➨ Hinweis: Die Edition ist in Bearbeitung und daher nur eingeschränkt zitierfähig.

Zur Zeit sind Änderungen und Korrekturen am Text und in den Apparaten möglich.

Nach der endgültigen Veröffentlichung werden etwaige Korrekturen und Ergänzungen in einem Änderungsregister gelistet.

Brief 346

Nonnen im Kloster Lüne an eine Nonne im Kloster Ebstorf, wahrscheinlich Priorin Mechtild von Niendorf

20. November 1495

Dankesbrief — Thank-you letter and gift

Kloster Lüne, Hs. 15, Lage 25, fol. 6r

Lateinisch und Niederdeutsch.

Die Absenderinnen danken der Empfängerin für die Liebe, die sie ihnen gemeinsam mit ihrem Propst und ihrem Konvent durch die Entsendung der neuen Amtsschwestern im Zuge der Reform bewiesen habe. Sie seien wie verlorene Schafe gewesen, die durch Sophia von Bodenteich und Gertrud von Eltzen zur Quelle zurückgeführt worden seien. Durch die verbriefte Überlassung der beiden Schwestern sei die Zukunft des Lüner Konvents gesichert. Sie hätten darum die neue Priorin gebeten, der Empfängerin und ihrem Konvent zum Dank ein Fässchen Bier zu senden.

The convent in Lüne thanks the prioress of Ebstorf for having sent the Sophia von Bodenteich as prioress and Gertrud Eltze as subprioress to reform those who were like lost sheep. They thank her for giving them written assurance that they are to stay with them. As a sign of gratitude, they have asked the prioress to be allowed to send a barrel of beer to Ebstorf which the prioress should enjoy with the whole convent there.

[Ansicht mit Digitalisat][Zur diplomatischen Ansicht]
[Lage 25, fol. 6r]

[I]na Christo Jesu salvatore et sponso nostro salutationes condignas cum integra caritate ac orationum nostrarum assiduitate!

Venerabilis et religiosa domina, gratiarum actiones permagnificas exsolvere cupimus reverentie vestre pro fidelissima nobis exhibita caritate, quam sollicitastis apud venerabilem dominum prepositum vestrum ac totam vestram congregationem petitionis nostre affectum in littera sigillata nobis benigne ac caritative transmissa super stabilitate dilectarum nostrarum superiorum; de us pater misericordiarum singulariter heft tovogen non nostris meritis sed ex sua infinita pietate et clementia, dum aliquando a via veritatis erravimus veluti oves morbide non agnoscentes ducem et pastorem animarum suarum,1 tunc fons ille totius pietatis, qui est absque fundo, videns afflixionem et miseriam pristine nostre conversationis et tactus dolore cordis intrinsecus cogitavit super nos cogitationes pacis,2 et ex solita sua bonitate procuravit nobis tamquam filiis suis karissimis duo magna luminaria, videlicet precordialissimam dominam nostram Sophia von Bodenteich et predilectam matrem subpriorissam Gertrud von Eltzen,3 de us scholden helpen de tenebris ignorantie et erroris,4 que et fecerunt die noctuque semitam iustitie et sacrosancte religionis, non solum verbis salutifere doctrine, verum etiam exemplis lucidissimis usque in presens nobis demonstrando, non mediocriter etiam suis sacris eruditionibus novellas plantationes sustentando, pusillanimes confortando vel refovendo, tristes et merentes consolando ac in omnibus quibuscunque necessitatibus tam corporalibus quam spiritualibus nobis subveniendo et omnes insimul ad- [Lage 25, fol. 6v] hortando quatenus cor unum et anima una hoc in loco foret, pro quo divine maiestati sit honor et imperium per seculorum secula.

