαζόμενοι μετατρέφονται πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὐτῶν.‹ Μὴ νομίσης, ὦ ἄνθρωπε, ὅτι ἐν πάσῃ τῇ ἐργασίᾳ. (64'–66) › ((rot) ) Λόγος λα΄.‹ Ohne Überschrift. Τοῦ αὐτοῦ. Ὁ μέντοι ἀμελῶν τούτου, θαρρῶ λέγειν. (66-71') › ((rot) ) Λόγος κβ΄ [!]. Διήγησις ἁγίων ἀνδρῶν καὶ λόγοι πανοίσιοι [!] οὓς παρ' αὐτῶν ἀκήκοα, καὶ περὶ τῆς αὐτῶν διαγωγῆς.‹ Ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ἀπῆλθον εἰς κέλλαν. (71-72') › ((rot) ) Λόγος κγ΄ [!]. Περὶ διαφορᾶς τῆς ἐν τῇ ἡσυχίᾳ διακρίσεως καὶ περὶ τῆς τοῦ νοὸς ἐξουσίας, καὶ μέχρι τίνος ἔχει ταύτην τὴν ἐξουσίαν τοῦ κινῆσαι τὰς ἰδίας κινήσεις ἐν τῇ διαφορᾷ τῶν τῆς προσευχῆς σχημάτων, καὶ τίς ὁ τῇ φύσει διδόμενος ὅρος τῆς προσευχῆς, καὶ τίνος μέχρι ἐξουσιάζει ἑαυτὴν προσεύχεσθαι, καὶ ὃν διαβαινούσης ὅρον, μὴ εἶναι ταύτην προσευχήν, εἰ καὶ προσευχὴ λέγεται τὸ τόπῳ (?) τελούμενον.‹ Δόξα τῷ ἐκχέαντι πλουσίως. (72'-75') › ((rot) ) Τοῦ αὐτοῦ περὶ αληθείας κατὰ ἐρώτησιν καὶ ἀπόκρισιν.‹ Ὥσπερ μόλις ἐκ μυριάδων ἀνθρώπων. (75'-78) › ((rot) ) Λόγος λδ΄. Περὶ δυνάμεως τῆς ἐνεργείας τῶν κακιῶν τῆς ἁμαρτίας, ἤγουν ὑπὸ τίνων συνίστανται καὶ ὑπὸ τίνων παύονται.‹ Ἕως ἄν τις ἀληθῶς μὴ ἐκ καρδίας μισήσῃ. (78-79) › ((rot) ) Λόγος λε΄. Περὶ διαφόρων τρόπων τοῦ πολέμου τοῦ ἐκ τοῦ διαβόλου πρὸς τοὺς ἐν τῇ στενῇ ὁδῷ τῇ ὑπερεχούσῃ τόν κόσμον πορευομένους. ‹ Ἔχει ἔθος παλαιὸν ὁ διάβολος. (79-80') › ((rot) ) Λόγος λϛ. Ἄλλος τρόπος δεύτερος τῶν πολέμων τοῦ ἐχθροῦ.‹ Οὓς δὲ ἀνδρείους καὶ δυνατοὺς θεωρεῖ ὁ διάβολος. (80'-81) › ((rot) ) Λόγος λζ΄. Ἕτερος τρόπος τοῦ πολέμου τοῦ διαβόλου τρίτος, πρόρρησις δυνατὴ πρὸς τοὺς ἀνδρείους.‹ Ὅταν οὖν μετὰ ταῦτα ὅλα. (81-83) › ((rot) ) Λόγος λη΄. Ἀντήρρησις [!] ἄλλη τοῦ πολέμου δ'.‹ Λοιπόὸν τοῦτο μόνον ὑπελείφθη αὐτῷ. (83-84') › ((rot) ) Λόγος λθ'. Περὶ κινήσεως τοῦ σώματος.