Pap., 224 Perg. — 384 Bll. — 19½ × 13 cm — 13. Jahrh.

Pap. (fol. 224 Perg.) Lagen: 3 unbez. Vorsatzbll. Alte Quaternionenzählung von α΄-μθ (Bl. 5–380) am unterm Rande. Daraus geht hervor, dass Bl. 1–4, die auch vom andern Schreiber sind, später angefügt sind. Von den einzelnen Quaternionen haben γ΄ (Βl, 21-27), ζ΄ (52-58), ιδ΄ (107-113), με΄ (345-351), μθ΄ (374–380) jetzt noch 7 Bll., κη΄ (218–223) und μζ΄ (360–365) noch 6 Bll. Quat. κθ΄ fehlt ganz, statt dessen findet sich ein Pergamentbl. eingeheftet (224). Die Handschrift ist von Mäusen u. Würmern zerfressen und durch Feuchtigkeit stark mitgenommen. fol. 18-46 zweispaltig. Von mehreren Händen. Mit roten Überschriften u. Initialen fol. 3 u. 4 sind ganz mit roter Tinte geschrieben.

Roter Schaflederbd des 17. Jhdts. die roten Bindebänder sind abgerissen.

Herkunft: Auf der Innenseite des vorderen Einbanddeckels steht von Gudes Hand: „Pleraque hoc in volumine a muribus corrosa restitui et suppleui, alia etiam emendaui Venetiis er Vetustissimis membranis Bibliothecae S. Marci, quae servantur Pluteo XXXI no 6." Gude hat übrigens nur zu den Werken des Nilus Lesarten beigefügt. — Bl. 77 findet sich unter verschiedenen Federproben ἐγὼ Ιω[άννης] μαγγαναρις.

1 Fragmentum gerontici. im quo Joannes Colobus abbas loquens inducitur, de quo cf. Fabric. XIII. 754 IX. ›Ἀπὸ τοῦ γεροντικοῦ.‹

1'—3 Isidori Pelusiotae epistulae VII. scil.: I 209. 213. 214. 215. 216. 217. 31. edit. Rittersh. (1605). › ((rot) ) Τοῦ ἁγίου Ἰσιδώρου τοῦ Πηλουσιώτου ἐπιστολαί. Θεογνώστῳ.‹

3' —4' Index eorum, quae sequuntur. Ἡ βίβλος ἥδε τούσδε τοὺς λόγους φέρει.

5–5' De gradibus consanguinitatis. Περὶ τῆς τῶν βαθμῶν συγγενείας ἐκ τοῦ τρίτου βιβλίου ἰνστιτούτων.

6—10 Photii patriarchae collectanea de episcpis et metropolitis. Φωτίου τοῦ ἁγιωτάτου πατριάρχου συναγωγαὶ καὶ ἀποδείξεις ἀκριβεῖς συνειλεγμέναι ἔκ τε συνοδικῶν καὶ ἱστορικῶν συγγραφῶν περὶ ἐπισκόπων, μητροπολιτῶν καὶ λοιπῶν ἱερῶν ἀναγκαίων ἐκκλησιαστικῶν ζητημάτων. Hsg. vom Franc. Fontanius, Novae eruditorum deliciae T. I (Flor. 1785), S. 1 ff.

10'—11 Gregorii Thaumaturgi expositio fidei. ›Ἔκθεσις πίστεως, ἣν ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ εὐαγγελιστὴς καὶ θεολόγος κατ' ἐπιτροπὴν τῆς παναγίας θεοτόκου τῷ ἁγίῳ Γρηγορίῳ τῷ θαυματουργῷ ὑπηγόρευσεν‹. Fabric. V. 249. 250.

11–12 Ex Sophronii Synodicis. ›Ἐκ τῶν συνοδικῶν τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Σωφρονίου πατριάρχου γενομένου Ἱεροσολύμων, ὧν ἔπεμψεν ἐν Ῥώμῃ‹. Χρὴ πάντα Χριστιανὸν ὁμολογεῖν καρδίᾳ καὶ στόματι. Vgl. Harduini acta concil. III, 1258 ff. Vielleicht noch ungedr.

12'—15 Anonymus de incarnatione domini. ›Περὶ τῆς ἐνσάρκου οἰκονομίας τοῦ ἑνὸς τῆς ἁγίας τριάδος Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ υἱοῦ τοῦ θεοῦ καὶ κυρίου ἡμῶν‹. Πιστεύω δὲ καὶ.

