[[66]]
[[68]]
[[69]]
[[70]]
[[71]]
[[72]]
[[73]]
[[74]]
[[75]]
[[76]]
[[77]]
[[79]]
[[80]]
[[81]]
[[82]]
[[83]]
[[84]]
[[85]]
[[86]]
[[87]]
FORMVLAE PVERILIVM COLloquiorum. Sebald heyden authore.
SALVTATIO Matutina. Dialogus I.
Andreas, Balthasar.
A |
Bonus dies Ein guter tag |
B |
Deo gratia. Gott sei danck |
A |
Opto tibi bonum diem Jch wünsch dir einen gu[o]ten tag |
B |
Talem & tibi precor. Jch beut dir auch so vil |
A |
Bene sit tibi hoc die Dir soll an dem tag wol sein |
B |
Nec tibi male sit Es soll dir nit übel sein |
SALVTATIO Meridiana. Dialogus. II.
Blasius, Clemens.
B |
Salue Clemens Sei gegrüßt Clemens |
C |
Salue & tu Sei du auch gegrüßt |
B |
Salue plurimum Du sei seer gegrüßt |
C |
Et tu tantundem salue Vnd du auch so seer |
B |
Saluus sis tu Du sei gegrüßt |
C |
Tu quoque salue Sei du auch gegrüßt |
B |
Salutem tibi precor Jch wünsch dir heyl |
C |
Eandem & tibi opto Dasselb wünsch ich dir auch |
B |
Salute te impertior Jch geb dir heyl |
C |
Et ego quoque te Vnd ich dir auch |
B |
Iubeo te saluere Jch sag dir heyl |
C |
Te quoque ego Vnd ich dir auch |
SALVTATIO Vespertina. Dialogus. III.
[[67]]Carolus Demetrius
C |
Bonus uesper Ein gu[o]ter abent |
D |
Gratia Deo Danck sei Gott |
C |
Bonum serum, no sero, Ein gu[o]ter abent |
D |
Laus creatori Dem schöpffer sei lob |
C |
Hic uesper felix sit tibi Der abent sei dir glückselig |
D |
Nec tibi infelix sit Er sei dir auch nit vnglückselig |
SVB primam facem noctis. Dialogus IIII.
Detius, Eustachius
D |
Sit tibi haec nox felix Dir sei die nacht glückselig |
E |
Et tibi fausta haex sit Sie sei dir auch glückselig |
D |
Faustam degas noctem Hab dir ein gu[o]te nacht |
E |
Tu quoque non infaustam Vnd dir auch keyn böse |
D |
Nox isthaec uobis comodet Die nacht sei euch gu[o]t |
E |
Et tibi non incomodet Sie sei dir auch nit böß |
DUM itur Cubitum Dialogus V.
Felix, Gaspar.
F |
Quotta est hora Vmb welche stund ist es |
G |
Sonuit tertiam Es hat drei geschlagen |
F |
Eundum est cubitum Man soll schlafen geen |
G |
Non dormiturio Mich schlaffert nit |
F |
At ego oppido Mich aber gar seer |
G |
Tu eas cubitum Gehe du schlaffen |
F |
Quid tu autem ages Vuas wiltu aber thu[o]n |
G |
Legam ulterius Jch wil weiter lesen |
F |
Malo quiescere Jch wil lieber ru[o]gen |
G |
Facesse hinc Endimion So gee hin du Endimion |
F |
Haud te impediucro Jch will dich nit irren |
DUM REDITVR CVBITV. Dialogus VI.
Gabriel. Henricus.
G |
Heus expergiscere Hörstu wach auff |
H |
Sine ut dormiam Laß mich schlaffen |
G |
Surgendo tempus est Die zeit ist auff zu steen |
H |
Nondum diluxit Es ist noch nit tag worden |
G |
Aperi oculos Thu[o] die augen auff |
H |
Adhuc graua[n]tur somno Sie sein mir noch vol schlafs |
G |
Es glire somnolentior Du schlaffest mer dann ein ratz |
H |
Rogo ne sis molestus Lieber laß mich zu ru[o]w |
G |
Non pudet te asine Du esel, schampstu dich nit |
H |
Cuius me pudeat Vues solt ich mich schämen |
G |
In multa[m] luce[m] stertere Zu schlaffen an den helle[n] tag |
H |
Quottam horam sonuit Vuieuil hat es geschlagen |
G |
Iam imminet prima Es würt ietzt eins schlagen |
H |
Adhuc parum dormiam Jch wil noch ein kleyns schläfflin thu[o]n |
G |
Quin surgis piger Fauler wilt nit auff steen |
H |
Quomodo tam cito Vuarumb so bald |
G |
Mox suste te excitauero Mit einem kolben wil ich dich bald auff wecken |
H |
Iam surgo, parce precor Jetz stee ich auff, ich bitt verschon |
DVM ITVR AD SCHOLAM, DIALOgus VII.
