Avicennae liber de viribus cordis et de medicinis cordialibus simplicibus et compositis, translatas primo a magistro Arnoldo Barchinone.
Pap. — 15. Jahrh. (1440–1444).
zweispaltig. Von verschiedenen Händen. Demnach auch mit Initialen verschiedenen Geschmacks, abwechselnd roten und blauen, auch nur roten Anfangsbuchstaben
Alter Originalband: Holzdeckel mit dunkelm gepressten Schweinsleder überzogen, mit messingenen Buckeln und Schliessern.
Herkunft: f. 1′ ein roth geschriebenes, gleichzeitiges Inhaltsverzeichniss wie in 1615. 2156. 2194. 2207. 2258. 2350, hier mit dem Zusatze: Et valet vj florenos, ad minus sexternus ij solidos nove monete Brunswicensis.
f. 2′. Introductio.
f. 3–18. Avicennae liber de viribus cordis et de medicinis cordialibus simplicibus et compositis, translatas primo a magistro Arnoldo Barchinone.
f. 18–18′. Taxus medicinarum simplicium secundum commune forum in Flandria.
f. 19–97′. Antidotarius longus Nicolai. (Brevis antidotarius suus est communis et continetur in longo.).
f. 99–114′. Compendium medicine de omnibus morbis a capite ad pedes et de febribus auctore Saxone magistro Pragensi.
f. 114′–129. Recepte et medicine composite magis famose ex additionibus Mesue contra infirmitates, que accidunt omnibus membris a corde usque ad pedes.
f. 129–150. Recepte et medicine composite magis famose ex practica Giraldi de Solo (Bituricensis) super nonum Almansoris contra infirmitates, que accidunt omnibus membris a capite usque ad pedes.
f. 151–155′. Antidotarius Bartholomei de Montegnana de unguentis.
f. 156–167′. Continuatio autidotarii Bartholomei de Montegnana, ordinarii et monarche medicorum Padue, quem ego Wunstorpensis ibidem ad duos annos quandoque audivi anno 1443 et 44. „Fuit Ordinarius quasi 50 annis, vir magne reputationis. Et fecit multa consilia, dicitur quod ducenta vel trecenta de diversis egritudinibus, et fecit istum antidotarium et ista consilia et antidotarium multi studentes collegerunt et ad diversas partes mundi portaverunt.“. Fuit Ordinarius quasi 50 annis, vir magne reputationis. Et fecit multa consilia, dicitur quod ducenta vel trecenta de diversis egritudinibus, et fecit istum antidotarium et ista consilia et antidotarium multi studentes collegerunt et ad diversas partes mundi portaverunt.
f. 168–174′. Antidotarius Gentilis, alicuius excellentis viri Italici, brevis. Antidota 143.
f. 174′–175′. Quedam experimenta Parisiis probata 25.
f. 175′–177. Ex antidotario Mesue antidota 19.
f. 177–177′. Emplastra laxativa Arnoldi de Novavilla.
f. 178–178′. De digestivis et solutivis. Ex Marsilio de sancta Sophia.
f. 178′–179. De sirupis frigidis secundum Constantinum 18.
f. 179–180. De sirupis calidis eiusdem 10.
f. 180–180′. De sirupis Mesue tam calidis quam frigidis.
f. 180′–183. De veris, confectionibus et pillulis eiusdem antidota.
f. 183–184′. Gargarismata et vomitiva secundum Serapionem recepte.
f. 184′–185. De clisteribus secundum Marcillium (Marsilium Patavinum).
f. 185–186. De clisteriis Giraldi (Gherardi) de Solo.
f. 186–186′. De suppositoriis eiusdem.
f. 186′–188′. De febribus (de febri colerica, cottidiana, pestilentiali) secundum eundum (Giraldum de Solo).
f. 188′. De variolis secundum Franciscum ex additionibus Mesue.
f. 189–199. De catarro tam in causa calida quam in causa frigida valde notabiliter secundum excellentem Italicum. Schlussschrift: Et est finis presentis regiminis finiti et conpleti anno millesimo quadringentesimo.
f. 199–200′. Tabule abbreviate Arnoldi de Novavilla de virtutibus simplicium medicinarum.
f. 200′. Rasis de sapore etc.
f. 201–258′. Mundini Forojuliensis synonima satis certa, longa et multa secundum Galienum.
f. 259–281′. Collecta ex consiliis artium et medicine doctoris Bartholomei Montagnani, monarche medicorum Padue, doctoris celeberrimi, ad XL annos ordinarii, quem ad biennium circa annos Domini 1443 et 44 ibidem quandoque audivi, scilicet 1457, feria tertia post Viti ipsa colligere incepi. (Vgl. 9.).
f. 281′–284′. Consilia 20 Anthonii Cermesonis (Cermisoni, Cernesoni) medici Paduani.
f. 285–288′. Tractatus de urinis Arnoldi de Novavilla ex Egidio collectas.
f. 288′–294′. Modus medendi secundum Gyrandum (Gerardum) de Solo vel de Cremonia et de signis cuiuslibet humoris.
f. 295–303′. Tractatus de arte faciendi syrupos digerentes et evacuantes.
f. 304–330′. Liber Richardi (cognomine Anglici) qui dicitur Signa Richardi, valde utilis, certus et verax. „Finis medicine laudabilis existit.“. Finis medicine laudabilis existit.
f. 330′. Dictum Galieni de crisi.
f. 332–355′. Duodeviginti libri de animalibus.
f. 356. De pulsibus secundum Egidium ex libro suo metrificato.