LESSUS FERALIS Quo Pios manes VIRI Perquam Reverendi, Amplissimi ac Excellentissimi DN. JO ACHIMI Lü TKEMANNI, S. S. Th. D. Ecclesiarum in Ducatu Gvelphico Generalissimi & Abbatis Riddageshusani prosequuntur Fautores, Agnati, Fratres & Amici in POMERANIA.

VVOLFERBTTI, Typis JO HANNIS BISMARCI, ANNO M DC LVI.

EXcessit orbe, queuantus Atlas! ut parvus Audiverit Vir, isse magnus Antistes Ecclesiae Brunsvicensis, & vita Et ardua rerum scienria Doctor Praeclarus, ut praeconio, potens scriptis Sic publicis, Ecclesiae pharus nostrae, Auriga sancti currus ac lsraëlis. Quam flebilis, desideratus ac multis, Mi Frater, occidisti: ut omnibus sanè Te restitutum seculo expetant votis. At vana sunt optata. Rectius multò Tuae saluti almus Jehova prospexit, Temet citò periculo eximens aevi Per crimina indies ruentis in pejus. Caeloque translocans modò, unde manarat, Animam beatam. Cernere hîc tuum JESVM, Quem praedicasti, quem superstes in corde Habuisti, & ore semper, euge! continget, Audire voces, reddere hasque, jucundas Licebit, ac in comparabili tandem Splendore, gaudioque perfrui optato. Ultimo honori amici fraternè culii & solatio superstitum lugens f. Joh. Michaëlis. S. S. Th. D. & P. P.
NOmine quem Parvum quondam vocit are solebant, Sat Magnum sese praestitit arte Virum, Nec lethum tant am potis est exstinguere Famam, Majus ab exequii Nomen in ora venit. Maxima sed post hac fulgebit Gloria Coelo, Cum secli proprio pondere Vana ruant. Daniel Lagus S. Theol. D.

Tumulus Magni VIRI LüTKEMANNI.

HEic scelerum flagrum, rosei conremtor & orbis Sed caeli lampas deveneranda jacet. Non aurora fuit splendescens pulcrior, ora Quùm solvit, sanctis detonuitque tubis. Herculeis vicit Portenta insana lacertis. Hinc timuit fortem torva Megaera virum. Impietas noli damnatas tollere cristas. Vltrix hoc Tumulo fulmine flamma ferit. Ite procul, quibus est Stygio mens tincta veneno. Caeli, qui jacer heic, ille Tribunus erit. Quondam Meo Praeceptori & Promotori paucula haec sc. M. Marcus Bernar dinus. Poës. Profess. Regius in Academjâ, Gryphis.

EPITAPHIVM.