Hanno. Iohannes.
H |
Heu quid facimus? O wee was thu[o]n wir? |
I |
Cur sic uociferas? Vuas schreiestu also? |
H |
Nimis diu dormiui Jch hab zulang geschlaffen |
I |
Quid ita? Quid times? Vuie also? Vuas fürchstu ? |
H |
Tempus iustum transijt Die recht zeit ist hyn |
I |
Quod tempus dicis? Vuelche zeit meynstu ? |
H |
Horam primam die erste stund |
I |
Tu certe falleris du irrest dich |
H |
Tamen audiui Hab ich es doch gehört |
I |
Non recte audisti Du hast nit recht gehört |
H |
Quottam tu audisti? Vuelche hastu gehört? |
I |
Audiui ultimam Jch hab den garauß gehört |
H |
Quotta ea est? Vuie vil ist das? |
I |
Duodecim zwölffe |
H |
Vtinam uerum sit O das es war were |
I |
Non est quod dubites da hab keynen zweiffel an |
H |
Oppido laetor Jch frew mich seer |
INTER eundum in Scholam. Dialogus VIII,
Iodocus, Kilianus.
I |
Heus heus mane Hörstu stehe still |
K |
Quid uis? cur maneam? Vuas wiltu , warumb soll ich stohn? |
I |
Est quod tecu[m] loquar Jch hab etwas mit dir zerede[n] |
K |
Modo non uacat Jch hab ietzund nit die weil |
I |
Tantillum perneges? Vuilt mir ein solichs versage[n]? |
K |
Mitte me modo Laß mich itzundt geen |
I |
Non te dimittam Jch wil dich nit geen lassen |
K |
Enecas me furcifer Du bub du machst mich schier toll |
I |
Tantum uerbum audi hör nurr ein wort |
K |
Ecquid mea refert? Gehet das auch mich an? |
I |
Permulutm scilicet Ja eben vil |
K |
Quid negotij est? dic Vuas ists ? sag an |
I |
Dicam, modo des fidem Jch wils sagen, doch verheyß mir vor |
K |
Quam fidem darem? Vuas solt ich dir verhaysse[n]? |
I |
Te non fore iniudum Das du mir nit vntrew wöllest sein |
K |
Do fidem, fidus ero Se hin ich will dir trew sein |
I |
Adbibe huc aurem Halt das ohr her |
K |
Quid aurem? clare dic Vuas ohr? sag es laut |
I |
Arcana res est Es ist ein heymlich sach |
K |
Tamen soli sumus Seind wir doch alleyn |
I |
Clare non dicam Jch wils nit laut sagen |
K |
Ludificaris nunc me Du spotst nur meyn |
I |
Id est, quod uolui Eben das wolt ich |
K |
Haud impune hoc feres Es soll dir nicht geschenckt werden |
INTER DISCENDVM IN SCHOLA. Dialogus IX.
Kilianus, Lampertus
K |
Heus tu, huc sede Hörstu , setz dich hie her |
L |
Quid istic facerem? Vuas solt ich daselbst thu[n]n? |
K |
Discamus simul wir wöllen miteinander lernen |
L |
Rem gratam offers Diß ist mir angenem |
K |
Alter alterum doceat Einer soll den andern leren |
L |
Perlubens pareo Jch volg gar gern |
K |
Quid nam tu discis Vuas lernestu |
L |
Disco legere Jch lerne lesen |
K |
Vbi nunc legis Vuas lisestu ietzundt |
L |
In hoc folio An disem blat |
K |
Scis lectionem Kanstu die lection |
L |
Non admodum prompte Nit seer wol |
K |
Quoties recitasti Vuie offt hastu auffgesagt |
L |
Semel i. Bis ij. Ter iij. Quater iiij: Recitaui |
K |
Cui nam recitasti Vuem hastu auff gesagt |
L |
Rectori scholae Dem schu[o]lmeyster |
K |
Si quid nescis, roga Vuas du nit kanst, das frag |
L |
Quid hoc legam Vuie soll ich das lesen |
K |
Collige literas Bu[o]chstab es |
L |
Tu me obserua merck du mir drauff |
K |
Vt haesitas lingua Vuie stamlest du also |
L |
Sic assuctus sum Jch hab es also gewont |
K |
Desuesce rursus Entween dich des wider |
L |
Pergam legere Jch wil weiter lesen |
K |
Iam uerba praecipitas Jetzundt eilstu zu seer |
L |
Tu melius doce Lere mich es besser |
K |
Sic distincte legas Also vnderscheydlich soltu lese[n] |
L |
Tam clare haud queo Jch kans nit so deutlich |
K |
Vsu addisce Durch übung lerne es |
L |
Tentabo quid poßim Jch wil versu[o]chen was ich kann |
DE CAVENDIS IN SCHOLA CORIcæis. Dialogus. X.