‹ Ἡ δὲ κίνησις τῶν μελῶν τῶν κάτω τοῦ σώματος. (84'-86') › ((rot) ) Λόγος μ'. Περὶ τῶν εἰδῶν τῶν διαφόρων πειρασμῶν καὶ πόσην ἔχουσι ἡδύτητα οἱ πειρασμοὶ οἱ ὑπὲρ τῆς ἀληθείας γινόμενοι καὶ ὑπομενόμενοι καὶ βαθμοὶ καὶ τάξεις, ἐν αἷς ὁ ἄνθρωπος ὁ σοφὸς συνετὸς πορεύεται.‹ Αἱ ἀρεταὶ ἀλλήλας διαδέχονται. (86'-88) › ((rot) ) Λόγος μα'. Διαίρεσις τῶν πειρασμῶν τούτων ἤγουν τῶν ι΄ τῶν ἀγαθῶν.‹ Οἱ πειρασμοὶ οἱ δέκα. (88-92') › ((rot) ) Λόγος μβ΄. Ὑπόθεσις τῇ ψυχῇ τῇ ζητούσῃ τὴν βαθεῖαν θεωρίαν τοῦ βυθησθῆναι ἐν αὐτῇ ἀπὸ τῶν σαρκικῶν μολυσμῶν, τῶν ἀπὸ τῆς μνήμης τῶν πραγμάτων. ‹ Π[σν πρᾶγμα ὑψηλότερoν ἄλλου. (92'-93') › ((rot) ) Λόγος μγ΄. Ὑπόδειγμα καὶ παραβολὴ περὶ τῆς κατὰ κυριακὴν καὶ σάββατoν θεωρίας.‹ Ἡ κυριακή μυστήριόν ἐστι. (93'-94') › ((rot) ) Λόγος μδ΄. Διήγησις περί τινος ἀδελφοῦ ἁγίου πάνυ ὠφέλημος καὶ διὰ τοῦτο ὀφείλει καθ' ἡμέραν ἀναγινώσκεσθαι.‹ Τίς τῶν ἀδελφῶν ἔγραψε ταῦτα. (94'-95) › ((rot) ) Λόγος με΄.Τοῦ αὐτοῦ περὶ φυλακῆς καρδίας καὶ θεωρίας λεπτοτέρας.‹ Εἰ καταμόνας ὑπάρχεις ἐν τῷ κελλίῳ. (95-95') › ((rot) ) Λόγος μϛ. Περὶ σημείων καὶ ἐνεργημάτων τῆς ἀγάπης τοῦ θεοῦ.‹ Ἡ ἀγάπη τοῦ θεοῦ θερμή. (95'-96') › ((rot) ) Λόγος μζ΄. Περὶ τρόπων τῶν ἀρετῶν καὶ τῶν οὐ τοιούτων.‹ Ἡ ἄσκησις μήτηρ τοῦ ἀγιασμοῦ. (96'-100') › ((rot) ) Λόγος μη΄. Ἐρωτήσεις καὶ ἀποκρίσεις τοῦ αὐτού.‹ Ποίῳ δεσμῷ συνέχεται ἡ καρδία. (100'-111) › ((rot) ) Λόγος μθ΄. Περὶ νηστείας καὶ ἀγρυπνίας.‹ Ὁ ἐν πάσῃ τῇ ζωῇ αὐτοῦ. … — … τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐν καθαρότητι εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων ἀμήν. (111–115) Am Rande (rot) Βιβλίον δεύτερον. › ((rot) ) Λόγος α΄. Περὶ τῆς ἀδιαλείπτου νηστείας καὶ τοῦ συνάξαι ἑαυτὸν ἐν ἑνὶ τόπῳ καὶ τίνα τὰ ἐκ τούτων γινόμενα, καὶ ὅτι ἐν γνώσει τῆς διακρίσεως ἐδιδάχθην τὴν ἀκρίβειαν τῆς χρήσεως τῶν τοιούτων.