SUPER AMPLISSIMI ET PRUDENTISSIMI VIRI DN. VA-
LENTINI Sänfftleben Honoribus, cum Boleslaviensis Consul
creatus esset, AMICORUM
CARMINA. ... BETHANIAE AD
ODERAM, LITERIS JOHANNIS DÖRFFERI.
4°: [A]. Exemplar: Breslau (4 E 515/5=) 355 066
Die Amtseinführung Senftlebens als Bürgermeister – früher war
er Rektor
der Schule, dann Stadtvogt gewesen – fand am 8. Sep-
tember 1617 statt;
eine zweite Gratulationsschrift und die Chronik
bestätigen dies Datum. Siehe dazu
Rubensohn VI, S. 47 Anm. 2.
Obige Schrift scheint auf Opitz’ Betreiben
herausgekommen zu
sein. Außer ihm trugen zwei Beuthener Professoren bei: Balthasar
Exner eine Horazparodie und Jonas Melideus zehn Zeilen – zu-
sammen nicht ganz zwei
Seiten. Opitz’ Gedichte stellen also mit
drei Seiten den Löwenanteil dar.
Es folgt ein früherer Schüler
Sänftlebens, Caspar Liebigius, jetzt wohl Schüler in Beuthen, mit
einer Seite
(24 Zeilen). Auf der Rückseite des Titelblattes steht
mit Quellenangabe ein Zitat
aus Cicero pro Muraena: »Boni con-
sulis est, non solum videre, quid
agatur: verum etiam providere,
quid futurum sit.«
Die Nummern .2 und .3 sind in die Sammlung Silvarum libri
III.,
S. 100–101 aufgenommen worden und die Varianten beziehen sich
darauf.
Rubensohn VI, 48 meint, in .4 spricht Opitz von seinem
Abgang von Beuthen in eine
seiner unwürdigen Stellung, nämlich
den Schuldienst in Görlitz, und nicht, wie Witk. Arist. 13 behaup-
tet hatte, von der früheren Übersiedlung von Bunzlau auf das
Gymnasium nach Breslau. Rubensohn hat recht; die Stimmung
des Gedichts spricht
für einen unglücklichen Vorfall in Beuthen
und Abgang vom Schönaichianum.
Sänftleben, Namsler und Prei-
bisch wurden schon in Nr. 6, dem Strenarum
Libellus, erwähnt.
Johann Wessel, den der junge Dichter überraschenderweise im
Strenarum Libellus nicht erwähnt hatte, war Pastor Primarius in
MARTINUS OPITIUS
Candid. Poes. et LL. ac
Philol.
Studiosus.