15–17' Mich. Syncelli de orthodoxa fide libellus. ›Μιχαὴλ Συγκέλλου Ἱεροσολυμαίου λίβελλος περὶ τῆς ὀρθοδόξου πίστεως‹. Πιστεύω εἰς ἕνα θεόν. Vgl. Montfaucon, Bibl. Coislinianap. 90–93.

17—18 Gregorii Thaumaturgi fragmentum. ›Τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ θαυματουργοῦ‹. Ἐκ τοῦ καθ' ἡμᾶς ἐπιγνῶναι καὶ τὰ ὑπὲρ ἡμᾶς.

18—46 Gregorii Nazianzeni carmina aliquot. › ((rot) ) Ἀπὸ τῶν ἐπῶν τοῦ τρισμακαρίστου καὶ ἐν ἁγίοις Γρηγορίου τοῦ θεολόγου πρὸς τοὺς κοινοβίου μοναχούς‹. Vgl. Gregorii Nazianzeni opera II (Cöln 1690) Dronke, S. Gregorii Nazianzeni carmina selecta Göttingen 1840. Die Handschrift enthält folgende Gedichte: 46 (f. 18). 4 (f. 19–31). 6 (f. 31). 7 (f. 33'). 8 (f. 34'), 15 (f. 36), (Dronke S. 98). 18 (f. 37 "). 19 (f. 39 '), 20 (f. 40). 21, v. 1–12 (f. 40'), 34, Dronke 28c (f. 41). 36 (f. 41'), 23 (f. 42). 26, v. 1–12. Dronke 26a (f. 42'). 26, v. 13–24. Dronke 26b (f. 42'). 27, 1–24. Dronke 27a (f. 43). 27, v. 25–36. Dronke 27b (f. 44) 22 (f. 44'). 28 (bei Dronke 28a) (f. 45). Dronke 28b (f. 45'). Dronke 28c (f. 46).