‹ Ἐν πολλῷ καιρῷ πειραζόμενος ἐν τοῖς δεξιoῖς. (115') › ((rot) ) Λόγος β΄. Τοῦ αυτοῦ περὶ σιωπῆς καὶ ἡσυχίας.‹ Τὸ ἀεὶ σιωπᾶν καὶ ἡ φυλακή. (115'-116') › ((rot) ) Λόγος γ΄. Τοῦ αὐτοῦ ἐπιστολὴ περὶ ἀγάπης, ἣν ἀπέστειλε πρός τινα ἀγαπητὸν αὐτοῦ διδάσκων ἐν αὐτῇ τὰ περὶ τῶν μυστηρίων τῆς ἡσυχίας, καὶ πῶς πολλοὶ ἀμελοῦσι διὰ τὸ μὴ γινώσκειν αὐτοὺς τὴν ἐργασίαν ταύτην τῆν θαυμαστήν, καὶ ὅτι οἱ πλεῖστοι ἐκράτησαν τὸ κάθισμα τῶν κελλίων, ἐκ διαδοχῆς τοῖς πορευομένοις μεταξὺ τῶν μοναχῶν μετὰ συντόμου συναγωγῆς τῆς ὀφειλομένης τῇ διηγείσει τῆς ἡσυχίας. ‹ Ἄδελφε, ἐπεὶ δὴ ἠναγκάσθην. (116'-118') › ((rot) ) Λόγος δ΄. Περὶ τῶν σημείων τῆς ἡσυχίας, περὶ ὧν εἶπον οἱ πατέρες.‹ Εἷς ἐξ αὐτῶν εἶπεν· ἐμοὶ μὲν κέρδος. (118-120') › ((rot) ) Λόγος ε΄. Τοῦ αὐτοῦ ἐπιστολή γραφῆσα [!] πρός τινα ἀδελφὸν ἀγαπῶντα τὴν ἡσυχίαν, καὶ πῶς ὁ διάβολος τροποῦται καταργῆσαι τοὺς σπουδαζομένους συνεχῶς ἡσυχάζειν ἐκ τῆς ἐπιμόνου ἡσυχίας ἐν προςώπῳ ἀγάπης ἐγγυτέρων καὶ ἔν τισι τιμίοις καὶ πῶς δεῖ τὸν ἡσυχαστὴν καταφρονεῖν τῶν πάντων ὑπὲρ τῆς γνώσεως τοῦ θεοῦ τῆς εὑρισκομένης ἐν τῇ ἡσυχίᾳ, ὥσπερ ἐφάνη ἐν τοῖς πατράσιν ἡμῶν τοῖς ἀρχαίοις.‹ Διότι γνωρίζω σε ἀγαπῶντα τὴν ἡσυχίαν. (121-122) › ((rot) ) Λόγος ϛ΄. Περὶ ὑπομονῆς τῆς ἐπὶ τῆς ἀγάπης τοῦ θεοῦ, καὶ πῶς ἡ ἀντίληψις εὑρίσκεται ἐν αὐτῇ.‹ Ὅσον καταφρονήσει ἄνθρωπος τοῦ κόσμου. (122-127) › ((rot) ) Λόγος ζ΄. Τοῦ αὐτοῦ συμβουλίαι πεπληρωμέναι ὠφελείας, ἃς ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐλάλησε τοῖς ἐν ταπεινώσει ἀκoύουσιν αὐτῷ.‹ Οὐκ ἔστιν ἔννοια ἀγαθὴ μὴ οὖσα. (127-128) › ((rot) ) Λόγος η΄. Τοῦ αὐτοῦ περὶ ἀγγελικῆς κινήσεως τῆς πρὸς προκοπὴν τῆς ψυχῆς τῆς πνευματικῆς διὰ τῆς προνοίας τοῦ θεοῦ ἐξυπνιζομένης ἐν ἡμῖν.‹ Πρώτη ἔννοια ἐκ τῆς φιλανθρωπίας. (128-128') › ((rot) ) Λόγος θ'. Περὶ τῆς δευτέρας ἐργασίας τῶν ἀνθρώπων.