Beschreibung von Cod. Guelf. 299.2 Helmst. (Die mittelalterlichen Helmstedter Handschriften der Herzog August Bibliothek. Teil II: Cod. Guelf. 277 bis 370 Helmst. Mit einem Anhang: Die mittelalterlichen Handschriften und Fragmente der Ehemaligen Universitätsbibliothek Helmstedt, beschrieben von Bertram Lesser. Wiesbaden 2022.) Beschrieben von Bertram Lesser Gefördert durch die Deutsche Forschungsgemeinschaft im Rahmen des Programms Erschließung und Digitalisierung handschriftlicher und gedruckter Überlieferung Elektronische Ausgabe nach TEI P5 TEI-P5 konforme Kodierung durch Bertram Lesser Herzog August Bibliothek Wolfenbüttel Herzog August Bibliothek Wolfenbüttel Herzog August Bibliothek Wolfenbüttel

Dieses Dokument steht unter einer Creative Commons Namensnennung-Weitergabe unter gleichen Bedingungen 3.0 Deutschland Lizenz (CC BY-SA).

Herzog August Bibliothek Wolfenbüttel (Copyright Information

Neu katalogisiert durch Bertram Lesser.

Beschreibung erstellt im Rahmen des Projektes Katalogisierung der mittelalterlichen Helmstedter Handschriften Teil II .

Manuscripta Mediaevalia Objektnummer hinzugefügt. Normdaten ergänzt bzw. korrigiert. Überarbeitung abgeschlossen; gleicher Stand wie im gedruckten Katalog.
Wolfenbüttel Herzog August Bibliothek Helmstedter Handschriften Cod. Guelf. 299.2 Helmst. Heinemann-Nr. 333 Manuscripta Mediaevalia Objektnummer 32412165,T Tractatus III de arte praedicandi. Alanus ab Insulis. Ps.-Ovidius. Henricus Bogerius Papier — 81 Bl. — 29,5 x 21 cm — Braunschweig — 15. Jh., 4. Viertel

Papier

Ursprünglich Teil eines Mischbandes, in der UB Helmstedt mit der Signatur P 314 2° unter den Drucken eingeordnet, zu den abgelösten Inkunabeln s. unten. Der vorliegende hs. Faszikel ist seinerseits aus zwei Teilen zusammengesetzt: I 1ra–47vb, II 48r–81v. Der ehemalige VS wird separat als Cod. Guelf. 404.6 Novi (23) aufbewahrt (vgl. im Anschluss).

81 Bl. 29,5 21 Bleistiftfoliierung modern: 181. 3 VI (36). VI–1 (47).

Pappdeckelband mit gebrochenem Rücken des 19. Jh., Überzug aus gelblichem Papier. An Bl. 3, 7, 47, 81 rotgefärbte lederne Registerzungen.

Die beiden Faszikel dürften unabhängig voneinander im Braunschweiger Raum geschrieben worden sein. Der sorgfältig ausgeführte und kommentierte Teil II steht möglicherweise im Zusammenhang mit dem Wirken der Humanisten Heinrich Boger oder Tilman Rasche als Lehrer an den Braunschweiger Stadtschulen.

Wenig später gelangten die beiden Teile in den Besitz Gerwins von Hameln, der sie mit mehreren Inkunabeln in einem Mischband vereinigte, vgl. 1r Wappen wie in Cod. Guelf. 294 Helmst. und Gebetsbitte: Orate pro Gherwino de Hamelen datore. Buchschmuck Randillustration Ikonographie Wappen von Hameln Buch- und Schriftwesen Schenkungsvermerk (zeitgenössisch)

