FORMVLAE PVERILIVM COLLOQVIORVM SEbaldo Heyden authore. Transkribiert durch Sebastian Rosenberger

➨ Hinweis: Die Edition ist in Bearbeitung und daher nur eingeschränkt zitierfähig.

Zur Zeit sind Änderungen und Korrekturen am Text und in den Apparaten möglich.

Nach der endgültigen Veröffentlichung werden etwaige Korrekturen und Ergänzungen in einem Änderungsregister gelistet.

FORMVLAE PVERILIVM COLLOQVIORVM SEbaldo Heyden authore.

[[2]]

FORMVLAE PVERILIVM COLLOQVIORVM SEbaldo Heyden authore.

SALVTATIO MATVTINA. Dialogus I.

ANDREAS. BALTHASAR.
A Bonus dies
Ein gu[o]ter tag
B Deo gratia
Gott seye danck
A Opto tibi bonum diem
Ich wünsch dir einen gu[o]ten tag.
B Talem tibi precor
Ich bitt dir auch so vil.
A Bene sit tibi hoc die
Dir sol an dem tag wol syn.
B Nec tibi male sit
Es sol dir nit übel seyn.

SALVTATIO MERIDIANA. Dialogus II.

BLASIVS. CLEMENS.
B Salue Clemens
Seye gegrüßt Clemens
C Salue & tu
Seye du ouch gegrüßt
B Salue plurimum
Seye du fast grüßt
C Et tu tantundem salue
Vnd du ouch so fast
B Saluus sis tu
Du seygist gegrüßt
C Tu quoq[ue] salue
Seygist du ouch gegrüßt
B Salutem tibi precor
Ich wünsch dir heil
C Eandem & tibi opto
Das selb wünsch ich dir ouch
B Salute te imperrior
Ich gib dir heil
C Et ego quoq[ue] te
Vnd ich dir ouch
[[3]]
B Iubeo te saluere
Ich sag dir heil
C Te quoq[ue] ego
Vnd ich dir auch

SALVTATIO VESPERTINA. Dialogus III.

CAROLVS. DEMETRIVS
C Bonus uesper
Ein gu[o]ter abend
D Gratia Deo
Danck sey Gott
C Bonu[m] seru[m], non sero
Ein gu[o]ter abend
D Laus creatori
Dem schöpffer sey lob
C Hic uesper felix sit tibi
Der abend sey dir glücksälig
D Nec tibi infelix sit
Er sey dir auch nit vnglücksälig

SVB PRIMAM FACEM NOCTIS. Dialogus IIII.

DETIVS. EVSTACHIVS.
D Sit tibi hæc nox felix
Dir sey die nacht glücksälig
E Et tibi fausta hæc sit
Sy seye dir auch glücksälig
D Fausta[m] degas noctem
Hab dir ein gu[o]te nacht
E Tu quoq[ue] no[n] infausta[m]
Vnd dir auch kein böse
D Nox isthæc uobis co[m]modet
Die nacht sey eüch gu[o]t
E Et tibi non inco[m]modet
Sy seye dir auch nit böß

DVM ITVR CVBITVM. Dialogus V.

FELIX. GASPAR.
F Quota est hora
Vmb welche stund ist es
G Sonuit tertiam
Es hat dreü geschlagen.
[[4]]
F Eundum est cubitum
Man sol schlaaffen gon
G Non dormiturio
Mich schlaafferet nichts
F At ego oppido
Mich aber gar fast
G Tu eas cubitum
Gang du schlaaffen
F Quid tu autem ages
Zwas wilt du aber thu[o]n
G Legam ulterius
Ich wil weyter läsen
F Malo quiescere
Ich will lieber ru[o]wen
G Facesse hinc Endimion
So gang hin du Endimion
F Haud te impediuero
Ich wil dich nit irren

DVM REDITVR CVBITV. Dialogus VI.