‹ Ἐργασία ἑτέρα μετὰ ταύτην, ὅτε πορεύεται. (128'-129') › ((rot) ) Λόγος ι΄. Τοῦ αὐτοῦ περὶ τῆς ἀλλοιώσεως τῆς ἐν τῇ ψυχῇ γινομένης ἐν παντὶ καιρῷ τοῦ φωτὸς καὶ τοῦ σκότους, καὶ ἐκβιασμὸς [!] ἐν τοῖς δεξιοῖς καὶ ἀριστεροῖς γινόμενος.‹ Ἴδωμεν ὦ ἀγαπητοὶ ἐν τῇ ψυχῇ ἡμῶν. (129'-133') › ((rot) ) Λόγος ια΄. Τοῦ αὐτοῦ κεφάλαια μικρά, ἐν οἷς ὑπάρχουσι νόοις (?) παρηλλαγμένοι, ἐν οἷς διδάσκει τὴν βλάβην τοῦ ζήλου τοῦ μωροῦ, τοῦ ὡς ἐκ προςώπου τοῦ θεοῦ, τὸν φόβον τε καὶ τὴν βοήθειαν τὴν ἐκ τῆς πραΰτητος σὺν ἄλλοις τρόποις.‹ Ἄνθρωπος ζηλωτὴς οὐδέποτε φθάνει. (133'-136') › ((rot) ) Λόγος ιβ΄. Περὶ λογισμῶν ἀκουσίων πονηρῶν τῶν ἐκ τῆς λύσεως τῆς ἀμελείας τῆς πρὸς αὐτὴν τῶν λογισμῶν τικτομένης γινομένων.‹ Εἰσί τινες οἱ ἐρείδοντες τὸ σῶμα. (136'-138) › ((rot) ) Λόγος ιγ'. Ἑρμηνεία τῶν τρόπων τῆς ἀρετῆς καὶ τί ἐστι ἡ ἰσχὺς ἑκάστου τε αὐτῶν καὶ τῆς διαφορᾶς ἑκάστου αὐτῶν.‹ Ἡ ἀρετὴ ἡ σωματικὴ ἐν τῇ ἡσυχίᾳ. (138) › ((rot) ) Λόγος ιδ'. Περὶ τῆς καθάρσεως τοῦ σώματος καὶ τῆς ψυχής καὶ τοῦ νοός.‹ Ἡ κάθαρσις τοῦ σώματός ἐστιν ἡ ὁσιότης. (138-138') › ((rot) ) Λόγος ιε'. Λόγοι ἀντιληπτικοὶ καὶ ὑποθέσεις ὠφέλιμοι πεπληρωμέναι τῆς σοφίας τοῦ ἀγίου πνεύματος, καὶ περὶ πίστεως.‹ Ἡ πίστις ἐστὶν ἡ θύρα. (138'-139') › ((rot) ) Λόγος ιϛ'. Περὶ μετανοίας.‹ Χάρις μετὰ χάριν, ἡ μετάνοια ἐδόθη. (139'-141) › ((rot) ) Λόγος ιζ'. Πόσον γίνεται τὸ μέτρον τῆς γνώσεως καὶ πῶς τὰ μέτρα τὰ περὶ τῆς πίστεως.‹ Ἔστι καὶ γνῶσις προηγουμένη. (141-141') › ((rot) ) Λόγος ιη'. Ἀποφθέγματα ψυχοφέλεια [!] περὶ τοῦ μὴ συνέρχεσθαι τοῖς θελήμασι τοῦ σώματος τὸν σπουδέον [!]. ‹ Εἶπε τις τῶν ἁγίων, ὅτι γίνεται τὸ σῶμα. (141-142') › ((rot) ) Λόγος ιθ'. Ἀπόκρησις [!] πρός τινα ἀδελφὸν φυσικὸν καὶ πνευματικὸν προτρεπόμενον καὶ παρακαλοῦντα ἐν γράμμασιν ἐνδυμῆσαι πρὸς αὐτὸν οἰκοῦντα ἐν τῷ κόσμῳ καὶ διψῶντα θεάσασθαι αὐτόν.