➨ Hinweis: Die Edition ist in Bearbeitung und daher nur eingeschränkt zitierfähig.

Zur Zeit sind Änderungen und Korrekturen am Text und in den Apparaten möglich.

Nach der endgültigen Veröffentlichung werden etwaige Korrekturen und Ergänzungen in einem Änderungsregister gelistet.

Brief 353

Nonne im Kloster Lüne an ihren leiblichen Bruder

undatiert

Glückwunsch zur Priesterweihe — Congratulatory letter to a brother on ordination

Kloster Lüne, Hs. 15, Lage 25, fol. 10v

Lateinisch.

Brief 361 (Lage 25, fol. 10r-10v)

Die Absenderin gratuliert ihrem Bruder zur Priesterweihe. Wenn er das Mysterium am Altar feiert, übertrifft er noch die Würde der Engel, die um ihn einen Reigen tanzen. Sie preisen die Stunde seiner Geburt, in der Gott ihn zu seinem Gehilfen erwählt hat und dass sich dies nun erfüllt. Christus als oberster Priester, der ihn zu einem der Seinen machte, soll ihm körperliche Gesundheit und Erkenntnis in geistlichen wie weltlichen Dingen geben. Erläuterung der drei Brote, die er als Priester von Gott erhalten wird. Die Nonne bittet um Fürbitte für sich, ihre Eltern und die ganze Familie bei Gott und sendet Grüße an Eltern und Geschwister.

The Lüne nun sends her congratulations to her brother who has been ordained a priest. With numerous biblical references she describes the special status of the priesthood as above the angels which she would like to be part of through the ordination of her brother. She requests prayers for herself and her maternal aunts since they cannot be physically present, and sends greetings for their parents and brothers and sisters.

[Ansicht mit Digitalisat][Zur diplomatischen Ansicht]
[Lage 25, fol. 10v]

[I]na Christo Jesu, sponso virginum,
datore largissimo, qui minstrat suis domesticis novo preparationis ordine vitale ferculum
et interni dulcoris poculum,1
videlicet corporis et sanguinis sui sacramentum,
spiritualis salutatio integerrimaque dilectio!

Honorabilis domine, utique frater my dilecte, fraternalis vestra dilectio sciat me plurimum gavisam de sollempni inchoatione sacri vestri sacerdotalis officii, in quo angelicam transcenditis dignitatem,2 dum ad mensam altaris astatis misteria divina celebrando circumstantibus cherubyn et seraphyn totoque exercitu angelorum, qui invisibiliter concrepant et tripudiant in cymbalis et cytharisb laudantes dominum Deum Sabaoth,3 qui ex sigillo Trinitatis benedixit horam nativitatis vestre, dum vos ad suum ministrum preelegit, et hoc feliciter nunc adimplevit, quando stola glorie vos induit4 et ad sacerdotii gradum promovit. Christus Jesus, verus sacerdos, qui elegit de paterno cordec electos suos apostolos et ad cenam magnam eos invitavit, dum consecravit sanctissimi corporis et sanguinis sui hostiam, vos faciat unum ex illis, de quibus dixit: „Non vos me elegistis, sed ego vos elegi etc.“5 Ille dignetur vos confortare per tempora longiora ad tractandum corporis suum dominicum, unicum nostre peregrinationis solatium, in quem cor et caro nostra exultat, quatenus post hanc vitam cum ipso eternaliter gaudeatis in convivio sancte Trinitatis, sicut ipse pollicitus est [Lage 25, fol. 11r] dicens: „Edatis et bibatis super mensam meam in regno meo etc.“,6 donetque vobis spiritum scientie et intellectus7 ac notitiam sacre scripture, unde sciatis proferre nova et vetera8 pro subditorum informatione, ut non solum in spiritualibus, sed etiam in temporalibus valeatis eis ministrare, exemplo Christi, qui turbas se sequentes non solum verbo docebat, sed etiam virtute saciabat et corporalibus alimentis eas reficiebat,9 que omniad figurata expressit patriarcha Ysaac in benedictione filii sui Jacob, scilicet in frumento vino et oleo Gen 39e.10

Ita nunc benedictio eterni patris super vos veniat, ut per frumentum divine gratie augmentetur in vobis sacre scripture sacietas, per vinum celestis dulcedinis omnium scientiarum iocunditas, ac per oleum pietatis et misericordie Dei capere queatis in causarum et negotiorum prolixitatibus compassionem et pietatem, ut valeatis subditis vestris preire per bonumf exemplum et sanctam conversationem. Nam hii sunt tres panes, quos quilibet sacerdos vel clericus, amicus Christi, habet petere ab amico suo,11 scilicet Deo, quas illa panifica mulier ewangelica, sapientia divina, confecit, figurata per Saram, cui dixit Abraham: „Accelera, et tria sata simile commisce, et fac subcinericeos panes.“12 Hee sunt, inquam, tres propaginesg a verbo increato filio Dei, qui est vitis vera, procedentes uvas pulcherrimas, de quibus vinum spirituale expremitur, producentes,13 quos in visione vidit prepositius pincernarum.14 Que omnia insimul vobis largire dignetur fons omnium gratiarum et benedictionum, ut clauso corde retineatish creditum, custodiatisque commissum vobis talentum quatenus hac peracta vita mensuram bonam et super effluentem recipiatis in sinum vestrum.15