GABRIEL. HEINRYCHVS.
G Heus expergiscere
Hörst du wach auf
H Sine ut dormiam
Laß mich schlaaffen
G Surgendi tempus est
Die zeyt ist auf zeston
H Nondum diluxit
Es ist noch nit tag worden
G Aperi oculos
Thu[o] die augen auf
H Adhuc graua[n]tur somno
Sy sind noch voll schlaaffs
G Es glire somno le[n]tior
Du schlaaffst mer dan[n] ein ratz
H Rogo ne sis molestus
Lieber laß mich rüwig
G Non pudet te asine
Du esel schemest dich nit
H Cuius me pudeat
Zwes solt ich mich schämen
G In multa[m] luce[m] stertere
Zschlaaffen an den hälle[n] tag
H Quotta[m] horam sonuit
Zwie vil hat es geschlagen
G Iam imminet prima
Es wirt yetz eins schlahen
H Adhuc paru[m] dormiam
Ich wil noch ein kleins schläfflin thu[o]n
G Quin surgis piger
Fauler wilt nit aufston
H Quomodo tam cito
Zwarumb so bald
[[5]]
G Mox fuste te excitauero
Mit eim kolben wil ich dich bald aufwecken
H Iam surgo, parce precor
Yetz ston ich vf/ ich bitt verschon

DVM ITVR AD SCHOLAM. Dialogus VII.

HANNO. IOHANNES.
H Heu quid facimus?
O was thu[o]nd wir?
I Cur sic uociferas?
Zwas schreyest du also?
H Nimis diu dormiui
Ich hab zelang geschlaaffen
I Quid ita? Quid times
Zwie also? Zwas fürchst du
H Tempus iustum transijt
Die recht zeyt ist hin
I Quod tempus dicis?
Zwelche zeyt meinst du?
H Horam primam
Die erste stund
I Tu certe falleris
Du irrest
H Tamen audiui
Hab ichs doch gehört
I Non recte audisti
Du hast nit recht gehört
H Quottam tu audisti?
Zwelche hast du gehört
I Audiui ultimam
Ich hab den garuß gehört
H Quotta ea est
Zwie vil ist das?
I Duodecima
Zwölffe
H Vtinam uerum sit
O das es waar wäre
I Non est quod dubites
Da hab kein zweyffel an
H Oppido lætor
Ich fröw mich fast

INTER EVNDVM IN SCHOLAM. Dialogus VIII.

IODOCVS. KILIANVS.
I Heus heus mane
Hörst du stand still
[[6]]
K Quid uis? cur maneam?
Zwas wilt du/ warumb sol ich ston
I Est quod tecu[m] loquar
Ich hab etwas mit dir zereden
K Modo non uacat
Ich hab yetz nit die weyl
I Tantillum perneges
Zwilt mir ein sölichs versage[n]
K Mitte me modo
Laß mich ytzund gon
I Non te dimittam
Ich wil dich nit gon lassen
K Enecas me furcifer
Du bu[o]b du machest mich schier toll
I Tantum uerbum audi
Hör nun ein wort
K Ecquid mea refert
Gadt das auch mich an
I Permultum scilicet
Ja äben vil
K Quid negotij est? dic
Zwas ists ? sag an
I Dicam, modo des fidem
Ich wils sagen/ doch verheiß mir vor
K Quam fidem darem
Zwas solt ich dir verheissen?
I Te non fore infidum
Das du mir nit vntrüw wöllist seyn
K Do fidem, fidus ero
Se hin ich wil dir trüw syn
I Adhibe huc aurem
Halt das or här
K Quid aurem, clare dic
Zwas or/ sag es laut
I Arcana res est
Es ist ein heimliche sach
K Tamen soli sumus
Sind wir doch allein
I Clare non dicam
Ich wils nit laut sagen
K Ludificaris nunc me
Du spotest nun minen
I Id est, quod uolui
Eben das wolt ich
K Haud impune hoc feres
Es sol dir nit geschenckt werden

INTER DISCENDVM IN SCHOLA. Dialogus IX.