Lucas, Marcus.
L |
Cur tu sic mußas Vuie bistu so still |
M |
Non audeo loqui Jch darff nit reden |
L |
Quis te prohibuit Vuer hat es dir verbotten |
M |
Præceptor noster Vnser schu[o]lmeyster |
L |
Tamen is non adest Jst er doch nit entgegen |
M |
At coricæi adsunt Es seint aber die vffmercker da |
L |
Quos coricæos dicis Vuer seindt die vffmercker |
M |
Qui clanculum nos signant Die vns heymlich anschreiben |
L |
Nullum ex his nosti Kenstu keynen auß ihn |
M |
Qui ego noscerem Vuie solt ich sie kennen |
L |
Tam caute rem agunt Halten sie sich so heymlich |
M |
Ea est illis astutia Sie seindt so listig |
L |
Tu loquere latine Red du Latinisch |
M |
Quàm uellem, si scire Vuie gern ich wolt, so ichs kündt |
L |
At sic addisces citius Du wirsts aber also ee lernen |
M |
Hac spe dulcescit ferula Diß macht das ich streichens nit acht |
DE FERVLA DIOALOGVS. XI.
M |
Quis hic ciulat Vuer greint da |
N |
Ego sum miser Jch armer bin es |
M |
Quo pacto miser es Vuarumb bistu arm |
N |
Virgis cæsus sum Jch bin gestrichen worden |
M |
Quid commeruisti? Vuas hastu verschuldt? |
N |
Nihil didiceram Jch hett nichts gelernt |
M |
Merito caesus es Man[n] hat dich billich gestrichen |
N |
Etiam tu me ludis? Spottest du mir auch? |
M |
Cur autem non didiceras Varumb lernetstu aber nicht? |
N |
Post hac ero cautior Jch wil fürtan empsiger sein |
DE IENTACVLO. DIALOGUS XII.
Næuius. Osualdus.
N |
Quo tu nunc abis? Vuo gehst du ietzundt hyn? |
O |
Domum me confero Jch gehe heym |
N |
Quid domi ages? Vuas wiltu daheym thu[o]n? |
O |
Sumam ientaculum Jch wil die frü suppen essen |
N |
Qua nam iturus es? Vuelchen weg wiltu geen? |
O |
Hac per forum Da über den marckt |
N |
Comitabor te Jch wil dir das geleyt geben |
O |
Nihil opus est Es ist on not |
N |
Auersaris me? verachtest du mich? |
O |
Non, sed parco tibi Neyn, sonder ich schon dein |
N |
Nihil est quod agam Jch hab sunst nichts zuthu[o]n |
O |
Lubens te accipio Jch nim dich gern an |
DE reditu à ientaculo, Dialogus. XIII.
Onophrius, Paulus.
O |
Vnde nobis redis? Vuannen kumpstu her? |
P |
A ientaculo von der früsuppen |
O |
Vbi ientasti? wa hastu zu morgen gessen? |
P |
Rogas? domi meæ Fragstu ? daheym in meim hauß |
O |
Quid ientasti? Vuas hastu gessen? |
P |
Panem iurulentum Ein brot in einer suppen |
O |
Quis tecum ientauit? Vuer hat mit dir gessen? |
P |
Tota familia das gantz haußgesind |
O |
Nihil mihi adfers? Bringstu mir nichts? |
P |
Quid adferrem tibi? Vuas solt ich dir bringen? |
O |
Frustum panis Ein stuck brodt |
P |
Panem quidem habeo Brot hab ich ia wol |
O |
Cedo mihi partem Gib mir auch ein theyl |
P |
Accipe dimidium Hab dirs halb |
O |
Ago tibi gratias Jch sag dir danck |
P |
Non age, sed refer Nit sag, sonder gib danck |
O |
Non est vnde referam Jch hab nichts wider zu[o] kere[n] |
P |
Non semper egebis Du wirst nit alzeit ma[n]gel habe[n] |
O |
Gratum me reperies Du solt mich danckbar finde[n] |
Dialogus xiiij.