‹ Οὐχὶ ὡς νομίζεις σὺ, ἡμεῖς ἐσμὲν δυνατοί. (142'-143) › ((rot) ) Λόγος κ'. Περὶ τοῦ πῶς δεῖ ψάλλειν ἀσυγχύτως.‹ Θέλεις τρυφῆσαι ἐν τῇ στιχολογίᾳ. (143) › ((rot) ) Λόγος κα'. Περὶ τῆς ἀκηδίας καὶ τοῦ μετεωρισμοῦ πόθεν τίκτoνται ἐν τοῖς μοναχοῖς. ‹ Ἡ ἀκηδία ἐκ τοῦ μετεωρισμοῦ τῆς διανοίας. (143-143') › ((rot) ) Λόγος κβ'. Περὶ δακρύων.‹ Τὰ δάκρυα τὰ ἐν τῇ εὐχῇ. (143'-144') › ((rot) ) Λόγος κγ'. Περὶ τοῦ μὴ δεῖν τὸν ἀληθινὸν ἡσυχαστὴν ἐργάζεσθαι καὶ πραγματεύεσθαι, ἀλλὰ φύλαττειν τὸν ἴδιον νόον καὶ προσεύχεσθαι.‹ Όταν στραφής εἰς τὸ ἔργον τῶν χειρῶν. (144'-145') › ((rot) ) Λόγος κδ'. Περὶ πίστεως.‹ Ἡ πίστις φησὶ τοῦ δικαίου. (145'-147) › ((rot) ) Λόγος κε'. Λόγος ὠφέλιμος περὶ ὑπερηφανίας.‹ Ὁ λόγος τοῦ κυρίου ἀληθινός. (147-148') › ((rot) ) Λόγος κϛ'. Περὶ τοῦ μὴ δεῖν χωρὶς ἀνάγκης ἐπιθυμεῖν ἢ ἐπιζητεῖν σημεῖά τινα φανερῶς ἔχειν ἐν ταῖς χερσὶν ἡμῶν.‹ Ἐν παντὶ καιρῷ, ἐν ᾧ ὁ κύριος. (148'-149') › ((rot) ) Λόγος κζ'. Διὰ ποίας αἰτίας ἀφίησι ὁ θεὸς τοὺς πειρασμοὺς ἐπὶ τοὺς ἀγαπῶντας αὐτόν.‹ Ἐκ τῆς ἀγάπης. (150-152') › ((rot) ) Λόγος κη'. Περὶ τοῦ συνιέναι τὸ ἐν ποίῳ μέτρῳ ἵσταταί τις ἐκ τῶν κινουμένων ἐν αὐτώ λογισμῶν.‹ Ἄνθρωπος ὅσον ἐστὶν ἐν ἀμελείᾳ. (152'-154) › ((rot) ) Λόγος λ'. Διατί οἱ ἄνθρωποι οἱ ψυχικοὶ περιβλέπουσιν ἐν τῇ γνώσει αὐτῶν εἴς τινα πνευματικὰ κατὰ τὴν παχύτητα τῶν σωμάτων, καὶ πῶς δύναται ἡ διάνοια ὑψωθῆναι ἐκ ταύτης, καὶ τίς ἐστιν ἡ αὐτία τοῦ μὴ ἐλευθερωθῆναι ἐξ αὐτῆς, καὶ πότε καὶ ἐν ποίῳ δυνατὸν ἐμμεῖναι τὴν διάνοιαν ἄνευ φαντασίας ἐν τῇ ὥρᾳ τῆς λιτῆς.‹ Εὐλογημένη ἡ τιμὴ τοῦ κυρίου. (154-158') › ((rot) ) Λόγος λα'. Περὶ εὐχῆς καὶ μετανοίας καὶ δακρύων καὶ ἀναγνώσεως καὶ σιωπῆς καὶ ψαλμωδίας.