[[7]]
KILIANVS. LAMPERTVS.
K Heus tu, huc sede
Hörst du/ sitz hie här
L Quid istic facerem
Zwas solt ich daselbst thu[o]n
K Discamus simul
Zwir wöllend mit einander lernen
L Rem gratam offers
Diß ist mir angenem
K Alter alterum doceat
Einer sol den anderen leren
L Perlubens pareo
Ich volg gar gern
K Quid nam tu discis
Zwas lernest du
L Disco legere
Ich lernen läsen
K Vbi nunc legis
Zwas lisest du yetzund
L Non admodum prompte
Nit gar wol
K Quoties recitasti
Zwie offt hast aufgesagt
L Semel
1.
Bis
2.
Ter
3.
Quater
4.
Recitaui
K Cui nam recitasti
Zwem hast du aufgesagt
L Rectori scholae
Dem schu[o]lmeister
K Si quid nescis, roga
Zwas du nit kanst das frag
L Quid hoc legam
Zwie sol ich das läsen
K Collige literas
Bu[o]chstab es
L Tu me obserua
Merck du mir darauf
K Vt hæsitas lingua
Zwie stamlest du also
L Sic affuetus sum
Ich hab es also gewonet
K Desuesce rursus
Entwenn dich des wider
L Pergam legere
Ich wil weyter läsen
K Iam uerba præcipitas
Yetz eylst du zu[o] fast
L Tu melius doce
Leer mich es baß
K Sic distincte legas
Also vnderscheidenlich solt du läsen
L Tam clare haud; queo
Ich kan es nit so deütlich
[[8]]
K Vsu addisce
Durch übung lern es
L Tentabo quid possim
Ich wil versu[o]che[n] was ich kan

DE CAVENDIS IN SCHOLA Coricæis. Dialogus X.

LVCAS MARCVS
L Cur tu sic mussas
Zwie bist so still
M Non audeo loqui
Ich darff nit reden
L Quis te prohibuit
Zwär hat es dir verbotten
M Præceptor noster
Vnser schu[o]lmeister
L Tamen is non adest
Ist er doch nit zu[o]gegen
M At Coricæi adsunt
Es sind aber die aufmercker da
L Quos Coricæos dicis
Zwär sind die aufmercker
M Qui clanculum nos signant
Die vns heimlich anschreybend
L Nullum ex his nosti
Kennst du keinen auß jnen
M Qui ego noscerem
Zwie solt ich sy kennen
L Tam caute rem agunt
Haltend sy sich so heimlich
M Ea est illis astutia
Sy sind so listig
L Tu loquere Latine
Red du Latinisch
M Quam uellem, si scirem
Zwie gern wolt ich/ so ichs künd
L At sic addisces citius
Du wirsts aber also ee lerne[n]
M Hac spe dulcescit ferula
Diß macht das ich der streichen nit acht

DE FERVLA. Dialogus XI.

MICHAEL. NICOLAVS.
M Quis hic eiulat
Zwär grynt da
N Ego sum miser
Ich armer bin es
[[9]]
M Quo pacto miser es
Zwarumb bist du arm
N Virgis cæsus sum
Ich bin gestrichen worden
M Quid commeruisti
Zwas hast du verschuldt
N Nihil didiceram
Ich hatt nichts gelernet
M Merito cæsus es
Man hat dich billich gstriche[n]
N Etiam tu me ludis
Spottest du meinen ouch
M Cur aut[em] no[n] didiceras
Zwarumb lerntest du aber nit
N Posthac ero cautior
Ich wil fürhin empsiger syn

DE IENTACVLO. Dialogus XII.

NAEVIVS. OSVALDVS.
N Quò tu nunc abis
Zwo gast du yetz hin
O Domum me confero
Ich gon heim
N Quid domi ages
Zwas wilt du daheim thu[o]n
O Sumam ientaculum
Ich wil zemorgen ässen
N Quanam iturus es
Zwelchen wäg wilt du gon
O Hac per forum
Da über den märckt
N Comitabor te
Ich wil dir das gleit geben
O Nihil opus est
Es ist nit not
N Auersaris me
Verachtest du mich
O Non, sed parco tibi
Nein/ sonder ich verschon din
N Nihil est quod agam
Ich hab sunst nichts zethu[o]n
O Lubens te accipio
Ich nim dich gern an

DE REDITV A IENTACVLO. Dialogus XIII.

ONOPHRIVS. PAVLVS.
O Vnde nobis redis
Zwannen kumpst du här
[[10]]
P A ientaculo
Von dem morgenbrot
O Vbi ientasti
Zwo hast du zmorgen gässen
P Rogas, domi meæ
Fragst du/ daheim in meim hauß
O Quid ientasti
Zwas hast du gässen
P Panem iurulentum
Ein brot in einer suppen
O Quis tecum ientauit
Zwär hat mit dir gässen
P Tota familía
Das gantz haußgsind
O Nihil mihi adfers
Bringst du mir nichts
P Quid adferrem tibi
Zwas solt ich dir bringen
O Frustum panis
Ein stuck brot
P Panem quidem habeo
Brot hab ich ja wol
O Cedo mihi partem
Gib mir ouch ein teil
P Accipe dimidium
Nim dirs halb
O Ago tibi gratias
Ich sag dir danck
P Non age, sed refer
Nit sag/ sonder gib danck
O Non est unde refera[n]
Ich hab nichts wider zekeren
P Non semper egebis
Du wirst nit allzyt mangel habe[n]
O Gratum me reperies
Du solt mich da[n]ckbar finde[n]

IN SCHOLA. Dialogus XIIII.

