Seneca
Pergament — 39 Bl. — 23,7 × 16,5 cm — Vermutlich Leitzkau — 12. Jh.
Lagen: 3 IV (24). III+1 (31). IV (39). Jeweils auf der letzten Versoseite der Lage römische Lagenzählung bis zu Quaternio IIII. Schriftraum: 18 × 11 cm, 32–37 Zeilen. Carolino-Gothica. Rote Überschriften. Die zwei ersten Initialzeichen in stilisierter Unzialis. Buchanfänge mit bis zu sechszeiligen Lombarden, sonst zweizeilig. 1r rote Silhouetteninitiale, S, 7 × 23 cm, mit Ornament im Buchstabenstamm, der in eine rotgrüne Blattranke ausläuft. Am Rand Notazeichen.
Holzdeckel mit hellem Ziegenleder bezogen, darauf Seneca habet decem libros. Leder des Hinterdeckels nur noch teilweise vorhanden. Schließenöse. Liber catenatus.
Herkunft: 1r: Liber sancte Marie virginis sanctique episcopi Eleutherii martiris in monte Lazeka. Si quis abstulerit anathema sit. Amen. Alte Signatur auf 1r: No. 6.
, 20/21. — , Nr. 3017 (Heinemann Nr.). — , Bd. 2, 469–470.
VD Bücherverzeichnis, viele Wörter getilgt oder durchgestrichen. s … ssa. sz … in bucolica. Glosas/Macrobius. glosas. epistole Oratii … /betam. Teodolum. Alda p … l … S. gl … p … homi/et alium in principio huius aritis. Boetium … d … s / … epistolas/Oratii. Stacium. achi. glosas pro c. e … e … s / … Senec … in uno volumine./ … Segobodo de grandi. Arnoldus prestitit ei in dedicatione. Druck: , 20/21.
1v–39r L. Annaeus Seneca senior, Oratorum et rhetorum sententiae, divisiones, colores controversiarum libri X. ›Annei Senecę liber primus exclamationum incipit. Seneca Novato Senece Melle filiis salutem‹. Exigitis rem magis iocundam michi quam facilem, iubetis enim quid de his declamatoribus sentiam … — … bono exemplo dampnatus est proditor, malo inventus. Expliciunt libri Senece X exclamationum feliciter. Amen. Ed.: A. Kiessling, Lipsiae 1872, 57–67, 140–152, 230–298, 368–388, 447–467, 516–525.
Folgt: ›Epytaphium Senecę‹. Cura labor meritum … — … ossa tibi. , 3960. Dux est summe pater altique … — … trahunt.
HD ›Etymologya Mediolanensis‹. Sus fuit inventa ubi ponit castra iuventus … , 18930. ›Epytaphium Veneris‹. Sol calet igne meo neptunus fervet in undis. … , 18367.
Abgekürzt zitierte Literatur