35. Sz 27 und 28 1619
.1 Quod ver praeterito
.2 Scilicet hoc reliquos
[Felix quem externis]

Nuptiae poeticae, a CASPARO KIRCHNERO v. et poeta optimo
et MARTHA QUEISSERIA, amabilissima puellarum celebran-
dae, a primariis poetis decantatae. Lignicii Typis Sartorianis.

4°: A. Exemplare: Breslau 355 150 und 358 747

In dieser Hochzeitsschrift wird das Propemptikon des Daniel
Heinsius, welches der Bräutigam vor einem Jahr erhalten hatte,
abgedruckt.a Zwei Freunde gratulieren auf lateinisch: Philipp
Schreiner
aus Küstrin, jetzt in Leiden, und Thomas Schramus.
Ein dritter Freund, Daniel Crombein, Wriza-Marchicus (Wriezen
in der Mark), wartet mit einem deutsch-niederländischen makkaro-

[Seite 138]

nischen Gedicht von 52 Zeilen auf.b Auf einem angefügten halben
Bogen hinken nach: Freund B. G. Nüßler, Jonas Melideus und
Magister Simon Grunaeus. Opitz’ erster Beitrag steht auf Bl. A2;
der zweite folgt unmittelbar und endet auf A3. Sz Nr. 28, ›Felix
quem externis‹, bildet einen Teil von .2 und ist als separate Num-
mer zu streichen. Die Abschrift in Hs 402, 791 bietet keine wichti-
gen Varianten. In .2 erhalten wir die lateinische Formulierung des
schon in Nr. 34 ausgeführten Motivs.

Es existiert noch eine dritte Hochzeitsschrift (Breslau 358 746)
mit Beiträgen von neun weiteren Gratulanten, nämlich den Pasto-
ren und Lehrern in Bunzlau.

[.1]
Nuptiarum Promulsis
AD CASP. KIRCHNERUM.
18. d. m. Martii

QUod ver praeterito redibat anno
Consueto citius, tibi imputabam,
Vatum maxime: nam tuo serenis
Adventu radiis polus micabat;
5 Et si non radiis micasset illis,
Prae lucis facula tuae, pruinis
Nil quicquam licuisset: at vicissim
Quod Phaebus licet altiore caelo
Incessu graditur, tamen paternum
10 Sero constiterit gelu fluentum,
Et secura sui rigensque leges
Veris sumit hyems, negatque campos
c d e
[Seite 139]

Dulces dicere, sobriasque terras,
Et laetas volucres, nivesque canae
15 Luctantis radios premunt Olympi;
Hoc, Kirchnere, tibi quoque imputamus:
Nam postquam lepor unius puellae
Praefertur teneris tuis Camaenis,
Et prae vertice gratiore Pindi,
20 Parnassum dominae requiris unum;
Cum Musis Pataraeus universis
Infandum gemit: ergo nec decora
Gaudent cum dominis suis vireta,
Nec sylvae solitos nemusque cantus
25 Absolvunt, Zephyrusque murmurante
Ludit florifer undequaque vento.
Sed quod iam posito gravi Maronis
Summi pondere, castiore gressu
Gyros contraho carmen in minores,
30 Quid mirum tibi? Si tuae puellae
Acclinis lateri, brevi patrabis,
Quod nunquam puto forte perpetrasti.
f g h

[.2]
In Nuptias CL. V.
CASP. KIRCHNERI
et MARTHAE QUEISSERIAE castissimae
pariter et elegantissimae Virginis.

SCilicet hoc reliquos pretio sublimibus alti
Vincimus ingenii curis; hac lege per oras
Tendimus innumeras, et vastum currimus aequor,
Ut post tanta viae discrimina vela legamus
i
[Seite 140]

5 Virgineo defessa sinu. Sic saltibus Anglis
Imposuit certum Aeneae tibi mater amorem.
Namque ferunt illic qua regia collibus altis
Aerias Windsora domos ostentat, et amne
Vicinos Tamesis clementi illabitur agros,
10 Te placidam vidisse deam, et post mille viarum
Taedia, et audacis metuentia lina carinae,
Hic portum fixisse tuum; hac mercede tot annos
Absolvit divina Venus, geniique labores
Ausaque digna tui, facunde Poeta, rependit.
15 Iccirco docti miracula dissita caeli,
Astrorumque vagos iuvit lustrare recursus,
Et quicquid non novit humus? Hoc denique centrum
Quaesisti, radium toties cum lignea sensit
Terra tuum, et penito naturae occulta recessu
20 Uranie studio docuit te diva benigno?
Virtutis dos ista tuae est: repete alma libellos
Roma tuos; reddique tibi, Grassere, coronae
Dona iube; frustra iuvenis miratus es, Heinsi,
Doctrinam et quicquid solis tantum esse Batavis
25 Autumat, atque poli fatali errore maligni
Germanos putat esse rudes. Tam grandibus ausis
Invenit Cytherea modum: quodcunque requiret
Posteritas, hoc virgineis scribetur in ulnis,
Maximaque exiguis requiescet gloria metis.

30 FElix quem externis nitentem assurgere chartis
Invadit tam faustus amor, vitaeque reponit
Innocuae spes tanta sibi, parvoque quiete
Sed proprio contenta domus: sitis ardua famae
Vix unquam est secura sui, et vicinior astris
35 Laus semper suprema petit: vix nomen inane est
Quicquid inexhausto noctuque diuque labore
Prodigus ipse tui et vitae pene inscius optas.
Et iam quod reliquum est merito, Kirchnere, requiris,
Si fines tua fama suos invenit, et annos
j k l m n
[Seite 141]

40 Praetergressa tua est virtus immensa iuventae:
Nunc aliis opus est conatibus; hactenus omnes
Dilectis operas licuit consumere Musis.
Vendicat hanc natura sibi; depone tributum,
Vates docte, tuum: Cypri regina poetis
45 Destinat, eventu tamen impare, vulnera cunctis.
Tu voti sat compos abis: tibi casta puella,
Et formosa tamen, animoque simillima fronti,
Ducitur, et nox illa polo descendit amico,
Quam vix ipse queas digna celebrare Camoena.
50 At mihi, si, quamvis ab avo descendimus uno,
Praesenti non esse licet, vultusque meorum,
Asterienque meam cogor vitare, benignus
Fatorum concedat amor, reduci alite laeto
Ut detur vestros tamen olim cernere natos.
o p q

Fußnotenapparat

a Es findet sich bei Rei S. 546.
b Siehe G. Witkowski, »Ein unbekannter Vorläufer Opitzens«, Eupho-
rion
VIII (1901), S. 350–352 und Nachtrag S. 723.
c Silvae 63 Überschrift AD CASP.
KIRCHNERUM
, SPONSUM.
d promulsis = Vorfeier;
e Phaebus] Phoebus S (und so
auch bei 8 caelo und 18 Ca-
maenis)
f undequaque] Aus undiquaque
XS
g Rubensohn II, 65, Anm. 1
sieht hier die Anspielung auf
ein geplantes größeres Epos.
h puto] quoque S
i Silvae 64 Überschrift IN NUP-
TIAS EIUSDEM.
j et dulces numeros, tam gran-
dibus ausis S
k fehlt S
l bis Ende steht in Hs Kl 175.
m tui] sui optat. Kl 175
n suos habet, hactenus omnes S
o fehlt S
p Vindicat hoc Hs Kl 175
q Ut vestros detur tamen S
XML: http://diglib.hab.de/edoc/ed000257/Band_I/I_35.xml
XSLT: http://diglib.hab.de/edoc/ed000257/skripte/tei-transcript.xsl