‹ Μὴ ψηφίσῃς ἀργίαν τὴν ἔκτασιν. (158'-163') › ((rot) ) Λόγος λβ'. Τοῦ αὐτοῦ ἐρώτησις περὶ τῆς ἀληθοῦς γνώσεως καὶ περὶ πειρασμῶν καὶ περὶ τοῦ ἀκριβῶς γινώσκειν, ὅτι οὐχὶ μόνον τινὲς ἐλάχιστοι καὶ ἀσθενεῖς καὶ ἀγύμναστοι, ἀλλὰ καὶ οἱ ἀξιωθέντες τῆς ἀπαθείας χρονικῶς καὶ φθάσαντες τὴν τελειότητα τοῦ φρονήματος καὶ πλησίον γενόμενοι τῆς καθαρότητος μερικῆς τῆς μετὰ τῆς νεκρώσεως συνεζευμένης [!] καὶ φθάσαντες ὑπεραρθῆναι τῶν παθῶν ἐν ὅσῳ εἰσὶν ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ ἐπετράπησαν ἐκ τοῦ θεοῦ ἐν τῇ συζεύξει τῆς ζωῆς τῆς μετὰ τῆς σαρκὸς τῆς παθητῆς ἔχειν ἀγῶνα καὶ κατακόπους εἶναι ἐκ τῶν παθῶν διὰ τὴν σάρκα, διότι γίνεται πρὸς αὐτοὺς ἀεὶ παραχώρησις ἐν ἐλέει, διὰ τὴν πτόησιν τῆς ὑπερηφανείας.‹ Κατὰ μίαν καὶ βίαν. (163'-168) › ((rot) ) Λόγος λγ'. Τοῦ αὐτοῦ ἐρώτησις περὶ διαφορᾶς ἀρετῶν καὶ περὶ τελειότητος τοῦ παντὸς δρόμου καὶ περὶ μεγαλοσύνης τῆς ἐλεημοσύνης καὶ ἀγάπης τῶν ἀνθρώπων κατὰ τρόπον πνευματικὸν τὸν τελειoῦντα πάντας τοὺς ἁγίους, δι΄ οὗ ἐπαύχη [!] ἐν αὐτοῖς ἡ θεία ὁμοίωσις, ἐν τῇ ἀγάπῃ αὐτοῦ τῇ πλουσίᾳ, ἣν ἐξέχεεν ἐπὶ πάντας τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων.‹ Τελειότης παντὸς δρόμου. (168-170) › ((rot) ) Λόγος λδ'. Περὶ πίστεως καὶ ταπεινοφροσύνης καὶ ἄλλης πολλῆς ὠφελείας.‹ Ὦ ἄνθρωπε ἐλάχιστε, θέλης μαθεῖν. (170–174) › ((rot) ) Λόγος λε'. Περὶ τοῦ ἀναθεμένου ἑαυτὸν τῷ κυρίῳ διὰ πίστεως καὶ μὴ ἔχοντος ἀλλαχοῦ που ἐλπίδα, οἵαν δή τινα ἀναγκαῖον εἰς τὸ ὑπομένειν εἰς τοὺς πειρασμούς.‹ Ἐὰν ἅπαξ ἐπίστευσας τῷ κυρίῳ. (174-174') › ((rot) ) Λόγος λϛ'. Περὶ ὠφελείας τῆς ἐκ τῆς φύσεως τοῦ κόσμου, ὅτι ἐν τῇ ἐξετάσει καὶ προςοχῇ τῆς σοφίας ἐτροπώσαντο οἱ πατέρες τοῦτον τὸν τρόπον.‹ Ἰσχυρός ἐστιν ἀληθῶς καὶ δυσχερής. (174'-176) › ((rot) ) Λόγος λζ'. Ἐκλογὴ συντόμων κεφαλαίων ὠφέλιμος.‹ Ἡ ἀλήθειά ἐστιν αἴσθησις κατὰ θεόν. (176-177') › ((rot) ) Λόγος λη'. Πῶς ὀφείλει ὁ διακριτικὸς καθέζεσθαι ἐν ἡσυχίᾳ.