PETRVS. QVIRINVS.
P Para mihi hanc penna[m]
Temperier mir die fäder
Q Est tibi cultellus
Hast du ein mässerlin
P Est, sed ualde hebes
Ja/ es ist aber nit scharpff
Q Acutiorem adfer
Bring här ein scherpffers
P Vbi accipiam?
Zwo sol ichs nemmen
Q Vtendum expete
Entlen es
P Adfero, utere
Ich brings / bruch du es
Q Vis crassam, antenuem?
Zwilt die klein oder grob
P Mediam uolo
Ich wils mittelmäßig
[[11]]
Q Da atramentum
Gib dinten här
P En atramentarium
Schow da das dinten faß
Q Da quoq[ue] papyrum
Gib mir auch papyr
P Et hæc in promptu est
Das ist auch schon da
Q Papyrus perfluit
Das papyr flüßt
P Non habeo aliam
Ich hab kein anders
Q Quid uis ut scribam
Zwas wilt das ich schreybe
P Præscribe literas
Schryb mir ein ABC für
Q Tu imitaberis
Zwilt du es nach schreyben
P Ita, in hoc peto
Ja/ darumb begär ichs
Q Sæpe exscribe
Du schryb es offt ab
P Faciam ut iubes
Ich wil thu[o]n wie du heissest

INTER REDEVNDVM A SCHOLA. Dialogus XV.

QVINTVS. RVDOLPHVS.
Q Vt tecum agitur
Zwie gadt es dir
R Bene mecum agitur
Es gadt mir wol
Q Id lubens audio
Das hör ich gern
R Gratiam habeo
Ich danck dir
Q Vbi nam fuisti
Zwo bist yetzund gewesen
R In ludo literario
In der schu[o]l
Q Quorsum sic properas
Zwo eylest du also hin
R Domum uersus
Heimwerts
Q Quid domi ages
Zwas wilt du da heim thu[o]n
R Adornabo mensam
Ich wil den tisch richten
Q Tam mane prandes
Issest das mittagmal so frü
R Obsequor parenti
Ich thu[o] wie mich d[er] vatter heißt
Q Facis ut te decet
Du thu[o])st wie dir gezimpt
R Abeo, tu uale
Ich gon hin/ behüt dich Gott
[[12]]
Q Et tu quoq[ue] uale
Behüt dich auch Gott

DVM INSTRVITVR MENSA. Dialogus XVI.