Igitur nos exiles et tantille nequaquam huiusmodi beneficentiam apud vestram reverentiam valemus deservire eo, quod venerabilitas vestra una cum ceteris vestris sororibus inopie nostre sint to hulpe komen unde ad laudem et gloriam Dei omnipotentis ac pro salute animarum nostrarum us hebben gans avergeven dilectas nostras superiores unde us darinne hebben sigillatis scriptis certificeret, ut numquam in eternam ullius rationem occasionis ab invicem separemur. Huius insufficiencie nostre defectum admittemus illi, qui tam humane salutis et nostre redemptionis unigenitum suum dilectum in exilium nostre peregrinationis misit,5 qui reddat vobis vicissitudinem gratuita sua pietate in presenti et gloria sempiterna in futuro. Attamen ne omnino ingrate experiamur, alzo hebben we beden fidelissimam nostram pastricem, dat se tam nostri insignum mutue dilectionis cordis sui benivolentiam in aliquo wolde reverentie vestre exhiberen.

Ergo transmittit venerabilitati vestre unam tunnam servicie, de scol gy cum vestris sororibus hebben, et flagitamus attente, ut semper dignemini nostri esse memores in devotis vestris orationibus, ut ille, qui in nobis ceperit opus bonum perficiat usque in diem Jesu Christi6 quatenus ipsius adminiculante gratia7 recto itinere per iter regularis vite ac monastice discipline8 gradiendo de virtute in virtutem valeamus progredi, ut tandem consummato feliciter huius mortalitatis termino evantualiterb perveniamus ad bona illa invisibilia, „que oculus non vidit nec auris [Lage 25, fol. 7r] audivit etc.“,9 que preperata sunt omnibus fideliter in sacra religione militantibus.

Nil magis, sed predilectissime nostre superiores nimium favorabiliter faciunt reverentiam vestram ac omnis matres et sorores in Ebbeekec salutare centenis millenis salutationibus, et cum his paucis valeat reverentia vestra feliciter et longeve in prenominato sponso nostro, qui vos sanam et incolumem in hac labili vita corroboret et demum ad gaudia paradysiace amenitatis perducat. Raptim ex Lune in die sancti Bernwardid antistitis gloriosi, anno Domini etc. XCVo.10

Conventus sororum in Lune.e


Kritischer Apparat

a Textergänzung in mg. durch Nolte mit Bleistift I

b in der Hs. evanter

c in der Hs. Ebb mit einem ausradierten Buchstabe danach

d in der Hs. Berwardi

e rechts unterhalb in einem gezeichneten Kasten


Sachapparat

1 Die Schafe, die ihm gehören, erkennen den guten Hirten. Vgl. Io 10,14.

2 Ier 29,11.

3 Sophia von Bodenteich und Gertrud von Eltzen waren 1481 mit einer siebenköpfigen Delegation aus dem Ebstorfer Konvent gekommen, um in Lüne bei der Annahme der Bursfelder Lebensform zu helfen. Sophia von Bodenteich wurde zur neuen Priorin ernannt, Gertrud von Eltzen zur Subpriorin. Beide blieben bis zu ihrem Lebensende in Lüne, während die restlichen fünf Nonnen nach einer Weile wieder nach Ebstorf zurückkehrten.

4 Vgl. Brief 235 (Lage 17, fol. 11v).

5 Das Bild von den ehemaligen Ebstorfer Nonnen, die ins Exil pilgern gegangen sind, kommt häufig vor, z. B. Brief 190 (Lage 15, fol. 8r) oder Brief 227 (Lage 17, fol. 7v).

6 Phil 1,6.

7 Vgl. Brief 243 (Lage 17, fol. 15r): PPA im Ablativus Absoltus.

8 Vgl. Brief 243 (Lage 17, fol. 15r).

9 1.Cor 2,9.

10 Der Brief ist auf den Tag des hl. Bernward von Hildesheim, den 20. November 1495 datiert. In diesem Jahr wurde Babara von Hodenberg zur neuen Ebstorfer Priorin gewählt. Da aber der Dank der Lünerinnen die Entsendung von Sophia von Bodenteich und Gertrud von Eltzen betrifft, muss die Empfängerin hier noch Mechtild von Niendorf sein, die 1470-1495 das Amt der Priorin in Ebstorf bekleidete.

XML: http://diglib.hab.de/edoc/ed000248/texts/Brief346-LD_tei-transcript.xml
XSLT: http://diglib.hab.de/edoc/ed000248/scripts/tei-transcript.xsl