Zusammen mit seiner übrigen Bibliothek vermachte Gerwin den Mischband 1495 der Liberei von St. Andreas in Braunschweig. Von dort überführte ihn um 1700 Hermann von der Hardt in die Universitätsbibliothek Helmstedt, vgl. bei Cod. Guelf. 294 Helmst. Auf dem ehemaligen VS, jetzt Cod. Guelf. 404.6 Novi (23), 2r (s. unten), alte Helmstedter Signatur T. 121. Im Helmstedter Gesamtkatalog (um 1770, BA III, 93, p. 185) unter der neuen Signatur P 314 2° mit folgendem Inhalt beschrieben: T.121. a) Ovidii Nasonis, Carmen de Vetula: MS. b) Ovidii Metamorphoseon libri XV. Item Fastorum libri VI. Item Consolatio ad Liviam; Liber in Ibin; de medicamine faciei; de Nuce; de Philomena; sine loco et anno . c) Rolvinck (Wern.) Fasciculus Temporum; 1477 Spirae. d) Velasti de Tarenta, Tractatus de Epidemia; sine loco et anno . e) Anonymi Passio Jesu Christi . Item Defensorium Ecclesiae sive Speculum Ecclesiae sine loco et anno . f) Libellus de modo legendi abbreviaturas in utroque Iure; sine loco et anno . g) Alani de Insulis, Summa de arte praedicandi: Manuscriptum aliis praefixum est. Dies stimmt mit dem ursprünglichen Inhaltsverzeichnis Gerwins von Hameln in Cod. Guelf. 404.6 Novi (23) überein (s. unten). P. J. Bruns verzeichnete die handschriftlichen Teile des Codex in seinem Sonderverzeichnis der Mischbände (BA III, 52a) auf Bl. 2r unter der Signatur P fol. 314: Ars concludendi b) alius tractatus de modo praedicandi c) Alani magistri monachi summe de arte praedicandi d) P. Ovidii Nasonis carmen de vetula cum annotationibus margini ascriptis. Da der Mischband bei den Drucken aufgestellt war, erhielt er nach 1805 auf dem Fußsteg von Bl. 1r des handschriftlichen Teils den üblichen Besitzstempel der UB Helmstedt mit der Aufschrift: EX BIBILIOTHECA ACADEMIAE IVLIAE CAROLINAE HELMSTADII; vgl. dazu Bibliotheksstempel. Besitzvermerke von Bibliotheken in der Bundesrepublik Deutschland, hrsg. von A. Jammers, Wiesbaden 1998 (Beiträge aus der Staatsbibliothek zu Berlin – Preußischer Kulturbesitz 6), 114 Nr. 75. Buch- und Schriftwesen Besitzvermerk (neuzeitlich)

Der Mischband gelangte mit weiteren Drucken aus Helmstedt 1812 in die Universitätsbibliothek Göttingen (Stempel 1r Buch- und Schriftwesen Bibliotheksstempel auf dem Fußsteg mit der Aufschrift: EX BIBILIOTHECA REGIA ACAD. GEORGIAE AUG., vgl. dazu Bibliotheksstempel, s. oben, 93f. Nr. 61, hier 93) und wurde 1815, spätestens 1816, nach Wolfenbüttel zurückgegeben, vgl. Göttingen, SUB, BA, Katal. 19: Catalogus Bibliothecae Universitatis Helmstadiensis Auctorum Class. Gr. et Lat., 52r–53r. Während des Direktorats von K. P. C. Schönemann in der Herzoglichen Bibliothek dürfte der Überlieferungsverbund um 1841/42 aufgelöst worden sein, da die Handschrift im 1843 von Theodor Thies erstellten Katalog der Helmstedter Handschriften (HAB, BA I 400) auf 38r nachgetragen und die Rolevinck-Inkunabel 1842 als Dublette in die Inkunabelsammlung des Buchdruckers und Verlegers Friedrich Culemann (1811–1886) in Hannover abgegeben wurde, vgl. HAB, BA I 444: Doubletten Tausch und Verkauf 1841 und 1842, p. 2: Wern. Rolevinck fascicul. tempor. Spir. apud P. Drach 1477 fol. (Ausschnitt). Zu Culemann vgl. Incunabeln-Sammlung von F. G. H. Culemann, verzeichnet von C. L. Grotefend, Hannover 1844, 26 Nr. 125. Culemann versteigerte den Band mit 730 weiteren Inkunabeln 1870 bei Sotheby, Wilkinson & Hodge in London, vgl. dazu K. Ernst, Die Wiegendrucke des Kestner-Museums, neu bearb. und ergänzt von C. Heusinger, Hannover 1963 (Bildkataloge des Kestner-Museums 4), XIV; T. Henke, Sammeln in Hannover. Friedrich Culemann (1811–1886) und seine Sammlung im städtischen Kontext, Hannover 2019 (Hannoversche Studien 18), 128–130 u.ö. Alle übrigen Inkunabeln des Mischbandes sind aktuell im Wolfenbütteler Bestand nachweisbar, hier in der ursprünglichen Reihenfolge: Lh 4° 106.1 = GW M28893 , Mi 4° Kapsel 1 (3) = GW M49050 , 496.5.1 Theol. 2° = GW M29625 und 81.10 Jur. 2° = GW M24955 .