NOmine parvus er as, sed maxima Dona pusillo Corpore: quis credat? ni pia Scripta leg at. Vnus Homo si Dona Dei capere omnia poslet, Mortuus & Donis omnibus Vnus Homo. Omnia LüTKMANNVS tenuisset, & omnibus esset Mortuus: O quanto qvalia Dona viro! Verum cùm Caelis vivat Lütkmannulus, atque Illius in Terris Fama perennis ovet, Mortuus haud Donis est omnibus, omnia namque Cum Coelo Mundus possidet atque Deus. Vivat pro genies, vigeant sacra scripta, vigebit Coelis ac Terris omnibus unus Homo. Agnato suo Desideratissimmo Extremi Honoris ergô positum â Nicolao Martini Ecclesiarum in Territorio Demminensi Pastore & P. L. C.
HEi mihi! quam tristis pertentat nuncius aures Gvelphorùm castris tristia fata ferens! Occubuisse Virum dignum cui stamina vitae Proferrent parcae, & fata benigna darent. Quippe datum sensit permaguum Ecclesia fructum In studio & stadio FRATER amande tuo. Hei mihi! si Prlnceps tristis Doctissimus, atque Si lachrymae ex oculis GVELPHICA turba tuis, Pupissi viduâ quod si cum matre gemiscunt, Cur non Cordolium senserim & ipse meum? Publica damna simul tangunt praecordia nostra, Fratre etenim amisso sentio Damna meo. Non etenim majus damnum sentire potest quis, Quam si quis FRATREM amittat in orbe pium. Quid faciam ò vidua, & miseranda pro pago, parente Orba pio? in luctu fasne manere diu? Non ita: sed quoniam multis magnisque periclis A Christo ductus vester ad astra Pater, Gaudia pro curis non invideamus oportet, Lae tantem caelis flere nec orbe decet. Gratemur potius caelestia ad Atria ducto, Solemur nos de Patre datoque DEO. Auxilio humano nam deficiente resurgit Divinum: & Nescit linquère Jova suos. Ita Fratri suo defuncto Honorem viduae vero & pupillis Solamen Exhibere voluit Dethlevus Lütkeman, Ecclesiae Glevizensis Pastor.
DImidium o Animae & Cordis pars alteranostri, O Frater Joachime quid est, quod Tempore tristi Hinc abeas? pacemque pet as terrasque relinquas? Sic coelos Astrea petens discessit, abivit Sic pax & pietas, redierunt ferrea Secla Ah miseri! inquae nos servasti tempora Christe Nos miseros Homines! concurrite, currite cives Nam Mors pastorem rapuit per funera vestrum. Quando per Astra polivates Thesbiticus olim Raptus, Elisaeus clamavit pectore tristi Opater! O Eques! ò Currusque! it a semper oportet Clament pupillî viduâ fratres & Amici Nam patris officio functus, vereque paterno Dilexisti animo semper tibi sanguine junctos. Ast Eques & currus precibus curisque fuisti Toti Ecclesiolae Christi cum Sanguine partae. Quis porrofuerit tam fidus pastor ovili? Pupillis pater? hinc viduae charusque Maritus? Christe patris partes tu suscipe protege ovile Defendens viduam, prolis quoque suscipe curam Luttekemannioli tibi sic depectore grati, Persoluent grates mundo coelisque perenes Salve, vive, vale coelorum sede recepte O Frater Joachime polo nostrosque saluta, Qui praecesserunt, & nos genuere parentes Christe fac ut placi de cum nostra ad venerit hora Migremus terris, coelo & vivamus in aevum. Ita pangebat & plangebat Samuel Lütkeman pie defuncti Frater & Senator Demminensis.
DEmmini genito Lütkmanno applaudit amico, Egregiumque decûs celsa dat Argyrope. Fata viam sternunt: pertendit Galliae in oras, Optat & Italicas posse videre Scholas. Numina conclamant. Cernit queîs Galle superbis, Cernit delicias & decus Italiae. Tandem, cûi natùs patriae, dulcique parenti Redditur, Applaudis huîc Obotrita viro. Philosophûm Orchestram tenuit, tenuitque cathedram Theologûm. Fidei dat documenta suae. Sic alto positus solio spectatur, honores Et carpit primos principibusque pla cet. Augustâque manu rexit nec mente profanâ Res sacras, perhibent templa Scholaeque fidem. Expertus variam sortem, mundique furorem Exspirat. Corpus Guelphica terra tegit. Plange Obotrita Virum. canit ipsa Ecclesia lessum. Patria suspirat. Guelphica terra gemit. S. Jacobus Prillevitz.
OCcidit ille tuus, tuus occidit ille Melissus, In Cathedra vere mellea Suada cadit. Qualis in hunc plebs Guelfa Tibi sit amorque fidesque, Testentur maesti funeris exequiae; Quasque gemente trahis de pectore suspiratus: Quique rubent oculi, quaeque fluunt lachrymae. Illum Fata quidem poterant subducere letho, Rebus & humanis restîtuisse virum; Sed vis morborum major (miserescite Guelfi) Quo minus id poßis Fatarogare vetat. Dolens p. C. S.