[J]esuma Christum, mirre fasciculum,1 qui est mestorum consolatio, esurientium refectio ac perfectorum gloriatio,2 hunc vobis dirigo pro suavi salutamine!

Precordialissima N, quoniam omnipotens Deus secundum suum beneplacitum predilectam sororem pie memorie accersivit de hac valle miserie, ut inb eterne vite refrigerio secura permaneret, de quo non modicum condolemus, tamen potius est gaudendum quam dolendum, nam placita erat anima eius Deo, propterea properavit e illam educere de medio iniquitatum, nam secundum dictum apostoli: „Nunc maxime dies mali sunt“,3 ideo magnum beneficium assequitur, qui de presentis vite periculis maxime in qualicumque statu salutis evocatur, sicut Sapientie quarto legitur: „Raptus est, ne malitia mutaret intellectum illius aut ne fictio deciperet animam illius.“4

Ergo, karissima, recolere debetis illud memorabile factum preclari regis ac Deoc familiaris amici David, cui nimirum in certa et occulta sapientie sue manifestavit hic enim, cum pro filio suo ergrotante, ut legitur ii Regum capitulum XII°,5 se coram Domino ieiuniis et lacrimis afflixisset,6 mox, ut de illius morte nuntium audivit; de terra surgens lacrimas abstersit, ut tamen requisitus respondit: „propter infantem cum adhuc viveret ieiunavi et flevi; si forte Dominus eum donaret michi; nunc aut quia mortuuus est numquam eum potero revocare ego magis ad illum vadam ille vero non revertetur ad me sic ergo fecit mensam apponi et comedit et consolatus est bersabee uxorem suam.“7 Nunc etiam recogitated, quid dicatur ab angelo Tobie XII°: „Quia acceptus eras Deo necesse erat, ut temptatio probaret te“8 et sicut dicit scriptura: „Tamquam aurum in fornace probavit electos sibi dominus“,9 sicut post in Abraham ut legitur Genesis XXIIe: „Temptavit Deus Abraham de filio suo. Tolle, inquit, filium tuum quem diligis Isaac et offer michi illum in [Lage 16, fol. 4v] holocaustum etc.“10

O karissima animadvertatf dilectio vestra promtam obedientiam illius precelsi amici Dei, qui non repugnavit, non tardavit, quia dictum ei fuerat: „In Isaac vocabitur tibi semen“,11 sed velociter in montem ascendit, ut filium immolaret, ideo dictum est ei: „Nunc cognovi, quod timeas dominum etc.“12

Quapropter, karissima, nolite sororem nostram plangere quasi mortuam.g „Non est enim mortua, sed dormit“,13 quia aries14 ille pro ipsa sicut pro Isaac est immolatus, qui tunc Abrahe sub typo apparuit et nutu divino; ille mortem nostram moriendo destruxit15 et vitam resurgendoh reparavit. Et licet aries ille omnipotentie summeque sapientie cornibus esset armatus pro nobis tamen infirmus ac simplex tamquam ovis est ductus inter vepres16 peccatorum suspensus spinis quoque nichilominus coronatus et cruci inherens manibus et cornibus sicut dicit psalmista: „Cornua in manibus eius etc.“,17 ideo magis gratias agere oportet creatori nostro dicentes cum Job: „Dominus dedit, dominus abstulit etc.“18 […]i