Sub florida arbore sancte crucis per quietem contemplationis suaviter repausare ac illius fructus dulcedinem plene degustare!1

Karissima mater et amita, vestram cupio dilectionem non latere me valde gavisam perspecta littera vestra, per cuius tenorem sum certificata de corporali vestra valitudine, in qua vos conservare dignetur omnipotens Deus fortis et potens sibi secundum beneplacitum voluntatis sue, sibi ad laudem et gloriam, vobisque ad salu- [Lage 16, fol. 14v] tem, ac michi ad utilitatem maximam per multorum annorum curricula, et notifico vobis, me simili modo fore in competenti sanitate, pro qua summo largitori omnium gratiarum dignas gratiarum actiones ad plenum exsolvere non valeo, uti libentissime facerem, quia non dubito, sed firmiter credo, quod, orationibus vestris mediantibus, pater misericordiarum flagellum sue castigationis hac vice a me diverterit ita, ut absque ullo obstaculo infirmitatis ei servire et opus obedientie michi iniunctum explere possem, quod michi aliter esset impossibile, nisi apud Deum fidelem haberem advocatam, que estis vos, unde dat is unicum meum remedium, dar ik my sulven mede consoleren unde fiducialiter up vorlaten, dum opusa insuetum aggredior. Ergo desidero a vobis et peto nimium obnixe, dat gy prece instantissima willen dominum Deum vor my bydden non mynus quam huc usque fecistis, wente ik behove dat nu up dem alderbesten; oportet me semper ubique respectum habere in omnibus angulis singulis horis ac momentis currere de loco ad locum, prout sancta obedientia nunc exposcit, idcirco omne tempus michi deficit, unde my wert wol so vele to donde causa officii, quod vix semel in septimana possum in conclavi cellule nostre tranquilla mente repausare.

Ceterum, my precordialissima, uti tangitis, quod quadam anxietate gravata estis, eo quod multo elapso tempore nulla scripta vobis destinaverim, dat gy juw dar aver occupert unde so sollicita synt per me, dar merke ik uth fidele et benivolum cor vestrum erga me, unde dat is my non modicum gaudium in corde meo, sed hoc valde admiror, quod tangitis de ultima littera vestra, wer gy dar aliqua hedden intermisceret, dar ik turbata aver worden were. O karissima, scholde ik talem caritativam ammonitionem keren in venenum offentionisb, hoc foret detestabile malum, absit hoc a me; ik weth dat wol vorwar unde vole dat ock in interioribus cordis, quod talis exhortatio processit [Lage 16, fol. 15r] ex visceribus caritatis, dat gy my so gruntliken leff hebbet unde so rechte wol menth, dat gy my per scriptac conviseret, tamquam mater karissima filiam dilectam, unde ik wil my, adiutiorio Dei, libenter darna richten, prout optime scio, et quantum in me est, doch dat ik juw dar nicht eer uppe schreven hebbe, dat is nicht vorbleven causa offensionis, ut caritas vestra forsan opinatur, sed ex defectu temporis, darumme bekummert juw dar nicht mede mer, gevet juwe herteken ad pacem in pium Jesum unde lovet des vrigelken, quod nulla molestia potest nec debet rumpere nexum amoris inter vos et me in eternum.

Etiam, ut affectatis scire de sorore me unica, wer se ock in sanitate sy, dar enkan ik juw sunderghes nicht van scriven, wente se heft lange nicht to my wesen, wente communis plaga pestilentie geyt seer umme in Luneborg,2 darumme kan ik nicht van er vrescken; wert my wert to wetende, dat wil ik juw libenter scriven.

Nil plus, sed veneranda dompna nostra Sophia von Bodenteich et mater subpriorissa Gertrud von Eltzen faciunt vos valde caritative salutare centenis millenis salutationibus, peto etiam causa mei salutare reverendam dompnam vestram, nostram matrem karissimam, uti optime ac affectuosissimed sitis dicendo ei tot dulcia salutamina, quod umquam de corde Christi ulli homini perfluxerunt solamina. Et cum hoc valeatis feliciter et longeve in illo, qui eadem arbora pependit pro salute nostra ut pomum rubicundum, cuius rore, odore et sapore vos dulciter recreet in via, et eternaliter satiet in patria. Amen.

Scriptum in die Exaltationis sancte Crucis.