Petrus, Quirinus.
P |
Para mihi hanc pennam Temperier mir die feder |
Q |
Est tibi cultellus? Hastu ein messerlin? |
P |
Est, sed ualde hæbes. Ja, es ist aber gar nit scharpff |
Q |
Acutiorem adfer Bring her ein scherffers |
P |
Vbi accipiam? Vuo soll ichs nemen? |
Q |
Vtendum expete Entlehn es |
P |
Adfero, utere Jch bring es, brauch du es |
Q |
Vis crassam, antenuem? wilt die klein oder grob |
P |
Mediam uolo Jch wils mittelmessig |
Q |
Da atramentum Gib dinten her |
P |
En atramentarium Schaw da das dinten faß |
Q |
Da quoque papirum Gib mir auch papyr |
P |
Et hæc in promptu est Das ist auch schon da |
Q |
Papyrus perfluit Das papyr schlegt durch |
P |
Non habeo aliam Jch hab keyn anders |
Q |
Quid uis ut scribam Vuas wiltu das ich schreib |
P |
præscribe literas schreib mir ein ABC für |
Q |
Tu imitaberis Vuiltu es nach schreiben |
P |
Ita, in hoc peto Ja, darumb beger ichs |
Q |
Sæpe exscribe Du schreib es offt ab |
P |
Faciam ut iubes Jch will thu[o]n wie du heyssesst |
INTER REDEVNDVM A SCHOLA Dialogus XV.
Quintius, Rudolphus.
Q |
Vt tecum agitur Vuie geet es dir |
R |
Bene mecum agitur Es geet mir wol |
Q |
Id lubens audio Das hör ich gern |
R |
Gratiam habeo Jch danck dir |
Q |
Vbi iam fuisti Vua bistu ietzund gewesen |
R |
In ludo literario Jn der schu[o]l |
Q |
Quorsum sic properas Vua eilestu also hin |
R |
Domum uersus Heym werts |
Q |
Quid domi ages Vuas wiltu daheym thu[o]n |
R |
Adornabo mensam Jch will den tisch richten |
Q |
Tam mane prandes Jssestu das mittag mal so frü |
R |
Obsequor parenti Jch thu[o] wie mich der vater heyßt |
Q |
Facis ut te decet Du thu[o]st wie dir gezimpt |
R |
Abeo, tu uale Jch gee dahin, sei gesegnet |
Q |
Et tu quoque uale Sei du auch gesegnet |
DVN INSTRVITVR MENSA. DIALOgus. XVI.
Remgius, Sebaldus.
R |
Puer ubi es Junger wa bistu |
S |
Adsum, quid me uis Da bin ich, Vuas wiltu mein |
R |
Insterne mensam Bereyd den tisch |
S |
Est tempus prandio Jst essenszeit |
R |
Est, quando sic libet Ja, weil es mir also gefelt |
S |
Recte curabitur Jch will ihm recht thu[o]n |
R |
Porrige cultros Lang die messer her |
S |
In promptu sunt Sie seindt schon da |
R |
Da mappas manuarias Thü die handtüchlin her |
S |
Et istæ adsunt Die seindt auch schon da |
R |
Adpone salinum Setz das saltzfaß auff |
S |
Prius sale implebo Jch wils vor mit saltz füllen |
R |
Elue calices wesch die trinck geschirr |
S |
Dudum laui Jch habs vor langst geweschen |
R |
Adfer orbes Bring die teller |
S |
Inscamno iacent Sie ligen auff dem banck |
R |
Et corbem cocleariam Auch den löffel korb |
S |
E paxillo pendet Er hangt am nagel |
R |
Apta circulum Stell den schüsselring |
S |
Nunquid aliud uis Vuas wiltu meer |
R |
Nunc mores discas Jetzundt soltu zucht lernen |
S |
Quos mores discam was solt ich für zucht lernen |
R |
Quos in me[n]sa serues Die du am tisch brauche[n] solt |
S |
Rogo me doceas Jch bitt dich leer mich |
R |
Perlubens hoc faciam Das will ich gern thu[o]n |
S |
Ego auscultabo Jch will fleissig dar auff mercken |
R |
Ne me interpella Red mir nichts darzwischen |
S |
Haud uerbum faciam Jch will keyn wort reden |
R |
