➨ Hinweis: Die Edition ist in Bearbeitung und daher nur eingeschränkt zitierfähig.

Zur Zeit sind Änderungen und Korrekturen am Text und in den Apparaten möglich.

Nach der endgültigen Veröffentlichung werden etwaige Korrekturen und Ergänzungen in einem Änderungsregister gelistet.

Brief 220

Nonne in einem anderen Kloster an die Priorin im Kloster Lüne

23. August, unbekanntes Jahr

Erbauungsschreiben zum Kirchweihfest — A letter of edification to celebrate the Feast of Dedication

Kloster Lüne, Hs. 15, Lage 16, fol. 15v

Lateinisch und Niederdeutsch.

Die Absenderin spricht der Priorin Glückwünsche zum Kirchweihfest aus. Christus, die Sonne, werde den Konvent, der nach dem Mond benannt ist, erleuchten. Die Gäste des eucharistischen Festmahls werden genannt, darunter auch der hl. Bartholomäus (der Patron von Lüne), das Zwölferkollegium seiner Mitjünger und die Braut Christi, wohl die Lüner Priorin selbst, die in allegorischer Auslegung am Tisch des Herrn sitzt. Im Zusammenhang mit dem Festmahl erinnert die Absenderin auch an die Gebetsbruderschaft der beiden Konvente.

The prioress of Lüne is congratulated by a nun from another convent on the Feast of Dedication. Christ the sun will enlighten the convent (Lüne) which is named after the moon (Luna). The guests at the eucharistic table are listed, including the convent patron Bartholomew. The nun reminds the Lüne prioress of the prayer fraternity between the two houses.

[Ansicht mit Digitalisat][Zur diplomatischen Ansicht]
[Lage 16, fol. 15v]

Summum regem, quem omnis sacra et dilecta civitas Jerusalem trinum et unum Deuma iugi laude predicatb prothomissum, cum affectu totius salutis, venerabilis domina utique in ipso immortali sponso nostro michi integerrime dilecta!

In celeberrimo prosollempnio templi materialis, quod iam instanti celebratur in domo vestra1 sub figura sollempnizationis aule celestis congaudent omnia nostra precordia, vestris exultantibusc animis unione divini amoris, quoniam, iuxta dictum ewangelicum, ubi thesaurus unius cuiusque hominis, ibi et competenter cor extat ipsius.2 Ita revera fixa est nostre mentis intentio in domo vestra, ut promissum est, gaudens et jubilans. Quia Jesus Christus, rex immensus et immortalis elegantissimus sponsus noster, licet ubique sit presens, maiori tamen et singulari gratia, benignitate et clementia, pietate et misericordia indubie iam adest domui vestre, cui nunc largitur prefigurare illa festa celestia, que continue frequentantur in superna celorum curia. Itaque in domo vestra dat ghenomet is Luna:3 Dar is nu upghande unde schynende de ware ewighe levendighe sunne Jesus Christus, rex immense maiestatis, centies ac milies clarior quam sol materialis, sic radiat super universam structuram vestri cenobii, In sunderker leve unde gnade. Unde is schynende unde blenkernde in intima animarum ac precordiarum vestrarum habitacula, non solum per cancellas contemplationis prospiciens et fenestras,4 quin ymmo per ostium plene fidei intrans,5 dar gy ene tam anhelanti desiderio hefft to inviteret. Des gy nu moget bruken syner alder begherlikesten unde sokesten jeghenwardicheit. Quia ipsa summa sapientia per sacramd eucharistiam ponit mensam divine sue providentie, ubi ponitur mensale munde vestre conscientie. Et ipse rex verus Aswerus6 cum tenella regina sua [Lage 16, fol. 16r] Barsabee,7 scicilet matre virginea, filioque regis Bartholomeo glorioso vestro patrono8 cum duoceno condiscipulorum collegio necnon dilecta sua sponsa N sedit convivans et prestans veri agni paschalis predulce edulium merumque rubeum propinans nectar suavissimum.9 O quam gloriosa et insignis extat hec presens sollempnitas,10 in qua sic prefiguratur eterne felicitatis iocunditas. O quam beatum et sacratissimum convivium, in quo summus Deus cum suis dilectis hic in terris dulciter epulans donat ipsis corporis et sanguinis sui preciosissimum sacramentum.11 O quam felix anima, que cum Deo et creatori suo ac sponso ita dulciter epulatur. Dar de sponsus immortalis alzo sodliken schallet unde singhet in den clinghenden orghelenspele sui divini cordis unde den soten seyden spele sui melliflui oris den gnadenriken wolludenden sangh scilicet: Eya mea karissima soror et sponsa N, inter milia electa. Hec sunt mee delicie,12 ut corporis et sanguinis mei sacramentali presentia tecum convivam et habitem et cum omnibus filiis homini. Accipe ergo et comede, gusta et vide quam suave est hoc edulium.13 Est enim corpus meum et sanguis meus per quod ego hic tecum et tu mecum habitabis et vives mecum in perpetuum.

