Bearbeitet von Martin Keßler
Carlstadta
Salutem⟨.⟩ divertit apud me Eckius Ingolstad'ie'n'sis' disputator acerr'imus' amicus meus quem in plerisque animi dotibus tibi iudicavi similemb unde rogavi tecum amiciciam constitueret quod et tu esses homo de litteris et litteratis bene meritus⟨.⟩ unde nedum epistolam tumultuarie dictavit Sed et in praesenti libellum mittit ut ita ‖ [163v] intelligas esse tui studiosum⟨.⟩ Verum non diffido fidem meam liberabis respondebis humanissime qui voluntati mee nunquam defuisti qui semper turpe duxistic in amore cedere humanitate superari⟨.⟩ vale et vive felix et utere me ut veteri amico cuius orationibus me commendo⟨.⟩ ex Nurnberga ad kalendas aprilis anno partus virginei 1517⟨.⟩
C'hristopherus' S'chewrlus' d'octor'