Primo ungues purga Erstlich reynig die negel Hinc manus laua Darnach wäsch die hend Mox Deo benedicas Als dan[n] sprich das Benedicite. DEVS pater noster cœlestis benedicat nobis filijs suis, & his quæ iam sumus sumpturi, per Christum Jesum dominum nostrum, Amen. Post decenter accumbe darnach setz dich fein züchtig nider. Cibos carpe digitis die speiß greiff mit den fingern an Nec conde uola Nit faß in die faust Primus ne esto esu Nit sei der erst mit essen Nec primus bibe Trinck auch nit zum ersten Cubito ne te fulcias Nit steur dich vff die elenbogen Erectus sede sitz auffrichtig Nec pandas brachia Vnd spreyt die arm nit auß Non bibe auide Nit trinck begirlich Nec manae auide Auch kew nit geitzig Proximate cape Nim das nechst vor dir In orbe ne morare Saum dich nit vff dem teller Alios ne inspicito Gine ander leut nit an Bibiturus os terge wisch den mundt wenn du trincken wilt Non manu, sed mappula Nit mit der handt, sonder mit dem tu[o]ch [[78]] Morsa ne redintinge das gebissen tunck nit wider ein Ne linge digitos Leck nit an den fingern Nec ossa rode Nag auch keyn beyn Quæque scinde cultro Ein iedes schneid mit dem messer Os non perungas Beschmir den mundt nicht Digitos sæpe terge Die finger trückne offt Nares ne fode Nit steur in der nasen Non rogatus tace Schweig weil man[n] dich nit fragt Quod satis est ede Jß souil du magst Cum satur es surge wan[n] du gnu[o]g hast so stee vff Rursus laua manus wesch die hend wider Mensalia tolle Heb das tisch gered auff Deo gratias age Sag Gott dem herren danck Qui nos creauit, redemit & pauit, huic gratias agimus sempiternas, per Jesum Christum dominum nostru[m]. |
A PRANDIO REDEVNTIVM IN SCHOlam, Dialogus XVII.
Simon, Titus.
S |
Quid geris in sinu? Vuas tregstu im bu[o]sem? |
T |
Merendam meam Mein vesper zeren |
S |
Ego nihil attuli Jch hab nichts bracht |
T |
Quid autem edes? Vuas wirstu essen? |
S |
Emam mihi panem Jch wil mir brodt kauffen |
T |
Habes pecuniam Hastu gelt |
S |
Obulum habeo Jch hab einen heller |
T |
Quis tibi hunc dedit Vuer hat dir den geben |
S |
Pater meus dedit Mein vatter hat mir jn gebe[n] |
T |
Pium habes patrem Du hast ein gütigen vatter |
S |
Qualem tu habes Vuas hastu für einen |
T |
Admodum durum Ein seer herten |
S |
In rem tuam est Es ist dein nutz |
T |
Mallem alium Jch hett lieber einen andern |
S |
Stulte loqueris Du redst nerrisch |
T |
Sic mihi excidit Es ist mir also herauß gefaren |
S |
Perires licetia Du verdür???st durch nachlessigkeyt |
IN SCHOLA LVDENTIVM. DIALOgus. XVIII.
Thimoteus, Vitus.
T |
Væ nobis Vite O wee vns |
V |
Quid est? quid tremis Vuas ists ? warumb zitterstu |
T |
Ego & tu perimus Es wirt mir vnd dir übel geen |
V |
Quid ita? qua de causa Vuie also? auß was vrsach? |
T |
Præceptor uenit Der schu[o]lmeyster kumpt |
V |
Quid ex te audio Ey was hör ich von dir? |
T |
Vae nostris natibus O wee vnsern ärsen |
V |
Vbi is est obsecro? Ey lieber, wa ist er dann? |
T |
Per gradus ascendit. Er geet die stegen herauff |
V |
Quis id ait? quis uidit? Vuer sagt das? Vuer hat yn gesehen? |
T |
Ego met inquam uidi Jch sag dir, ich hab yn gesehe[n] |
V |
Vidit ne nos ludere? Hat er vns sehen spilen? |
T |
Id est quod timeo Eben dasselb förcht ich |
V |
Quid ergo agemus? Vuas wöllen wir dann thu[o]n? |
T |
Amoue orbiculos Thu[o] das redlin hinweg |
V |
Recte admones Du manest mich recht |
T |
Explicemus libros Vuir wöllen die bücher vff thu[o]n |
V |
Certe astutus es Du bist warlich listig |
T |
Sic arbitrabitur nos discere Also würt er meynen wir lernen |
DE MISSIONE A LITERIS. DIALOgus XIX.