‹ Ἄκουσον, ἀγαπητέ. ἐάν θέλῃς. (177'-180) › ((rot) ) Λόγος λθ'. Ὅτι τὰ μέτρα τῆς πολιτείας ἡμῶν ἐκ τῆς ἀλλοιώσεως τῆς διανοίας ἡμῶν νοοῦμεν καὶ ὅτι εἰς πλῆθος τῆς ἀλλοιώσεως τῶν ἔργων νηπιωδῶς μὴ ἐπεριδώμεθα für επερειδώμεθα. [!], ἀλλὰ τὸ μέτρον τῶν ψυχῶν ἡμῶν γνωσώμεθα ὡς σοφοὶ ἐκ τοῦ ἀνακαινισμοῦ τοῦ ἐν τῷ κρυπτῷ, οὗ αἰσθανόμεθα ἡμέρας καθ' ἡμέρας καὶ περὶ τάξεως λεπτῆς τῆς διακρίσεως.‹ Πρόςεχε σεαυτῷ ἀγαπητὲ ἀεί. (180–182) › ((rot) ) Λόγος μ'. Περὶ ἐκείνων, δἰ ὧν κτήσασθαι δύναταί τις ἀλλοίωσιν τῶν κρυπτῶν νοημάτων μετὰ τῆς ἀλλοιώσεως τῆς ἔξω πολιτείας καὶ περὶ ἀκτημοσύνης.‹ Ὅσον ἐστί τις ἐν τῇ ἀκτημοσύνῃ. (182'-183') › ((rot) ) Λόγος μα'. Περὶ ἀγρυπνίας τῶν νυκτῶν καὶ περὶ διαφόρων τρόπων τῆς ἐργασίας αὐτῆς, καὶ ὅτι οὐ δεῖ τὸν σκοπὸν τῶν ἔργων ἡμῶν πρὸς τελείωσιν καὶ ὁρισμὸν ποσότητος εἶναι, ἀλλ' ἐν ἐλευθερίᾳ τῆς διακρίσεως ὡς υἱῶν θεοῦ μετὰ τοῦ πατρὸς αὐτῶν ἐργαζομένων ἐν τῇ προθυμίᾳ τῆς ἀγάπης, καὶ πόσον ἐστὶ τίμιον τὸ ἔργον τῆς ἀγρυπνίας ὑπὲρ πάσας τὰς πολιτείας, καὶ ποῖα ζητοῦσιν οἱ ἐκλεξάμενοι τοῦτο τὸ ἔργον, καὶ πῶς δεῖ πορεύεσθαι ἐν αὐτῷ, καὶ περὶ τῶν χαρισμάτων τῶν ἀξιουμένων ὑπὸ τοῦ θεοῦ αὐτοῖς εἶναι, καὶ περὶ τῶν ἀγώνων τῶν ἐξ ἐναντίας αὐτῶν ἐκ τοῦ ἄρχοντος τοῦ αἰῶνος τούτου.‹ Ὅταν θελήσῃς στῆναι ἐν τῇ λειτουργίᾳ. (183'-186') › ((rot) ) Λόγος μβ'. Περὶ ταπεινοφροσύνης, πόσης τιμῆς ἀξία ἐστίν, καὶ πόσον ἀνώτερος ὁ βαθμὸς αὐτῆς.‹ Θέλω ἀνοῖξαι τὸ στόμα. (186'-187) ›[Λόγος μγ'. ] ((rot) ) Περὶ τῆς αὐτεξουσιώτητος [!] τῶν ἀνθρώπων.‹ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον ἔπλασεν. (187-191) › ((rot) ) Λόγος μδ'. Περὶ τῶν τριῶν τρόπων τῆς γνώσεως καὶ τῆς διαφορᾶς τῆς ἐργασίας αὐτῶν καὶ τῶν νοημάτων αὐτῶν καὶ περὶ τῆς πίστεως τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ πλούτου τοῦ μυστικοῦ τοῦ ἐγκεκρυμμένου ἐν αὐτῇ, καὶ πόσον διαφέρει ἡ γνῶσις τοῦ κόσμου τούτου ἐν τοῖς τρόποις αὐτῆς, τῆς ἁπλότητος τῆς πίστεως.