[Lage 25, fol. 11v] My honorande care frater, nunc venit plenitudo temporis,16 in quo adimpletum scio, quod dudum cordetenus desideravi, quia nil in hoc michi carius quam dilecti fratris mei affectus; vos estis ille unicus, qui cotidie apud pontificem magnum Jesum Christum interpellabit pro meis piaculis, et non tantum pro meis, sed pro totius nostre parentele, omnes enim secundem apostolum egent gratia Dei.17 Quapropter ego, soror vestra unica, precor una cum materterisi meis N et N dilectionem vestram supplicis precatibus, ne obliviscamini nostri in officio sacre misse vestre, ut, quod meritis nostris adipisci non valemus vel possumus, vestris precibus optime valeamus.

Honorande fratre, peto salutari causa mei predilectos parentes nostros, scilicet patrem et matrem, fratres nostros et sororem nostram,

tot salutationibus,
quod celum ornatur syderibus.

Valete in optimo largitore omnium gratiarum, qui vos diu corroboret et exultando tendere faciat ad aulam celestis glorie. Amen.


Kritischer Apparat

a Textergänzung in mg. durch Nolte mit Bleistift I

b folgt gestrichen atque

c folgt gestrichen suo

d folgt gestrichen pra

e Lesart unsicher

f in der Hs. bonam

g in der Hs. propagin=

h folgt gestrichen vobis

i in der Hs. matertera


Sachapparat

1 Vgl. den Fronleichnamshymnus ‚Sacris sollemniis‘ des Thomas von Aquin, dort heißt es: Dedit fragilibus corporis ferculum, dedit et tristibus sanguinis poculum (Cantus ID 830301).

2 Vgl. S. Birgitta, Revelationes, hg. von Duranti (1606), lib. 1, cap. 49: Filius Dei loquebatur […] Sed nun elegi mihi alios amicos, prophetis specialiores et scretiores, videlicet sacerdotes, qui non solum verba mea audiunt, et vident, cum meipsum vident, immo etiam tractant me manibus suis, quod nullus prophetarum vel angelorum facere poterat (S. 80-81); lib. 4, cap. 132: Christus loquitur de quinque bonis datis sacerdotibus […]. Quarto, ut consecrant corpus meum, quod nullus angelorum potest facere (S. 398). Vgl. auch Hugo Rothomagensis, Contra haereticos sui temporis, lib. 2, cap. 2: Primum de presbyteris, quos episcopi, invocato Spiritu sancto, consecrant ad conficienda corporis et sanguinis Domini sacramenta prout ipse Dominus in coena paschali fecit, et fieri mandavit, fieri tantum ab episcopis, et sacerdotali presbyterio sacratis. Huius officii praecellens potestas, et potestatis praecelsa dignitas, non angelis, non cuilibet supernorum civium maiestati collata est (Migne PL, Bd. 192, Sp. 1276). Ebenso Honorius Augustodunensis, Summa gloria de apostolico et augusto, cap. 1: Quali autem praerogativa sacerdotium prae regno resplendeat in sequentibus sacra Scriptura declarat […]. Sacerdotes quippe in sacro eloquio nunc filii Dei, nunc dii, nunc christi Domini, nunc angeli solent nuncupari […]. Angeli, ut in propheta: „Labia sacerdotis custodient scientiam, et legem requirent ex ore eius, quia angelus Domini exercituum est‟ (Mal. 2,7). Filii autem hominum nuncupantur, qui de terreno regno gloriantur. Ergo quantum haec vocabula, filii Dei, dii, christi Domini, angeli a filiis hominum differunt, tantum divina auctoritate sacerdotes in dignitate reges praecellunt (Migne PL, Bd. 172, Sp. 1260).

3 Diese Passage findet sich nahezu wortgleich im folgenden Brief 354 (Lage 25, fol. 11v-12v).

4 Vgl. Stolam gloriae induit eum im Responsorialvers zur Vesper und zur Terz im ‚Commune unius confessoris‘ (pontificis oder non pontificis), nach Sir 15,5.

5 Io 15,16.

6 Lc 22,30.

7 Is 11,2.

8 Mt 13,52.

9 Mc 6,34-44; Mc 8,1-10; Mt 14,14-21; 15,32-39; Lc 9,12-17; Io 6,5-14.

10 Isaaks Segen über Jakob, Gn 27,28: Det tibi Deus de rore coeli et de pinguedine terrae abundantiam frumenti et vini.

11 Lc 11,5.

12 Die Deutung von Gn 18,6 in Lc 13,21.

13 Gn 40,9-12.

14 Der Traum des Mundschenk, den Joseph dann auslegt, in: Gn 40,9: Narravit prior, præpositus pincernarum, somnium suum: Videbam coram me vitem, in qua erant tres propagines, crescere paulatim in gemmas.

15 Lc 6,38.

16 Gal 4,4.

17 Rm 3,23.

XML: http://diglib.hab.de/edoc/ed000248/texts/Brief353-L_tei-transcript.xml
XSLT: http://diglib.hab.de/edoc/ed000248/scripts/tei-transcript.xsl