Vlysses, Xanthus.
V |
Jo gaudete sodales Ja frewet euch yr gesellen |
X |
Quid est q[uo]d sic gestis? was ist das du also frolockst |
V |
Sunt nobis feriæ Vuir haben ein urlaub |
X |
Quas dicis ferias? Vuas für ein vrlaub? |
V |
Ocium à literis Müssigkeyt von lernen |
X |
Quando ociabimur? wan[n] werden wir feir habe[n]? |
V |
Hodie à prandio Heut nach mittag |
X |
Ergo ludemus So wöllen wir spilen |
V |
Quid nam ludemus? Vuas wöllen wir spilen? |
X |
Ludemus globulis Vuir wöllen klückern |
V |
Ludus puerilis est Diß ist ein kinder spil |
X |
Quem tu ludum malles welchs spil woltestu lieber |
V |
Decertemus saltu Vuir wöllen in die wett springe[n] |
X |
Hunc ludum odi Dem spil bin ich feindt |
V |
Qua nam causa? Auß was vrsach? |
X |
Quia pedes lassat Es macht müde beyn |
V |
An non pudet te? Schempstu dich nit |
X |
Cuius me puderet? Vues solt ich mich schemen? |
V |
Quòd tam piger es das du so faul bist |
X |
Certe piger non sum Vuarlich ich bin nit faul |
V |
Quin ergo saltabis? So wirstu freilich springen |
X |
Caue ne prouoces Schaw forder mich nit auff |
V |
Imo te adiuro Ja ich beschwer dich auch |
X |
Videbis quid poßim Vuirst sehen was ich kan |
LITIGANTIVM de sessione. Dialogus xx,
X, Y.
X |
Apage te hinc Heb dich da weg |
Y |
Satis imperiose Sich gewaltig gnu[o]g |
X |
Hic mihi locus est Da ist mein statt |
Y |
Atqui ego nego Jch sag neyn darzu[o] |
X |
Prior hic sedi Jch bin ee da gesessen |
Y |
Cur autem surrexisti warumb stundestu dan auff |
X |
Negocium fuit Jch hab zu schaffen gehabt |
Y |
Quid signi posuisti Vua mit hastu locum gelegt |
X |
Non uides librum Sihestu nit das bu[o]ch |
Y |
Liber iste hic iacet Dein bu[o]ch ligt dorte |
X |
At tu semouisti Du hast mir es weg geruckt |
Y |
Id factum pernego das gesteh ich nit |
X |
Quid tandem cedes Vuirstu nit schier weichen |
Y |
Tu me ui extrudes Vuiltu mich mit gewalt weg stossen > |
X |
Nisi uolens cesseris wo du nit gern weichen wilt |
Y |
Hoc dica[m] magistro das will ich dem magister sage[n] |
X |
Susque deque fero Jch frag gar nichts darnach |
INVITANTIVM se inuice (m). Dialogus XXI.
Y, Z.
Y |
Cras ad me ueni Kom morgen zu[o] mir |
Z |
Metuo ut possim Jch förcht ich kann es nit |
Y |
Cur non possis Vuarumb kanstu es nit |
Z |
Domi manendum est Jch mu[o]ß daheym bleiben |
Y |
Quid negotis est? Vuas hastu zuthu[o]n ? |
Z |
Oportet scribere Jch mu[o]ß schreiben |
Y |
Scribito cras Schreib morgen |
Z |
Nihil polliceor Jch verheyß nichts |
Y |
Sic colis socium? Haltestu also dein gesellen? |
Z |
Culpa non est mea Die schuldt ist nit mein |
Y |
Posses si uelles Du möchst wol so du wölst |
Z |
Vellem si possem Jch wolt gern wa ich möcht |
DE STVDIO INTERROGANTIVM. Dialogus XXII.
Abraham, Britius.