REMIGIVS. SEBALDVS.
R Puer ubi es
Junger wo bist du
S Adsum, quid me uis
Da bin ich/ was wilt mein
R Insterne mensam
Bereit den tisch
S Est tempus prandio
Jsts essens zeyt
R Est, quando sic libet
Ja/ wyl es mir also gefalt
S Recte curabitur
Jch wil jm recht thu[o]n
R Porrige cultros
Gib die messer här
S In promptu sunt
Sy sind schon da
R Da mappas manuarias
Thu[o] die handzwächlen här
S Et istæ adsunt
Die sind auch schon da
R Appone salinum
Setz das saltzfaß dar
S Prius sale implebo
Ich wils vor mit saltz füllen
R Elue calices
Zwäsch die trinckgschirr
S Dudum laui
Ich habs vor langest gewäschen
R Adfer orbes
Bring die täller
S In scamno iacent
Sy ligend auff dem banck
R Et corbe[m] cocleariam
Auch den löffelkorb
S E paxillo pendet
Er hangt am nagel
R Apta cicrulum
Stell den schüsselring
S Nunquid aliud uis
Zwas wilt du mer
R Nunc mores discas
Yetz solt du zucht lernen
S Quos mores discam
Zwas solt ich für zucht lerne[n]
R Quos in mensa serues
Die du am tisch bruchen solt
S Rogo me doceas
Ich bitt dich leer mich
R Perlubens hoc faciam
Das wil ich gern thu[o]n
[[13]]
S Ego auscultabo
Ich wil fleyßig darauff mercken
R Ne me interpella
Red mir nichts dar zwüsche[n]
S Haud uerbum faciam
Ich wil kein wort reden
R Primo ungues purga
Erstlich reinige die negel
Hinc manus laua
Darnach wäsch die hend
Mox Deo benedicas
Als den[n] sprich das Benedicite
DEVS pater noster cœlestis, benedicat nobis filijs suis, & his quæ iam sumus sumpturi, per Christu[m] Iesum dominum nostrum, Amen.
Post decenter accumbe
Darnach setz dich fyn züchtig nider
Cibos carpe digitis
Die spyß gryff mit den fingeren an
Nec conde uola
Nit faß sy in die funst
Primus ne esto esu
Nit biß der erst im essen
Nec primus bibe
Trinck auch nit zum ersten
Cubito nec te fulcias
Nit stütz dich auff die ellenbogen
Erectus sede
Sitz aufrecht
Nec pandas brachia
Vnd spreit die arm nit auß
Non bibe auide
Nit trinck begirlich
Nec mande auide
Auch küw nit gytig
Proxima te cape
Nim das nächst vor dir
In orbe ne morare
Saum dich nit vff dem täller
Alios ne inspicito
Gine ander lüt nit an
Bibiturus os terge
Zwüsch den mu[n]d wen[n] du trincke[n] wilt
Non manu, sed mappula
Nit mit der hand/ sonder mit dem zwechele
Morsa ne redintinge
Das gebissen tunck nit wider yn
Nelinge digitos
Läck nit an den fingeren
Nec ossa rode
Nag auch kein bein
Quæq[ue] scinde cultro
Ein yedes schnyd mit dem messer [[14]]
Os non perungas
Beschmirb den mund nit
Digitos sæpe terge
Die finger wüsch offt
Nares ne fode
Nit steur in der Nasen
Non rogatus tace
Schweyg wyl man dich nit fragt
Quod satis est ede
Iß so vil du magst
Cum satur es, surge
Zwen[n] du gnu[o]g hast so stand vf
Rursus laua manus
Zwäsch die hend wider
Mensalia tolle
Heb das tischgeschirr auff
Deo gratias age
Sag Gott dem herren danck
QVI nos creauit, redemit & pauit, huic gratias agimus sempiternas, per Iesum Christu[m] dominum nostrum.

A PRANDIO REDEVNTIVM IN scholam, Dialogus XVII.

SIMON. TITVS.
S Quid geris in sinu?
Zwas tregst du im bu[o]sen
T Merendam meam
Mein abent brot
S Ego nihil attuli
Ich hab nichts bracht
T Quid autem edes?
Zwas wirst du essen?
S Emam mihi panem
Ich wil mir brot kauffen
T Habes pecuniam
Hast du gelt
S Obulum habeo
Ich hab einen haller
T Quis tibi hunc dedit
Zwär hat dir den geben
S Pater meus dedit
Mein vatter hat mir jn gebe[n]
T Pium habes patrem
Du hast ein gütigen vatter
S Qualem tu habes
Zwas hast du für einen
T Admodum durum
Einen fast herten
S In rem tuam
Es ist dein nutz
T Mallem alium
Ich hett lieber einen anderen
S Stulte loqueris
Du redest närrisch
[[15]]
T Sic mihi excedit
Es ist mir also heraußgfaren
S Perires licentia
Du verdurbist durch nachläßigkeit.

IN SCHOLA LVDENTIVM. Dialogus XVIII

TIMOTHEVS. VITVS.
T Væ nobis Vite
O wee vns
V Quid est quod tremis
Zwas ists ? warumb zitterest
T Ego & tu perimas
Es wirt mir vn[d] dir übel gon
V Quid ita? qua de causa
Zwie also? auß was vrsach
T Præceptor uenit
Der schu[o]lmeister kompt
V Quid ex te audio?
Ey was hör ich von dir?
T Væ nostris natibus
O wee vnser ärsen
V Vbi is est obsecro?
Ey lieber wo ist er dann
T Per gradus ascendit
Er gadt die stägen herauf
V Quis id ait? quis uidit?
Zwär sagt das? wär hat jn gesehen.
T Ego met inquam uidi
Ich sag dir, ich hab jn gsehen
V Vidit ne nos ludere
Hat er vns gesehen spilen
T Jd est quod timeo
Eben das fürcht ich
V Quid ergo agemus?
Zwas wölle[n]d wir dann thu[o]n
T Amoue orbiculos
Thu[o] die redlin hinweg
V Recte admones
Du manest mich recht
T Explicemus libros
Zwir wölle[n]d die bücher aufthu[o]n
V Certe astutus es
Du bist warlich listig
T Sic arbitrabitur nos discere
Also wirt er meine[n] wir lernind.

