Bearbeitet von Alejandro Zorzin
‖ [18]
Ad manus Doctissimi D'omini'
Georgii Spalatini,
Artium Doctoris, Canonici
Aldenbergen
sis, Patroni Chariss'mi'.
S'alutem' P'lurimam'. Habes dulcissime Patrone, mi Georgi, copiam scribundae ad illustriss'imum' Principem nostrum Electorem etc. Supplicationis, his rudibus introclusam1 literulis a meis, immo verius Christi, seu Augustini militis2 Auditoribus confectam, profecto ab his editam, qui ut me amant, ita circumspectiorem nostro propositoa occasionem reddiderunt: Videlicet eam, quam secreta mens, quae plerumque futura praesagit, eventuram vel timet vel sperat. Scripturos etenim nonnullos adversus claram hanc Academiam autumant, et eam ob causam repugnatoribus nos alacribus, absqueb turbatione liberisc indigere. Tuum erit tuo ex pectore tum videre tum librare, et quod ad rem videtur facere, mihi significare: insuper, ut et secundum fraternam amicitiam mihi congruentem conficias in personam meam supplicationem, obtestor. Ego, ut scias mentis institutum meae, imo tuae, libenter velim aliquos facere sermones aut totius anni, si tantummodo cura illa promerendarum praesentiarum (ut dicitur) non distraheret, quae ideo ‖ [19] necessario cogitationes dispergit, et nebeculis obducit. Quod si non interessem Ecclesiae, Princeps noster illustrissimus indignaretur, et ego his commodis, citra indignationem destituerer, quibus alimoniam habeo. Rescribe cum sup'plicatione' tua et magistrorum. Optime vale ac me ama. Datum Wittenburgae, April'is' 11. die, Anno 1518.
Tuus Andreas Archidiaconus.
Velim in Ecclesia esse liber: Peto provisio
nem ex beneficiis aliis,
quibus absque prae
senciis nostris viverem. Tuo moderami
ne omnia fiant, etc.
verschließenoder
einschließen. S. Reyher, Lexicon Latino-Germanicum (1696), fol. d2v; Dictionarium Germanico-Latinum 2, 2011; Lexicon Latinitatis Hungariae 5, 357.