Venerabilis et preamantissima domina: Hec sacrosancta convivia recogitans ac contemplans asto et ego mentali intuitu, quia, ut promissum est, thesaurus noster unicus tam liberaliter habundantiam gratiarum et suavitatum vobis iam ministrat. Quare iure tam sibi quam vobis corde et animo congaudeo ymmoque talium gratiarum ac suavitatum aliquam portiunculam michi fieri totis precordiis exopto, per devotarum orationum participationem quidquam ego libenter re impendam quamvis oraciunculis aridis, quatenus pro invicem orantes in hoc exilio pro amore et Dei gratiam et ine patria sempiternam gloriam eiusdem divini amoris vinculo coniungemur.

Cum his commendo caritatem vestram ei regi summo homini in utroque, qui nos in via sic cibet et in futuro satiet [Lage 16, fol. 16v] optabili sua presentia, ubi dies una melior quam hoc milia14 gaudium etf gloria erit, sempiterna letitia. Amen.

Raptim ex N octava Assumptionis gloriose Dei genitricis anno Domini etc.


Kritischer Apparat

a folgt gestrichen personat

b folgt gestrichen proh

c folgt gestrichen ais

d folgt überschüssig per sacram

e folgt gestrichen pntia

f supra lin.


Sachapparat

1 Dem Statutenbuch des Klosters Lüne, Klosterarchiv, Hs. 14, fol. 66r, lässt sich entnehmen, dass das Lüner Kirchweihfest am Vortag des Patronatsfestes (St. Bartholomäus) begangen wurde, also am 23. August.

2 Mt 6,21.

3 Julius Caesar soll in Deutschland sieben Burgen gebaut und nach den römischen Planetengottheiten benannt haben, darunter Luna-burg, siehe Lucae, Fürstensaal (1705), S. 612.

4 Ct 2,9.

5 Io 10,2.

6 König Ahasver aus dem Buch Esther (Assuerus in der Vulgata)

7 Der (zweite) Sohn der Bethsabee ist König Salomo, hier wohl gedeutet als alttestamentliche Präfiguration Christi. Bethsabee ist damit ein alttestamentlicher typologischer Vergleichsname für Maria.

8 Das Patronatsfest des Klosters Lüne, dasjenige des hl. Apostels Bartholomäus, wurde am 24. August, am Tag nach dem Kirchweihfest, gefeiert.

9 Der König ist Christus selbst, der den seinigen im himmlischen Gastmahle, umgeben von seiner jungfräulichen Mutter, dem hl. Apostel Bartholomäus und allen Jüngern, das edulum veri agni paschalis und das nectar rubeum suavissimum, nämlich die eucharistischen Gestalten verabreicht.

10 d.h. Mariä Himmelfahrt

11 Die Passage enthält Anklänge an die Fronleichnamshymnem ‚O sacrum convivium‘ und ‚Sacris solemniis‘, beide von Thomas von Aquin.

12 Sprache des Hohenlieds ohne direktes Zitat zu sein

13 In Anlehnung an Ps 33,9.

14 Ps 83,11.

XML: http://diglib.hab.de/edoc/ed000248/texts/Brief220-LD_tei-transcript.xml
XSLT: http://diglib.hab.de/edoc/ed000248/scripts/tei-transcript.xsl