46'—380 Nili monachi opuscula varia. (46–73') › ((rot) ) Τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Νείλου κεφάλαια διάφορα πρὸς ἀσφάλειαν ψυχῆς. Πρὸς Εὐλόγιον‹. Οἱ τὸν οὐράνιον χῶρον. Vgl. Nili Opp. ed. Suarez p. 408 ff. (74-77) › ((rot) ) Τοῦ αὐτοῦ περὶ παθῶν. Τῷ αὐτῷ‹. Ἀναγκαίον δὲ ἡγοῦμαι καὶ τὰς ἀντιζύγους. (77-81') › ((rot) ) Λόγος γ' κατὰ ἀκολουθίας, κεφάλαια ἑξήκοντα δύο. Τοῦ αὐτοῦ σκέμματα πρὸς αὐτόν.‹ Ὁ θεὸς ἦ μέν ἐστι θεός, ἔχει τὴν γνῶσιν. Fabricius-Harles Χ, S. 16, 27. f. (81'–83) › ((rot) ) Τοῦ αὐτοῦ ὅροι παθῶν ψυχῆς λογικῆς‹. Ἴκτερός ἐστιν ἕξις. Fabr-Harl. S. 15, 19. (83–84) ›Νουθεσία κατὰ ἀλφάβητον.‹ Ἀρχὴ σωτηρίας ἡ σεαυτοῦ κατάγνωσις. Fabr. S. 20. (84–84') ›Ἑτέρα [νουθεσία κατ΄] ἀλφάβητον‹. Ἄτοπόν ἐστι τὸν διώκοντα. Fabr. S. 20. (84'–85) ›Ἑτέρα‹. Ἀρχὴ ἀγάπης ὑπόληψις. Fabr. S. 20. (85–102) ›Τοῦ αὐτοῦ περὶ λογισμῶν‹. Τῶν ἀντικειμένων δαιμόνων τῇ πρακτικῇ. (102–118) › ((rot) ) Τοῦ αὐτοῦ πρόλογος τῶν περὶ προςευχῆς ρνγ΄ κεφαλαίων πρὸς τὸν Εὐλόγιον‹. Πυρέττοντά με τῷ φλογμῷ τῶν ἀκαθάρτων παθών. Fabr. S. 4e. (118'– 201') › ((rot) ) Τοῦ ὁσίου πατρὸς ἡμῶν Νείλου πρὸς Ἀγάθιον μονάζοντα‹. Ἔθος ἔχοντί μοι τὰ πολλά. Fabr. S. 13, 10. Besonders Bl. 130–146 sind stark angefressen. (201'–204) › ((rot) ) Τοῦ αὐτοῦ παραίνεσις πρὸς μονάζοντας‹. Ἀκρασίαν βρωμάτων περικόπτει. Fabr. S. 15, 21. (204–207') › ((rot) ) Τοῦ αὐτοῦ ἑτέρα παραίνεσις. Φόβον ἔχε θεοῦ καὶ πόθον‹. Fabr. S. 9. (207'–208) › ((rot) ) Τοῦ αὐτοῦ περὶ διδασκάλων καὶ μαθητῶν‹. Ἄτεχνος κυβερνήτης. Fabr. S. 17, 30. (208'–211) › ((rot) ) Τοῦ αὐτοῦ περὶ τῶν ὀκτὼ λογισμῶν‹. Ὀκτώ εἰσι πάντες οἱ γενικώτατοι λογισμοί. Fabr. S. 10, 6. (211–218') › ((rot) ) Τοῦ αὐτοῦ κεφάλαια ἕτερα‹. Νοῦν μὲν πλανώμενον ἵστησιν. Fabr S. 13, 9. (218'–223) › ((rot) ) Τοῦ αὐτοῦ παροιμίαι‹. Κληρονόμοι θεοῦ ἀκούσατε. (224-273) ›Τοῦ αὐτοῦ περὶ φιλοσοφίας ἀσκητῶν‹. λεγόμενα ἢ διορθώσασθαι. Der Anfang fehlt, da ein Quaternio verloren gegangen ist. (273–324') › ((rot) ) Τοῦ αὐτοῦ πρὸς Μάγνην διάκονον περὶ ἀκτημοσύνης‹. Πρώην μὲν τὸν πρὸς τοὺς ἀμελέστερον μετιόντας τὸν μοναδικὸν βίον γράφοντες λόγον. Fabr. S. 14, 11. (324'–329) › ((rot) ) Τοῦ αὐτοῦ κεφάλαια ὠφέλιμα [ἐκ τῶν ἐπιστολῶν]‹. Οὐδέποτε δεῖ ἀργεῖν. (329–338') › ((rot) ) Τοῦ αὐτοῦ περὶ τῶν ὀκτὼ τῆς πονηρίας πνευμάτων‹. Ἀρχή καρποφορίας ἄνθος καὶ ἀρχή. Fabr. S. 9, 5. (338'–339) › ((rot) ) Τοῦ αὐτοῦ παραίνεσις ἤτοι διδασκαλία πρὸς νέους.‹ Δεῖ τὸν νέον. (339–359) [Τοῦ αὐτοῦ ἐπιστολαὶ διάφοροι LXXXI.] › ((rot) ) Δομνίνῳ νεωτέρῳ πρυτανεύοντι‹. (360-363) › ((rot) ) Νείλου μοναχοῦ παραινέσεις‹. Δεῖ τὸν ἐπιθυμοῦντα τῶν ἀφθάρτων. Auf dem oberen Rande steht: Ὁδὸς εἰς ἀρετὴν ἡ τοῦ βίου φυγή.. (363–365) › ((rot) ) Τοῦ αὐτοῦ ἑτέρα παραίνεσις‹. Ἐὰν φίλους ἔχεις, φεῦγε. (365–372) › ((rot) ) Τοῦ αὐτοῦ ἐπιστολὴ μοναχῷ, νουθεσία πνευματική ‹. Τί γάρ πρὸςεδόκησας προαιρούμενος. (372–372) › ((rot) ) Τοῦ αὐτοῦ |παραινέσεις περὶ μετανοίας καὶ ἐγκρατείας‹. Ἀρξάμενος διὰ νηστείας χαλίνωσον. (372–373) › ((rot) ) Τοῦ αὐτοῦ πρὸς Εὐθάλιον μοναχόν‹. Ἔστιν ὅτε μέλλοντος τοῦ ἀνθρώπου. (373) › ((rot) ) Τοῦ αὐτοῦ πρὸς Ἑρμόλαον μοναχόν‹. Ἄνω βλέπε πρὸς θεόν. (373–375) › ((rot) ) Ἀγαπητῷ διακόνῳ‹. Ἤκοθσά σου πολλάκις. (375—380') › ((rot) ) Τοῦ αὐτοῦ έκ τῶν ἐπιστολῶν κεφάλαια (XXXVII)‹. Κἂν μηδεὶς διώκῃ σε τύραννος. … — … ἐμπόδιστον πρὸς τὴν ὁδοπο(ιίαν). Der Schluss fehlt.

---

---