A |
Quid a cæna facis? was thu[o]stu nach de[m] abentmal? |
B |
Cupis hoc scire? Vuiltu das wissen? |
A |
Jdeo sciscitor Darumb frag ich |
B |
Post cibum deambulo Jch spacier nach dem essen |
A |
Quid postea agis? Vuas thu[o]st darnach? |
B |
Audita repeto Jch betracht wider was ich hab gehört |
A |
Quomodo hoc facias? Vuie thu[o]stu das? |
B |
Sæpe relegendo Mit offt überlesen |
A |
Quid si q[uo]d excidit? wie wan[n] du etwas v[er]gesse[n] hast? |
B |
Disco postridie Jch lerns den nechste[n] tag darnach |
DE ABSENTIA A SCHOLA, DIALOgus XXIII.
Benedictus, Christopherus.
B |
Vbi heri fueras? Vua werestu nechten? |
C |
Quo nam tempore? Vmb wölche zeit? |
B |
Statim à prandio Als bald nach dem essen |
C |
Domi laui Jch hab daheym gebadt |
B |
Quàm diu lauisti? Vuie lang hastu gebadt? |
C |
Totam ferme horam. Schier ein gantze stund. |
B |
Quis tecum lauit? Vuer hat mit dir gebadt? |
C |
Parentes mei Mein ältern |
B |
Lotus quid feceras? Vuas thest nach dem bad? |
C |
Siccabam capillos Jch trücknet mein har |
B |
Cur no[n] ibas in schola[m]? Waru[m]b gie[n]gst nit in die schu[o]l? |
C |
Pater prohibuerat Der vater verbot mir das |
B |
Cur prohibuerat? Vuarumb verbot er dir es? |
C |
Nam caput madebat Mir was das haupt naß |
B |
Dilicatus puer es Du bist ein zartes kindt |
MVTVO GRATVLANTIVM SIBI. Dialogus XXIIII.
Cirillius, Donatus.
C |
Vnde iam prorepis? Vuannen krechstu ietzund herfür? |
D |
E doma mea Auß meinem hauß |
C |
Diu te non uideram Jch hab dich lang nit gesehen |
D |
Et ego te diutius Vnd ich dich noch lenger |
C |
Valuisti ne bene? Bistu gesundt gewesen? |
D |
Optime ualui Jch hab mich seer wol gehabt |
C |
Aedepol gaudeo Vuarlich ich frew mich |
D |
Vt tu autem uales? Vuie gehebstu dich aber? |
C |
Admodum bene Seer wol |
D |
Et ipsum gaudeo Jch frew mich des auch |
AGNOSCENTIVM SESE MVTVO DIAlogus xxv.
Simon, Petrus.
S |
Quod tibi nomen est? Vuie heysstestu ? |
P |
Mihi nomen est Petro Jch heys Petrus |
S |
Qui sis non noui Jch ken[n] dich nit wer du bist |
P |
Non me nouisti? Kennestu mich nit? |
S |
No[n] nege[m] si nouerim Jch leugnet nit so ich dich ken[n]t |
P |
Oblitus ne es mei? Hastu dan[n] mein vergessen? |
S |
Ante nunquam te uidi Jch hab dich vor nie gesehen |
P |
At tandem agnosces Du wirst mich freilich ken[n]en |
S |
Sanus hercle non es Du bist warlich nit witzig |
P |
Ego ne, an tu hallucinaris Bin ich nerrisch oder du |
S |
Vbi te nouissem? wa solt ich dich erken[n]t haben |
P |
In ludo leiterario Jn der schu[o]l |
S |
Fuisti condiscipulus? Bistu mein schu[o]l gesel gewest |
P |
Ita, ferè biennium Ja, fast schier zwey iar |
S |
Sine, mecum recolam Halt laß mich besinnen |
P |
Agnosce cicatricem Schaw dise masen an |
S |
Hanc tibi incusseram Jch hab dir die geschlagen |
P |
Cum theca pennaria Mit einem schreibzeug |
S |
De cicatrice te noui An der masen ken[n] ich dich |
P |
Vides quòd non insaniam Sihestu das ich nit dorecht bin |
S |
De forma non nouissem Jch hett dich an der gestalt nit ken[n]t |
LITIGANTIVM DE RE ABLATA Dialogus XXVI.
Petronius, Theodorus.