DE MISSIONE A LITERIS. Dialogus XIX.

[[16]]
VLYSSES. XANTHVS.
V Io gaudete sodales
Ja fröwend üch jr gesellen
X Quid est q[uo]d sic gestis
Zwas ist das du also frolockest
V Sunt nobis feriæ
Zwir habend ein vrlaub
X Quas dicis ferias
Zwas für ein vrlaub
V Otium a literis
Müßigkeit von lernen
X Quando ociabimur
Zwenn werdend wir fyren
V Hodie à prandio
Heüt nach mittag
X Ergo ludemus
So wöllend wir spilen
V Quid nam ludemus
Zwas wöllend wir spilen
X Ludemus globulis
Zwir wöllend kluckeren
V Ludus puerilis est
Es ist ein kinder spil
X Quem tu ludu[m] malles
Zwelchs spil woltest du lieber
V Decertemus saltu
Zwir wöllend die wett springen
X Hunc ludum odi
Dem spil bin ich feynd
V Qua nam causa
Auß was vrsach
X Quia pedes lassat
Es macht müde bein
V An non pudet te
Schämst du dich nit
X Cuius me puderet
Zwes sölt ich mich schämen
V Quod tam piger es
Das du so faul bist
X Certe piger non sum
Zwarlich ich bin nit faul
V Quin ergo saltabis
So wirst du frylich springe[n]
X Caue ne prouoces
Schow forder mich nit auf
V Imo te adiuro
Ja ich beschweer dich ouch
X Videbis quid possim
Zwirst sähen was ich kan

LITIGANTIVM DE SESSIONE. Dialogus XX

X. Y.
X Apage te hinc
Heb dich da wäg
Y Satis imperiose
Sich gwaltig gnu[o]g
[[17]]
X Hic mihi locus est
Da ist mein statt
Y Atqui ego nego
Jch sag nein dar zu[o]
X Prior hic sedi
Jch bin ee da gesässen
Y Cur autem surrexisti
Zwaru[m]b stu[o]ndest du dan[n] auf
X Negotium fuit
Jch hab zeschaffen gehabt
Y Quid signi posuisti
Zwo mit hast du locu[m] glegt
X Non uides librum
Sihest du nit das bu[o]ch
Y Liber iste hic iacet
Din bu[o]ch ligt dört
X At tu semouisti
Du hast mir es wäg geruckt
Y Id factum pernego
Das geston ich nit
X Quid tandem cedes
Zwirst nit schier weychen
Y Tu me ui extrudes
Zwilt du mich mit gwalt hin wäg stossen
X Nisi uolens cesseris
Zwo du nit gern wyche[n] wilt
Y Hoc dica[m] magistro
Das wil ich dem meister sagen
X Susq[ue] deque fero
Jch frag gar nichts darnach

INVITANTIVM SE INVICEM. Dialogus XXI.

Y. Z.
Y Cras ad me ueni
Kum morgen zu[o] mir
Z Metuo ut possim
Ich fürcht ich könn es nit
Y Cur non posses
Zwarumb kanst es nit
Z Domi manendu[m] est
Ich mu[o]ß daheim bleyben
Y Quid negotij est?
Zwas hast du zethu[o]n ?
Z Oportet scribere
Ich mu[o]ß schreyben
Y Scribito cras
Schreyb morgen
Z Nihil polliceor
Ich verheiß nichts
Y Sic colis socium
Haltest du also din gesellen
Z Culpa non est mea
Die schuld ist nit mein
Y Posses si uelles
Du möchtest wol so du wöltist
Z Vellem si possem
Ich wölt gern wo ich möcht
[[18]]

DE STVDIO INTERROgantium. Dialogus XXII.