Buch- und Schriftwesen Mischband (aufgelöst) Drucke, erwähnte Wolfenbüttel, HAB Inkunabeln Lh 4° 106.1 Drucke, erwähnte Wolfenbüttel, HAB Inkunabeln Mi 4° Kapsel 1 (3) Drucke, erwähnte Wolfenbüttel, HAB Inkunabeln 496.5.1 Theol. 2° Drucke, erwähnte Wolfenbüttel, HAB Inkunabeln 81.10 Jur. 2° Werner Rolevinck Fasciculus temporum (erw.)
Die mittelalterlichen Helmstedter Handschriften der Herzog August Bibliothek. Teil II: Cod. Guelf. 277 bis 370 Helmst. Mit einem Anhang: Die mittelalterlichen Handschriften und Fragmente der Ehemaligen Universitätsbibliothek Helmstedt, beschrieben von Bertram Lesser (im Erscheinen). Heinemann Nr. 333. Lehmann Gerwin van Hameln , 581 Nr. 16. Butzmann, 244 (zum Fragment des VS). Gerwin von Hameln, 72–74 Nr. V.3. Haucap-Nass Gerwin von Hameln , 173 Nr. 9, 342. Lesser Gerwin von Hameln , 87. I Braunschweig 1480–1490 Ir Tabula Continet hoc volumen: Tractatum de modo praedicandi. M. Alani summam de arte praedicandi. Ovidii Vetulam. Im 19. Jh. hinzugefügt. Buch- und Schriftwesen Tabula 1ra–3vb Tractatulus de arte faciendi sermones Ars concludendi prima sui divisione dividitur in tres partes. Prima docet themata Ars concludendi prima sui divisione dividitur in tres partes. Prima docet themata et bene recordetur. Ad quod valet multum ars et diligencia rememorandi Ungedruckt. Literatur Kristeller 3, 586; Caplan Hand-list 6 Nr. 13, 16 Nr. 76 (jeweils Hs. genannt); Caplan Supplementary Hand-list 3 Nr. 13 (Hs. genannt); Charland, 97 (diese Hs.). Rhetorische Texte Tractatulus de arte faciendi sermones Ars praedicandi Tractatulus de arte faciendi sermones 3vb–4vb Tractatulus de modo praedicandi Sequitur alius tractatulus de modo predicandi Octo sunt modi predicandi vel dilatandi sermones. Primus modus est ponere oraciones pro nomine Octo sunt modi praedicandi vel dilatandi sermones. Primus modus est ponere orationes pro nomine quid faciendum virtutes quid fugiendum vicia quid timendum supplicia quid appetendum vita eterna debet quisque predicare Auch in Cod. Guelf. 23.27 Aug. 4°, 232v–234r. Ungedruckt. Literatur Caplan Hand-list 19 Nr. 110 (Hs. fehlt); Caplan Supplementary Hand-list 16 Nr. 110 (Hs. fehlt); Charland, 102f. Rhetorische Texte Tractatulus de modo praedicandi Ars praedicandi Tractatulus de modo praedicandi 4vb–7rb Tractatus de modo praedicandi Ad inveniendum diversas vias predicandi nota tria tempora et eorum usum Ad inveniendum diversas vias praedicandi nota tria tempora et eorum usum sine pondere verba. Effectum causamque rei voco spiritualis Explicit tractatus de modo predicandi deo gracias Die drei Traktate in der gleichen Reihenfolge auch im Codex Erfurt, UFB Erfurt/Gotha – UB Erfurt, Dep. Erf. CA 4° 151, 151v–161v ( Erfurt, 415). Ungedruckt. Literatur Caplan Hand-list 17 Nr. 93 (Hs. fehlt); Caplan Supplementary Hand-list 14 Nr. 93 (Hs. fehlt); Charland, 96. Rhetorische Texte Tractatus de modo praedicandi Ars praedicandi Tractatus de modo praedicandi 7va–42vb Alanus ab Insulis De arte praedicandi Incipit summa Alani magistri monachi De arte predicandi Vidit Iacob scolam . Scala enim ista est profectus viri catholici qui contexitur ab inicio fidei usque ad consummacionem viri perfecti Vidit Iacob. Scala enim ista est profectus viri catholici qui contexitur ab initio fidei usque ad consummationem viri perfecti Et regne eius non erit finis cuius regni nos particeps efficiet Ihesus Cristus qui cum patre et spiritu sancto vivit et regnat per omnia secula seculorum Amen Explicit summa Magistri Alani monachi de arte predicandi deo gracias Kapiteleinteilung und Textfassung weichen geringfügig vom Druck ab, das letzte Kapitel fehlt. Auszüge in Cod. Guelf. 203 Helmst., 215vb–217va; 730 Helmst., 122r–134v. Druck PL 210, 109C–195D. Literatur Caplan Hand-list 36 Nr. 215; Lage Alain de Lille , 179 (Hs. genannt); Stegmüller RB 951; Glorieux Faculté , 71 Nr. 12l; Bloomfield 6457; CALMA 1, 96 Nr. 2. 43ra–47vb leer.