‹ Ἡ ψυχὴ ἡ ἐν ταῖς τρίβοις. (191-195') ›[Λόγος με'. ] ((rot) ) Περὶ τῶν τριών τάξεων τῆς γνώσεως, ἤγουν τῆς σωματικῆς καὶ τῆς ψυχικῆς καὶ τῆς πνευματικῆς· τάξις πρώτη τῆς γνώσεως, ἤγουν τῆς σωματικῆς.‹ Ὅτε τῇ ἐπιθυμίᾳ τῆς σαρκὸς ἀκολουθεῖ. (195-196') › ((rot) ) Λόγος μϛ'. Τοῦ αὐτοῦ τρόποι τῆς εὐχῆς καὶ τῶν λοιπῶν τῶν περὶ τῆς διηνεκοῦς μνήμης ἐξ ἀνάγκης ζητουμένων καὶ πολυμερῶς ὠφελούντων, ἐάν τις ἐν διακρίσει ἀναγινώσκῃ αὐτὰ καὶ φυλάσσῃ αὐτά.‹ Τὸ βεβαιωθῆναί τινα. (196'-198) › ((rot) ) Λόγος μζ'. Πόθεν φυλάττεται ἡ νῆψις ἡ κρυπτὴ ἢ ἔσω ἐν τῇ ψυχῇ γινομένη, καὶ πόθεν εἰσέρχεται ὁ ὕπνος καὶ ἡ ψυχρότης ἐν τῇ διανοίᾳ καὶ σβεννύει τὴν θέρμην τὴν ἁγίαν ἀπὸ τῆς ψυχῆς καὶ ἀπονεκροῖ τὴν εἰς θεὸν ἐπιθυμίαν, ἀπὸ τῆς θέρμης τῶν πνευματικῶν καὶ ὁμοίων. ‹ Οὐκ ἔστι δυνατὸν τοῖς ἔχoυσι. (198-198') › ((rot) ) Λόγος μη'. Περὶ τῶν ἀλλοιώσεων τῶν πολλῶν τῶν ἀκολουθουσῶν τῇ διανοίᾳ καὶ τῇ εὐχῇ δοκιμαζομένων καὶ περὶ ἐπιγνώσεως τοῦ θελήματος τοῦ θεοῦ.‹ Τὸ προκρίνειν μὲν τὸ ἀγαθόν. (198'-200 ) ›Λόγος μθ'. Περὶ τῶν ἔγγιστα τοῦ θεοῦ ζώντων καὶ ἐν τῇ ζωῇ τῆς γνώσεως πάσας τὰς ἡμέρας αὐτῶν διαγόντων.‹ Γέρων τις ἔγραψεν εἰς τὰ τείχη. (200-200) › ((rot) ) Λόγος ν'. Σχόλια καὶ δηλώσεις περὶ τῶν ἐν τοῖς μαρτυρίοις διαφόρων νοημάτων, ποία ἐστὶ χρεία ἑκάστου τούτων.‹ Αἴσθησις πνευματική ἐστιν.
201-219 › ((rot) ) Τοῦ αὐτοῦ ἐπιστολὴ πρὸς τὸν ἀββὰν Συμεὼν τὸν ἀπὸ Καισαρείας τῆς μεγάλης.‹ Ἡ ἐπιστολή σου, ὦ ἅγιε, οὐχὶ λόγους.
219-219' (zweispaltig). › ((rot) ) Τοῦ ἁγίου Βασιλείου (?) ἐκ τῶν ἀσκητικῶν.‹ Οὐ γὰρ πάντα φύσεώς ἐστιν. Νach Κrumbacher (S. 145) hat Nikeph. Theotokes Leipzig 1770 e. Ausg. des Isaac gemacht.
- Lizenzangaben korrigiert (schassan, 2020-04-17)