ABRAHAM. BRITIVS.
A Quid à cœna facis?
Zwas thu[o]st du nach dem nacht mal ?
B Cupis hoc scire?
Zwilt du das wüssen?
A Ideo sciscitor
Darumb frag ich
B Post cibum deambulo
Ich spacier nach dem essen
A Quid postea agis
Zwas thu[o]st du darnach
B Audita repeto
Ich betracht wider was ich hab gehört
A Quomodo hoc facis
Zwie thu[o]st du das
B Sæpe relegendo
Mit offt überläsen
A Quid si quid excidit
Zwie wenn du etwas vergessen hast
B Disco postridie
Ich lerns den nächsten tag darnach.

DE ABSENTIA A SCHOLA. Dialogus XXIII

BENEDICTVS. CHRISTOPHORVS.
B Vbi heri fueras
Zwo warest du gestern
C Quo nam tempore
Vmb welche zeyt
B Statim à prandio
Als bald nach dem essen
C Domi laui
Ich hab daheim gebadet
B Quandiu lauisti
Zwie lang hast du gebadet
C Totam fermè horam
Schier ein gantze stund
B Quis tecum lauit
Zwär hat mit dir gebadet
C Parentes mei
Meine elteren
B Lotus quid feceras
Zwas thettest du nach dem bad
[[19]]
C Siccabam capillos
Ich tröchnet mein haar
B Cur non ibas in schola[m]
Zwarumb giengest nit in die schu[o]l
C Pater prohibuerat
Der vatter verbot mirs
B Cur prohibuerat
Zwarumb verbot er dirs
C Nam caput madebat
Mir was das haupt nassz
B Delicatus puer es
Du bist ein zart kind

MVTVO GRATVLANTIVM SIBL Dialogus XXIIII.

CIRILLIVS. DONATVS.
C Vnde iam prorepis?
Zwannen krüchst du yetzund härfür
D E domo mea
Auß meinem hauß
C Diu te non uideram
Ich hab dich lang nit gsehen
D Ego te diutius
Vnd ich dich noch lenger
C Valuisti ne bene
Bist du gsund gewesen
D Optime ualui
Ich hab mich fast wol gehabt
C Aedepol gaudeo
Zwarlich ich fröuw mich
D Vt tu autem uales
Zwie magst du aber
C Admodum bene
Fast wol
D Et ipsum gaudeo
Ich fröw mich des auch

AGNSOCENTIVM SESE MVTVO. Dialogus XXV.

SIMON. PETRVS.
S Quod tibi nomen est
Zwie heissest du
P Mihi nomen est Petro
Ich heiß Petrus
S Qui sis non noui
Ich ken[n] dich nit wär du bist
P Non me nouisti
Kennst du mich nit
[[20]]
S No[n] nege[m] si nouerim
Ich löugnet nit so ich dich ka[n]nt
P Oblitus ne es mei
Hast du da[n]n mein vergessen
S Antea nunquam te uidi
Ich hab dich vor nie gsehen
P At tandem agnosces
Du wirst mich frylich ke[n]nen
S Sanus hercle non es
Du bist warlich nit witzig
P Ego ne, an tu hallucinaris
Bin ich närrisch oder du
S Vbi te nouissem
Zwo solt ich dich erkent haben
P In ludo literario
In der schu[o]l
S Fuisti condiscipulus
Bist du mein schu[o]lgsel gsyn
P Ita ferè biennium
Ja, fast schier zwey jar
S Sine, merecolam
Halt laß mich besinnen
P Agnosce cicatricem
Schow dise masen an
S Hanc tibi incusseram
Ich hab dir die geschlagen
P Cum theca pennaria
Mit einem schrybzüg
S De cicatrice te noui
An der masen kenn ich dich
P Vides q[ue] non insania[m]
Sichst du das ich nit närrisch bin.
S De forma non nouissem
Ich hett dich an der gstalt nit kennt.

LITIGANTIVM DE RE ABLATA. Dialogus XXVI.