Papier

Wasserzeichen: Dreiberg, darüber zweikonturige Stange, darüber zweikonturiges Kreuz: WZIS DE1335-PO-151693 (1480, zwei weitere Typen nicht nachweisbar).

47 Bl. 29,5 21 3 VI (36). VI–1 (47). Im 19. Jh. ein Vorsatzbl. hinzugebunden.

24 15 , zweispaltig (Spalten jeweils 6,5 cm breit), 50–56 Zeilen.

Bastarda, eine Hand, Textualis als Auszeichnungsschrift.

Buch- und Schriftwesen Repräsentanten Allein Bl. 26r rubriziert, sonst z. T. Repräsentanten erkennbar, Raum für Initialen ausgespart.

II Braunschweig um 1480 48r–81r Ps.-Ovidius De vetula libri III<note> praefationibus commentoque aucta</note> Im einzelnen sind enthalten: 48r Praefatio Leonis Prefacio seu argumentum Leonis prothonotarii sacri Palacii Bisanthei sub Vathachio principe in librum Publii Ovidii Nasonis de Vetula incipit feliciter Ovidius Naso Peligni ruris alumnus Certus ab exilio se iam non posse reverti Sed quia nullus eis curavit de referendis Nec fuit autentim lectus nec habetur in usu. Ovidius Naso Peligni ruris alumnus | Certus ab exilio se iam non posse reverti Ps.-Ovidius De vetula libri III Praefatio Leonis 48r Commentum in praefatione Leonis Argumentum est sermo brevis perambulans materiam tocius libri continens Argumentum est sermo brevis perambulans materiam totius libri continens Corduba me genuit Lucanus in suo libro. 'lectus' liber sequens Marginaler und interlinearer Kommentar, ungedruckt. Ps.-Ovidius De vetula libri III Commentum in praefatione Leonis 48r Praefatio auctoris Publii Ovidii Nasonis liber primus de vetula Incipit Queritur unde michi quod opus processerit istud Versibus exametris solum nec subduplicarim Causa debuerit causatus est evacuari Versus amatorum proprius Venerisque dicatus. Quaeritur unde mihi quod opus processerit istud | Versibus hexametris solum nec subduplicarim Ps.-Ovidius De vetula libri III Praefatio auctoris 48r Commentum in praefatione auctoris Hoc est prohemium in librum de vetula in quo ponit racionem quare hic non procedit elegiaco metro Hoc est prooemium in librum de vetula in quo ponit rationem quare hic non procedit elegiaco metro unde sillaba que brevis est producitur in pede terno Marginaler und interlinearer Kommentar, ungedruckt. Ps.-Ovidius De vetula libri III Commentum in praefatione auctoris 48r–53v 56r–81r Textus O quam carus erat michi quamque optabilis ille Femineus sexus sine quo nec vivere posse A nobis ipsi sit gloria laudis ab ipso Gracia sit nobis et mete nescia vita. Amen. Publii Ovidii Nasonis de vetula liber explicit feliciter O quam carus erat mihi quamque optabilis ille | Femineus sexus sine quo nec vivere posse Durch den Einschub eines zusätzlichen Doppelbl. ist lib. I in zwei Textgruppen (48r–53v: vv. 1–424 mit Tabula, 56r–61v: vv. 425–818) geteilt. Es folgen (61v–70v) Publii Nasonis Ovidii De vetula liber secundus und (70v–81r) Publii Nasonis Ovidii De vetula liber tercius 48r–53v 56r–81r Commentum 'Nam sicut'. Paradigma est declinacio a generalitate quadam ad singularitatem Nam sicut. Paradigma est declinatio a generalitate quadam ad singularitatem eo quod credebant Cristum nasciturum. Recte ut nos modo ob fidem quam confitemur de Christo nato Marginaler und interlinearer Kommentar, mit zahlreichen Federzeichnungen von Würfeln, Spielbrettern u.a., wie der Gedichttext geteilt und ungedruckt. Ps.-Ovidius De vetula libri III Commentum – Die folgenden zusammengehörigen Texte auf dem Doppelblatt 54r–55v sind im Gegensatz zum übrigen Text nicht rubriziert; das Bifolium wurde offenbar erst nachträglich in die Lage eingebunden, so dass der Text des ersten Buches geteilt ist: 54r Epistula glossatoris Hanc michi introductionem scribi feci non ex Leonis sed alterius correctura Dicit expositor huius libri salutacione premissa: Predecessor noster dignus memoria sempiterna principi condolens qui seductus a quodam pseudophilosopho corruperat fidem suam Dicit expositor huius libri salutatione praemissa: Praedecessor noster dignus memoria sempiterna principi condolens qui seductus a quodam pseudophilosopho corruperat fidem suam quod multis principum necessaria huiusmodi medicina Nur in dieser Hs. überliefert. Ps.-Ovidius De vetula libri III Epistula glossatoris 54r Introitus Introitus in librum Ovidii Nasonis Pelignensis de vetula promulgatum a Leone protonotario Introitus in librum Ovidii Nasonis Pelignensis de vetula promulgatum a Leone protonotario quod Armenici nec latinam linguam intelligunt nec apud se interpretes huius tunc habebant Ps.-Ovidius De vetula libri III Introitus 54r–55v Accessus 'Capta Troia' In librorum iniciis septem solent inquiri que ad causas quatuor reducuntur In librorum initiis septem solent inquiri quae ad causas quattuor reducuntur in laude illius virginis terminat librum suum. Deo gracias Ps.-Ovidius De vetula libri III Accessus 'Capta Troia' Accessus ad auctores ad libros III de vetula 'Capta Troia' (56r–81v) folgen nach diesem Einschub der Schluss des ersten Buches sowie die Bücher II und III jeweils mit Kommentar (s. oben). Ohne Kommentierung in Cod. Guelf. 82.7 Aug. 2°, davon unvollständige Abschrift in Cod. Guelf. 86.3 Extrav., 331r–347v und 349r–357v, ein Fragment in Cod. Guelf. 