Text
S. P. D.
Ego verò, Præstantissime Opiti, et festinam
a illam
b abitionem,
c 1 facilè habeo
excusatam, quod res tuæ sic ferrent; et
d effusissimum simul
d amorem tuum,
d
ambabu
s quod diu solet ulnis amplector. Jnterim tamen summam illam laudem,
quib
us me tantopere
e extollis, non meis meritis,
f quæ sentio quam sint exigua,
sed tuæ potius benevolentiæ ac singulari erga me affectui, adscribo. Placet t
amen
vel iniusta laudatio, non quò d titillet animum talib
us capi nescientem, sed
quòd à tanto amico
c profecta sit; cuius ingenij elegantias iam olim est quum admirari
cœpi, ut vel unus mihi Sixtinus
2 testis esse po
tuerit locupletissimus. Illustrissimi
Comitis
3
liberalitatem, quam rite
g rectam prædicas,
ego
h
dapsillimam
c
esse non verbis tantum,
e sed rebus ipsis ijsdemq́ue p
ræsentibu
s, expertus sum.
Sanè non tuam modò Dominiq́ue Schönbornij
4
commend
atio
nem, sed ipsam
et
iam mea
m expect
atio
nem longissimè superavit.
Faciam et ego vicissim, ut ipsius
i
Celsitudo in mea quoque diligentia nihil desiderare possit. Institutu
m tuum
de conscribendis Jllustrissimæ huius gentis Dohnanæ commentarijs
5 tantu
m e
st
ut improbem, ut et
iam more prisco ac solemni FELICITER accinam. Nec detrecto
c
meas opes qualescunque conferre. Nunc quidem mea
m bibliothecam
6 ad
manus nondum habeo, Bremæ (quam Fabiramum
7 maiorem
j dixere) in custodia
relictam, quum ante quinquennium ex illis partibus [1v] familiam meam p
rop
ter
motum Danicum in hanc urbem securitatis ergò traducerem.
8 Habeo ta
men adversaria
ex libris studiosè
e collecta, nec infestivam insuper copiam librorum aliquot
centenorum,
c vel (ut propius dicam) millenorum, in
k hac ipsa urbe parata
m,
qui alteram partem meæ c
onficiunt biliothecæ.
e Audi q
uid mihi in mentem
veniat. Est
l illa,
ut inaudire potuisti, mea
e Bibliotheca non modo illustris, sed
(ut sine
m iacta
ntia dicam) Regia ex rarissimis quibusv́e omnium nationum,
linguarum,
sectaru
m, et facultatu
m,
n libris constans,
hundiquaque orbis
e
terrarum
o
conquisita incredibili tum studio
d tum impendio. Vidisti me in coràm, notasti
canitiem, et viriculas gracilis
p corpusculi ad senium declinantes. Quæ singula
d
aurem mihi vellunt, monentque evocationis ad coelestem curiam, ubi, relictis
istis voluminibus
q mundanis, in Solo illo libro Vitæ lecturi
c
simus sine cessatione.
Jta
que rebus meis prospicere tempestivè satagans, animu
m meu
m induxi
Bibliothecam tam festivam et preciosam
r
certo alicui loco destinare, ubi jntegra
s
ac inconvulsa Xr
isto, E
ccl
esiæ, Reipublicæ, bonorumq
ue omnium utilitatibus
inserviat, simulq́
ue industriæ meæ qualecumq
ue monumentum aliquod existat.
Jnclytus Senatus Bremanus ante hos
t sex an
nos pro ea,
qua
m fidei eoru
m
commiseram, parte mecum
u in quatuor mille thalerorum precium
v co
nvenerat,
vti plebs interveniens pacta nostra rescidisset, bellicos sumpt
us excusando.
Quondam baro Schönai-[2r]chius
9 Cancellarius etc. seriò
mecum
w agebat de
bibliotheca illustrium libroru
m in
x
Gymnasio suo instituenda, sed temporum
quæ
y subinde inciderat
z iniq
uitas
e conatum eius
e frustrata e
st.
Quod si Jllustris || [
359] simus
Comes vellet hanc suo nomini æternitatis memoriam consecrare, et meam
bibliothecam facilimo
d ære comparare, non gravabor vel dimidium iusti precij,
quo
aa
in hac urbe taxari solent a librarijs, addicere; sub hac t
amen
conditione,
ne libri dissipentur aut dividantur
ab
sed
ac solidi ac uniti, uno
ad in loco certo
configantur.
ae Nec
en
im min
us hæc res cederet in gloriam gentis Dohnanæ,
q
uam ipsa eiusd
em familiæ genealogographia. Nempe nullum maius aut gen
erosiu
s trophæum Serenissim
us
Bavariæ Archiprinceps
10 statuere potuit, omnium
af
prudentum iudicio, quam Bibliothecæ Palatinæ
c fundationem jn urbe orbis
domina
ag . Sunt q
uidem complures ambitores admodum
c solliciti
e, sed homine
privato, et qui solidi
h bibliotheca in
ter se partiri
convenerunt:
quod ut existimationi
meæ parum̀ honorificum, non possum adduci ut
consentiam. Tu videris,
q
uid factu
c opus sit, aut com
modo utriusq
ue fieri possit.
Jnterim vale, Ocelle
elegantiarum, et Reipubl
icæ q
uamah diutissimè superstita. Exarabam raptim
Francofordiæ ad Moenu
m, pridie Fabiani ac Sebastiani, A. C. N.
11
MDCXXXI.
Tui Amantiss
imus
Gold.
Opitio Breslavia
m.
Colliguntur ab
ai . amico Encomiastica Epigram
mata in honorem Goldasti
aj
à varijs
co
nscripta. Quoru
m numeru
m si tu, Theutoniæ
ak nostræ
al Syren
12 et Germanus
am
Martialis, mactare et illustrare quibusda
m tum patrijs, tu
m
Romanis
versibus non dedignaberis
d, rem mihi facies multò gratissimam, et mutuo of
ficio
c
onpensanda
m.
13