➨ Hinweis: Die Edition ist in Bearbeitung und daher nur eingeschränkt zitierfähig.

Zur Zeit sind Änderungen und Korrekturen am Text und in den Apparaten möglich.

Nach der endgültigen Veröffentlichung werden etwaige Korrekturen und Ergänzungen in einem Änderungsregister gelistet.

Brief 302

undatiert

Anrede- und Schlussformeln — Model greetings and closings

Kloster Lüne, Hs. 15, Lage 21, fol. 15r

Lateinisch.

Sammlung von Anrede- und Schlussformeln, u. a. anlässlich des Festes der hl. Ursula (21. Oktober) und der unbefleckten Empfängnis Mariens (8. Dezember), sowie Brieffragmente, hauptsächlich bezogen auf die Dankbarkeit für Briefe.

Model salutation and valediction, for example on the occasion of the feast of St. Ursula (21 October) and the Immaculate Concenption of Mary (8 December). One directed to the visiting clerics of the Bursfelde congregation, one to the abbot of St. Michaelis in Lüneburg.

[Ansicht mit Digitalisat][Zur diplomatischen Ansicht]
[Lage 21, fol. 15r]

Agnum, sponsum virginum premissum, cui undena milia virginum1 actu et habitu applicari optaverunt, […]!

Cum his valeatis in ipso immaculato agno electoque sponso virginum feliciter et longeve.

Reverende N, vestre sit precolende dilectioni viscerose dulciter propalatum dies illa, ex qua ultime vestram reverentiam allocute fuimus, centum nobis videtur annorum spatio transacto, et maximum hoc noveritis cordium nostrorum gaudium recreamen,2 wan wy bodeschopff hebben de reverentia vestra, cum heu vicaria verborum ac colloquiorum relatione recreare nos non possumus etc.

[Lage 21, fol. 15v] Post presentis laboriose vite felicem cursum gaudia paradysi percipere et amplexibus sponsi adiungi.

Jesum Christum, floridum sponsum nostrum, qui extat glorie eterne splendor, cuique beata seraphyn socia exultatione concelebrant!3

Religiose et devote matres et sorores, in eodem sponso nostro michi plurime dilecte, regratior caritate vestre cordintime pro caritativis scriptis vestris michi directis; sciatis procul dubio, quod fuerunt michi acceptiora quam si aureis litteris fuissent exarata, quia omne opus secundem radicem caritatis pensatis, et quemadmodum in hac vestra littera gratiarum actionesa retulistis pro humanitatis quibusdam exilibus in vestra permaxima tribulatione venerabili domine vestre ostensis. Est enim hic relatio in vobis magne gratitudinis et bonitatis inditium.

Grates quodammodo vobis sunt grandiuscule cordis ab ymis visceribus pro N, in qua me suprab meritum honoris munere prevenistis.

Visis scriptis vestris favorabilibus intellexi lucide, vos fore inflammatas illo ex igne, quem dominus olim misit in turbam, volens, ut ar deretc4 eo, quod supra meritum in litteris vestris gratiarum actiones retulistis [Lage 21, fol. 16r] pro humanitatis quibusdam exilibus, et cetera ut supra.

Et quemadmodum tetigistis in littera vestra me inutilem inter ulnas amoris constrictam, versa vice diligo vos omnes in visceribus caritatis Jesu Christi; utinam et utinam opere possem exhibere, quod mente sentio.


Kritischer Apparat

a folgt gestrichen retulisstis

b folgt gestrichen modum

c arderet korrigiert aus ar deat


Sachapparat

1 Wahrscheinlich bezieht sich dieser Gruß auf das Fest der hl. Ursula und ihrer Gefährtinnen (21. Oktober).

2 Vgl. DuCange, Bd. 7, Sp. 56.

3 Schlussformel zahlreicher Mess-Präfationen als Überleitung zum ‚Sanctus‘: […] per quem maiestatem tuam laudant angeli, adorant dominationes, tremunt potestates, coeli coelorumque virtutes, ac beata seraphim, socia exultatione concelebrant, cum quibus et nostras voces, ut admitti iubeas deprecamur, supplici confessione dicentes: Sanctus […]

4 Lc 12,49.

XML: http://diglib.hab.de/edoc/ed000248/texts/Brief302-L_tei-transcript.xml
XSLT: http://diglib.hab.de/edoc/ed000248/scripts/tei-transcript.xsl