76.3 Extrav., 25r–33v. Druck P. Klopsch, Pseudo-Ovidius De vetula: Untersuchungen und Text, Leiden/Köln 1967 (Mittellateinische Studien und Texte 2), 193–210, 289f., 193, 279–287, 210–278 (in der Abfolge der Einzelstücke, mit dieser Hs., 167 genannt, Sigle H); The Pseudo-Ovidian De vetula. Text, introduction, and notes by D. M. Robathan, Amsterdam 1968, 41–46, 49–138 (28, 34 Hs. genannt). Literatur Walther I 13546; D. M. Robathan, Introduction to the Pseudo-Ovidian De Vetula, in: Transactions and Proceedings of the American Philological Association 88 (1957), 197–207 (207 Hs. genannt); B. Löfstedt, Zu "De vetula", in: Mittellateinisches Jahrbuch 28/1 (1993), 91–100; D. R. Bellhouse, De Vetula: A Medieval Manuscript Containing Probability Calculations, in: International Statistical Review 68/2 (2000), 123–136; Coulson, 63f. Nr. 167, 97–99 Nr. 318, 116f. Nr. 400 (jeweils Hs. genannt). 81r Henricus Bogerius De auctore libri quem 'De vetula' inscribunt opinio Hec Henricus B. de Hoxaria Quis fueris miror operis scius editor huius Te vix autorem Naso fuisse reor Gloria sit patri nato cum pneumate sacro Gracia lectori quam reor autor habet. Amen. Quis fueris miror operis scius editor huius | Te vix auctorem Naso fuisse reor Hexameter und Pentameter jedes Distichons stehen nebeneinander, vom Kommentator hinzugefügt. Auch in Cod. Guelf. 58.6 Aug. 2°, 58va–b; davon Abschrift in Cod. Guelf. 86.3 Extrav., 348r–v. Druck Etherologium eximii et disertissimi viri domini et magistri Hinrici Boger…, Rostock 1506 (VD16 ZV 2222), 126v–127r; Klopsch (s. oben), 287f. (nach dieser Hs.). Literatur Walther I 16062; W. Maaz, Henricus Boger (vor 1450–1505) – ein Beitrag zur "Vetula"-Rezeption, in: Festschrift für Paul Klopsch, hrsg. von U. Kindermann, Göppingen 1988 (Göppinger Arbeiten zur Germanistik 492), 345–358 (356 Hs. genannt); Deutscher Humanismus 1480–1520. Verfasserlexikon, hrsg. von F. J. Worstbrock, Bd. 1, Berlin, New York 2005, 217–225 (222 Hs. genannt); BBL 1, 95; CALMA 5, 361 Nr. 1. 81v De heroibus heroidibusque quibusdam Yphis dilexit Maxareten virginem quem cum sibi non consentiret ante virginis hostium se suspendit quapropter dii indignantes ipsam in saxeam imaginem mutarunt Iphis dilexit Anaxareten virginem quem cum sibi non consentiret ante virginis ostium se suspendit quapropter dii indignantes ipsam in saxeam imaginem mutarunt et in ignem misso Meleager mortuus est secundum parcarum sentenciam. Mater igitur diis disponentibus in furiam versa interiit Das Stück enthält folgende Summarien antiker Mythen: Iphis und Anaxarete (Ov. met. 14,698sq.), Pyramus und Thisbe (Ov. met. 4,55sq.), Mars und Venus (Ov. ars 2,560sq., zitiert ars 2,582), Venus und Cupido (Petr. Berch. ov. moral. 1,5), Telephos (Ov. met. 12,712sq.), Phyllis und Demophoon (Ov. epist. 2,1sq., zitiert Theodul. 109sq.), Medea und Iason (Ov. met. 7,1sq.), Dido und Aeneas (Verg. aen. 1,657sq.), Tereus und Prokne (Ov. met. 6,412sq.), Minos und Pasiphae (Ov. ars 1,295sq., zitiert ars 1,322), Hippolytus (Ov. met. 15,479sq., zitiert Theodul. 125sq.), Urteil des Paris (Petr. Berch. ov. moral. 