P |
Redde quod meum est Gib mir was mein ist |
T |
Quid uis reddam Vuas soll ich dir geben |
P |
Quod surripuisti Das du mir genommen hast |
T |
Nihil tibi surripui Jch hab dir nichts genommen |
P |
Aufer cauillum Hör auff des gespöts |
T |
Non equidem cauillor Jch spot gar nicht |
P |
Quin reddis tandem? Vuen[n] > gibstu mir es dan[n]? |
T |
Nihil hercle sumpsi Jch hab dir warlich nichts genommen |
P |
Ostende huc manus laß sehen die hend |
T |
Hem ostendo, eccas Jch zeyg sie, sihe da seins |
P |
Quid abstulisti? Vuas hastu mir genommen |
T |
Equidem nihil abstuli Jch hab dir eygentlich nichts genommen |
P |
Excute manicam Schüttel auß den ärmel |
T |
Tuo arbitratu Nach all deinem willen |
P |
Inter uestes habes Du hast es vnder dem kleyde |
T |
Tenta qua lubet Besu[o]ch mich wa du wilt |
P |
Noui sycophantias Jch ken[n] dein falscheyt wol |
T |
Pergus molestus esse? Vuiltu noch nit auffhören? |
P |
Ablatu[m] restitue Gib wider was du genomme[n] hast |
T |
Furti me adligas? zeihestu mich des diebstals? |
P |
Non furti sed fraudis Nit diebstals, sonder betrugs |
T |
Vlciscar hanc iniuriam Jch wil dise vnbill rechen |
P |
Et ego te ulciscar Jch wil an dir auch rechen |
PRODEVNTIVM IN FVNVS, DIALOgus XXVII.
Thomas, Georgus.
T |
Ades dum Georgi Kum her Georg |
G |
Quid est cur me uocas? Vuarzu[o] ru[o]ffstu mir? |
T |
Est quod te uolo Jch bedarff dein |
G |
Dictum puta Acht ich weyß es schon |
T |
Quid censes me uel???? Vuas meynstu das ich will? |
G |
Vt tecum ludam Das ich mit dir spil |
T |
Tota erras uia Du irrest gantz und gar |
G |
Quid igitur est? Vuas ist es dan[n]? |
T |
Tu uaticinare Rath du zu[o] |
G |
Nescio uaticinari Jch kan nit rathen |
T |
In funus prodibimus Vuir werden dan[n] mit einer leich geen |
G |
Quod funus dicis? Vuas ist das für ein leich? |
T |
Quod sit nescio Jch weyß nit wer es ist |
G |
Vnde autem nosti? Vua her weystu es dan[n]? |
T |
Praeceptor indixit Der schu[o]lmeyster hats gesagt |
G |
Qua hora efferetur? Vuan[n] würdt man[n] es hinauß tragen ? |
T |
Puto septimua Jch acht vmb sibene |
G |
Et ego prodibo Jch will auch mit geen |
T |
Tu mecum ibis Du wirst mit mir geen |
G |
Ero tibi comes Jch wil mit dir geen |
T |
Nec frustra hoc peto Jch beger das nit vmbsunst |
G |
Cur autem petis? Vuarumb begerstu das? |
T |
Vt me doceas Das du mich lerest |
G |
Quid te docerem? Vuas solt ich dich leren? |
T |
Vino benedicere Den wein gesegnen |
G |
An ne cum adfers? Meynstu wen[n] du yn bringst? |
T |
Rem ipsam dicis Du sagst eben recht |
G |
Sic ego dicerem Also saget ich |
T |
Dic, iam ausculto Sag an, ich merck schon vff Hoc uinum uobis faustum sit Der wein sei euch glückselig Bono sit potus iste Diß tranck sei euch zu gu[o]t Hoc uinum læti bibite Den wein trinckt mit freude[n] |
G |
Quid sternut anti imprecer Vuas soll ich dem niesenden wünschen |
T |
Sit tibi hoc felix Diß sei dir glückselig |
G |
Quid aufpicanti aliquid Vuas dem der etwas news anfecht Te Deus feruet Gott bewar dich |
T |
Bono sit quod infitius zu gu[o]t sei dir das du anfahst Bene uertat quod agis Es geradt dir wol was du thu[o]st |
G |
Quid proficiscenti Vuie wen[n] einer weg zeucht Sit iter hoc felix tibi Dir sei der weg glückselig Perfauste soluas ancoram Jch wünsch das du mit glück hinfarest Sit lætus tibi reditus Dir sei ein glücklich widerfart |
T |
Quid haec precanti referam Vuas antwort ich dem der solichs wünscht |
G |
Tantunde[n] tibi reprecor Jch wünsch dir auch souil |