PETRONIVS. THEODORVS.
P Redde quod meu[m] est
Gib mir was mein ist
T Quid uis reddam
Zwas sol ich dir geben
P Quod surripuisti
Das du mir genommen hast
T Nihil tibi surrupui
Ich hab dir nichts genomme[n]
P Aufer cauillum
Hör auf des gespötts
T Non equidem cauillor
Ich spott gar nit
P Quin reddis tandem
Zwenn gibst du mir es dann
T Nihil hercle sumpsi
Ich hab dir warlich nüt gno[m]me[n]
[[21]]
P Ostende huc manus
Laß sehen die hend
T Hem ostendo, eccas
Ich zeig sy/ sihe da sinds
P Quid abstulisti
Zwas hast mir genommen
T Equidem nihil abstuli
Ich hab dir eigentlich nichts genommen
P Excute manicam
Schüttel den ärmel
T Tuo arbitratu
Nach all dinem willen
P Jntra uestes habes
Du hast es vnder dem kleid
T Tenta qua lubet
Besu[o]ch mich wo du wilt
P Noui sycophantias
Ich ken[n] dein falscheit wol
T Pergis molestus esse
Zwilt du noch nit aufhören
P Ablatum restitue
Gib wider was du geno[m]men hast
T Furti me alligas
Zyhest mich des diebstals
P Non furti, sed fraudis
Nit diebstals, sonder betrugs
T Vlciscar hanc iniuria
Ich wil dise vnbill rächen
P Et ego te ulciscar
Ich wil an dir auch rächen.

PRODEVNTIVM IN FVNVS. Dialogus XXVII.

THOMAS. GEORGIVS.
T Adesdum Georgi
Kom här Georg
G Quid est cur me uocas
Zwar zu[o] rüffst du mir
T Est quod te uolo
Jch bedarff deinen
G Dictum puta
Acht ich wüsse es schon
T Quid censes me uelle
Zwas meinst du das ich wöll
G Vt tecum ludam
Das ich mit dir spile
T Tota erras uia
Du irrest gantz vnd gar
G Quid igitur est
Zwas ist es dann
T Tu uaticinare
Radt du zu[o]
G Nescio uaticinari
Jch kan nit radten
[[22]]
T Jn funus prodibimus
Zwir werdend den[n] mit einer leych gon
G Quod funus dicis
Zwas ist das für ein leych
T Quod sit nescio
Jch weyß nit wär es ist
G Vnde autem nouisti
Zwo här weist es dann
T Preceptor indixit
Der schu[o]lmeister hats gsagt
G Qua hora efferetur
Zwenn wirt man es hinauß tragen .
T Puto septima
Jch acht vmb die sibne
G Et ego prodibo
Jch wil ouch mit gon
T Tu mecum ibis
Du wirst mit mir gon
G Ero tibi comes
Jch wil mit dir gon
T Nec frustra hoc peto
Jch begär das nit vmb sunst
G Cur autem petis
Zwarumb begärst du das
T Vt me doceas
Das du mich lerist
G Quid te docerem
Zwas solt ich dich leren
T Vino benedicere
Den weyn gesegnen
G An ne cum adfers
Meinst du wenn du jn bringst
T Rem ipsam dicis
Du sagst äben recht
G Sic ego dicerem
Also sagte ich
T Diciam, ausculto
Sag an/ ich merck yetz auf
G Hoc uinum uobis faustum sit
Der weyn sye eüch glücksälig.
Bono sit tibi potus iste
Diß tranck sey dir zegu[o]t
Hoc uinu[m] leti bibite
Den wyn trincke[n]d mit fröude[n]
T Quid sternutanti imprecer?
Zwas sol ich dem niessenden wünschen
G Sit tibi hoc felix
Diß sey dir glücksälig
T Quid auspica[n]ti aliquid
Zwas sol ich dem der etwas neüws anfacht
G Te Deus seruet
Gott bewar dich
[[23]]
G Bono sit q[uo]d instituis
Zu[o]gu[o]t seye dir wz du anfachst
Bene uertat q[uo]d agis
Es gerate dir wol was du thu[o]st
T Quid proficiscenti
Zwie wenn einer wäg zücht
Sit iter hoc felix tibi
Dir sey der wäg glücksälig
Perfauste soluas anchoram
Jch wünsch das du mit glück hinfarist
G Sit lætus tibi reditus
Dir sey ein glücklich widerfart
T Quid hæc precanti referam
Zwas antwort ich dem/ der sölichs wünscht
G Tantunde[m] tibi reprecor
Jch wünsch dir ouch so vil
XML: http://diglib.hab.de/edoc/ed000267/texts/tei-transcript_Zuerich_1540.xml
XSLT: http://diglib.hab.de/edoc/ed000267/scripts/tei-transcript.xsl