12,2), Nisus und Scylla (Ov. met. 8,1sq.), Nessos (Ov. met. 9,98sq.), Myrrha (Ov. met. 10,298sq.), Aegisthus (Hyg. fab. 117sq.), Phineus (Ov. met. 7,1sq., zitiert Ov. ars 1,339), Achilleus und Briseis (zitiert Ilias lat. 78sq.), Cupido (Ov. rem. 551sq., zitiert rem. 551–554), Palinurus (Verg. aen. 5,813sq.), Orestes (Hygin. fab. 121sq.) sowie Meleager (Ov. met. 8,260sq.). Für die aus den "Metamorphosen" entlehnten Passagen wurde nicht nur Ovids Dichtung, sondern auch der "Ovidius moralisatus" des Petrus Berchorius benutzt, hier vergl. mit der Ausgabe Metamorphosis Ovidiana moraliter a magistro Thoma Walleys Anglico explanata, Parisiis in aedibus Ascensianis 1511. Die Sammlung wurde vermutlich zu Unterrichtszwecken angelegt und ist in dieser Form ungedruckt. Nessos (mytholog. Gestalt) Myrrha (mytholog. Gestalt) Aegisthus (mytholog. Gestalt) Phineus (mytholog. Gestalt) Achilleus (mytholog. Gestalt) Briseis (mytholog. Gestalt) Palinurus (mytholog. Gestalt) Orestes (mytholog. Gestalt) Meleager (mytholog. Gestalt) Iphis (mytholog. Gestalt) Anaxarete (mytholog. Gestalt) Pyramus (mytholog. Gestalt) Thisbe (mytholog. Gestalt) Mars (mytholog. Gestalt) Venus (mytholog. Gestalt) Cupido (mytholog. Gestalt) Telephos (mytholog. Gestalt) Phyllis (mytholog. Gestalt) Demophoon (mytholog. Gestalt) Iason (mytholog. Gestalt) Medea (mytholog. Gestalt) Dido (mytholog. Gestalt) Aeneas (mytholog. Gestalt) Tereus (mytholog. Gestalt) Prokne (mytholog. Gestalt) Minos (mytholog. Gestalt) Pasiphae (mytholog. Gestalt) Hippolytus (mytholog. Gestalt) Paris (mytholog. Gestalt) Nisus (mytholog. Gestalt) Scylla (mytholog. Gestalt) Ovidius Naso, Publius Metamorphoseon libri XV (zit.) Ovidius Naso, Publius Heroides (zit.) Ovidius Naso, Publius De remediis amoris (Bearb.) Ovidius Naso, Publius De arte amatoria libri III (zit.) Vergilius Maro, Publius Aeneidos libri XII (zit.) Petrus Berchorius Ovidius moralisatus (zit.) Hyginus Mythographus Fabulae (zit.) Theodulus Italus Ecloga (zit.)

Papier

Wasserzeichen: Dreiberg, darüber zweikonturige Stange, darüber zweikonturiges Kreuz: WZIS DE9150-PO-151584 (1477, zwei weitere Typen nicht nachweisbar). Ochsenkopf mit Augen, darüber zweikonturige Stange, darüber zweikonturiges Kreuz, darüber Blume: WZIS DE9150-PO-68962 (1476), DE6405-PO-68970 (1478). Ochsenkopf mit Augen, darüber einkonturige Stange, darüber Blume, darunter Beizeichen – Marke aus Schaft und Dreieck (nicht nachweisbar).

34 Bl. 29,5 21 VII (61). VI (73). IV (81).

26 8–19 , ein- und zweispaltig (Prosaabschnitte einspaltig, Verse mit ca. 11 cm breiter Text- und 6–7 cm breiter marginaler Kommentarspalte), 38–40 Zeilen.

Bastarda, eine Hand. Schriftarten Gotische Schriften Bastarda

48r–53v 56r–60r 77v–78r 81v rubriziert, sonst Raum für Lombarden ausgespart.